Χορεύουν το λαό στους ρυθμούς του ντεφιού της ΕΚΤ

Οποιος είπε ότι η ψήφος του λαού μετράει μάλλον έχει αφήσει το ημερολόγιο στην 1η Απριλίου. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι όσα μέτρα σκοπεύει (τελικά) να λάβει η κυβέρνηση και όχι μόνο για τα οικονομικά αποτελούν ουσιαστικά όσα αξίωναν οι τράπεζες τόσο καιρό από τις προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις. 

Πώς είναι δυνατόν να μετρά η ψήφος του λαού όταν η κυβέρνηση αντί να τιμωρήσει τους τραπεζίτες κάνει όσα διατάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι εν Ελλάδι υπηρέτες της στη σαθρή τραπεζοκρατία; Πώς είναι δυνατόν να αποφασίζει ο λαός στη χώρα του όταν τα μέτρα που αναφέρονται στο email του υπουργού Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, δεν έχουν καμία σχέση με όσα υποσχόταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και αντίθετα μας υπενθυμίζουν ότι κάπως έτσι ήταν όλες οι αξιώσεις που ζητούσαν οι τραπεζίτες και συντάσσοταν από τους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. 

Ενδεικτικό παράδειγμα είναι ο τρόπος, με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα των «κόκκινων δανείων» Αντί να συμβουλευτεί τους φορείς των δανειοληπτών, αντί να βελτιώσει τον νόμο Κατσέλη με ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης και υπαγωγή και των ελευθέρων επαγγελματιών, εμπόρων, μικροεπιχειρηματιών στην ευεργετική νομοθετική ρύθμιση, τον υποβαθμίζει με τον ενδιάμεσο δημόσιο φορέα που δεν κάνει τίποτα άλλο πέρα από το να γίνει επίσημος μπαμπούλας των δανειοληπτών μαζί με τις εισπρακτικές εταιρίες που θησαύρισαν πληρωμένες από τις τράπεζες με λεφτά του λαού για να απειλούν και να τρομοκρατούν τους δανειολήπτες και όχι μόνο.

Όπως είπε ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης, στη «Ναυτεμπορική» η κυβέρνηση σκοπεύει να κάνει ειδικές παρεμβάσεις στο υφιστάμενο πλαίσιο διευθέτησης των μη εξυπηρετούμενων επιχειρηματικών δανείων και παρέθεσε μία προς μία τις αλλαγές που προτίθεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή. Ουσιαστικά πρόκειται για ρυθμίσεις που η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζήτησε κατα παραγγελία των εν Ελλάδι συνεργατών της, των golden boys των «νεκρών» συστημικών εγχώριων τραπεζών. 

Πιο αναλυτικά οι εξι ρυθμίσεις θα προβλέπουν:

1) Διαχωρισμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις μεγάλες εταιρείες
2) Υποχρεωτική εφαρμογή τους από τις τράπεζες
3) Κίνητρα για την κοινή ρύθμιση δανείων και χρεών
4) Πλαφόν 40% των κερδών για τις δόσεις
5) «Χρυσή τομή» για τις μεγάλες εταιρείες και τις τράπεζες
6) Ενίσχυση του εξωδικαστικού συμβιβασμού

Ούτε λόγφος για ενίσχυση του νόμου Κατσέλη. Αντίθετα, η συμφωνία στο Eurogroup προβλέπει να φορτωθεί ο λαός και άλλα χρέη των τραπεζιτών μέσω μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης για τις τράπεζες που δεν θα λέγεται ανακεφαλαιοποίηση αλλά στήριξη των τραπεζών.

Πρόκειται καταρχήν για το ποσό των 10,8 δισ. ευρώ που υπάρχουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και έχουν φορτωθεί ως χρέος στον Ελληνα φορολογούμενο και δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κανέναν άλλο λόγο.

Η κυβέρνηση έταζε ότι θα πάρει αυτό το ποσό για να χρηματοδοτήσει τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας, αλλά τώρα αναγκαστικά κάνει κωλοτούμπα, διότι το ποσό που ανήκει στον ελληνικό λαό παρακρατείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με μόνο σκοπό να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ή εκκαθάρισή τους. 

Αντί η κυβέρνηση να πράξει όσα υποσχέθηκε κάνει όσα της ζητάνε οι πιστωτές και οι τραπεζίτες. Τόσο απλά. Και για να βρει ισοσταθμίσματα προχωρεί σε αύξηση του τέλους της ΔΕΗ και σε άλλες κινήσεις που μόνο φιλολαϊκές δεν είναι. Ομως, σε καμία χώρα δεν είναι βιώσιμοι οι πολίτες ούτε καν το χρέος αν όλα τα μέτρα που λαμβάνονται είναι σε βάρος των πολιτών και υπέρ της διαιώνισης της σπατάλης του χρήματος του λαού από τράπεζες, διαπλεκόμενους επιχειρηματίες και για τα ίδια τα κοινοβουλευτικά κόμματα και τους φίλους τους