Ζητούν σεισάχθεια για τα χρέη του Σχολείου Αλληλεγγύης «Οδυσσέας»
Σεισάχθεια για τα χρέη του Σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας” όπου, από τον Δεκέμβριο του 1997 διδάσκονται -εντελώς δωρεάν- ελληνικά, αλλά και ξένες γλώσσες, σε μετανάστες, πρόσφυγες, παλιννοστούντες και ντόπιους, ζητούν με επιστολή τους οι υπεύθυνοι του σχολείου.
Υπενθυμίζεται ότι το 2012, τού είχε επιβληθεί από την Εφορία πρόστιμο 62.000 ευρώ για λογιστικές παραλείψεις που παρουσίαζαν, σύμφωνα με τον νόμιμο υπεύθυνο του “Οδυσσέα” Αντώνη Γαζάκη, “τα – εκ του νόμου μη φορολογητέα – έσοδα του Σχολείου κατά πολύ λιγότερα από τα έξοδα της περιόδου 2001-’09”.
Η Γενική Συνέλευση των μελών του αποφάσισε τότε να προχωρήσει άμεσα σε ρύθμιση των οφειλών και την αποπληρωμή του ποσού των σχεδόν 78.000 ευρώ, μαζί με τις προσαυξήσεις, σε 43 δόσεις των 1810 ευρώ, και ταυτόχρονα να επιδιώξει την πολιτική ρύθμιση του ζητήματος εκ μέρους της Πολιτείας, είτε μέσω μιας διαγραφής της οφειλής είτε μέσω μιας κρατικής χρηματοδότησης ίσου ύψους με αυτή.
“Ως τον Δεκέμβρη του 2014 είχαν καταβληθεί περίπου 22.000 ευρώ που συγκεντρώθηκαν μετά κόπων και βασάνων, μέσα από μηνιαίες εισφορές μελών και φίλων του “Οδυσσέα”, από έκτακτες οικονομικές εισφορές εκπαιδευτικών σωματείων και άλλων οργανώσεων, από εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης και από τον οβολό διαφόρων αλληλέγγυων ατόμων, ακόμη και παλιότερων μαθητών του” αναφέρεται σχετικά στην επιστολή.
Ωστόσο, έναν χρόνο μετά, ο “Οδυσσέας” συνεχίζει να πιέζει για μια οριστική πολιτική λύση “που θα τον λυτρώσει από τον βραχνά των δόσεων το συντομότερο δυνατό”.
Σύμφωνα με τον κ. Γαζάκη, “επειδή τα 1810 ευρώ συγκεντρώνονται όλο και δυσκολότερα, αποφασίστηκε να προχωρήσει σε νέα ρύθμιση κάνοντας χρήση της πρόσφατης τροπολογίας για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο”.
Έτσι, θα καταβάλλει πλέον 823 ευρώ το μήνα, αυξάνοντας των αριθμό των μηνιαίων δόσεων σε 72 “ώστε να αποδυθεί”, όπως τονίζεται στην επιστολή, ” με λιγότερο άγχος στον αγώνα για την καλύτερη δυνατή πολιτική λύση στο ζήτημα, απαιτώντας από την όποια κυβέρνηση να κάνει άμεσα το αυτονόητο”.
