Ξένα και ντόπια αρπακτικά πιέζουν τις τράπεζες να πουλήσουν κόκκινα δάνεια
Αδημονούν τα ξένα αρπακτικά να βάλουν το χέρι τους στις ελληνικές περιουσίες αυτών των δανειοληπτών που δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους προς τις τράπεζες. Γι αυτί πιέζουν τις τράπεζες να ξεκινήσουν να πουλάνε κόκκινα δάνεια. Αλλά όπως φαίνεται, τα ξένα αρπακτικά δεν ενδιαφέρονται τόσο για τα σπίτια των Ελλήνων δανειοληπτών, αλλά για τις επιχειρήσεις τους. Εκεί είναι το μεγάλο κέρδος για τα ξένα funds κι εκεί έχουν θέσει το στόχαστρό τους. Θέλουν να βάλουν στο χέρι τις ελληνικές εταιρείες, για να τις ξεκοκαλίσουν και να τις ξεπουλήσουν κομμάτι – κομμάτι.
Αλλά δυστυχώς υπάρχουν τα ντόπια αρπακτικά που στρέφονται στα ψίχουλα που τους αφήνουν τα distress funds. Κι αυτά τα ντόπια αρπακτικά δεν είναι άλλα από τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία, τις δικηγορικές εταιρείες που έχουν ήδη αγοράσει κάποια δάνεια από τις τράπεζες και περιμένουν να χιμήξουν. Οι τράπεζες έχουν ήδη ενισχύσει τις συνεργασίες τους με δικηγορικά γραφεία στην προσπάθεια τους να δώσουν λύσεις σε δανειολήπτες που δεν αποπληρώνουν τις μηνιαίες δόσεις των δανείων. Ωστόσο οι πληροφορίες και τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους τα δικηγορικά γραφεία για τους δανειολήπτες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα τα δικηγορικά γραφεία να καταλήγουν σε νομικές ενέργειες. Βέβαια, αν είχαν σκοπό να προχωρήσουν σε νομικές ενέργειες δεν θα έπαιρναν τηλέφωνο τους δανειολήπτες. Αυτό σημαίνει ότι η επιλογή των δικηγορικών γραφείων επιβαρύνει με επιπλέον έξοδα τις ίδιες τράπεζες χωρίς αποτέλεσμα.
Αλλά τα δικηγορικά γραφεία γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι δανειακές συμβάσεις έχουν χαθεί, ή είναι άκυρες, γιατί περιέχουν άκυρους Γενικούς Όρους Συναλλαγών (ΓΟΣ) ή δε τηρούνται κοινοτικές οδηγίες, και ότι, αν ο δανειολήπτης προσφύγει δικαστικά, θα δικαιωθεί. Αυτό το οποίο κάνουν στη δήθεν προσπάθειά τους να δώσουν λύσεις στους δανειολήπτες, είναι ότι εκβιάζουν και εκφοβίζουν παγιδεύοντας τους δανειολήπτες με νέες δανειακές συμβάσεις.