Ξεμείναμε από σωτήρες

ΦΩΤΟ: EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/ΑΡΧΕΙΟΥ

Ανέβηκε πολύ το ηθικό των Ελλήνων αυτές τις μέρες με την παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα στη χώρα μας και τα πολλαπλά μηνύματα που έστειλε από την Αθήνα προς τις ΗΠΑ και προς την Ευρώπη για τις αρχές της Δημοκρατίας, της Ισότητας και της Ισονομίας, αλλά και για τις προσπάθειες που καταβάλλει ο ελληνικός λαός σ’ αυτά τα μαύρα χρόνια των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης. Και σήμερα θ’ ακούσουμε πολλά επίσης για τη Δημοκρατία από την αφορμή την 43η επέτειο του Πολυτεχνείου. Και θα τα’ ακούσουμε από τα πιο επίσημα χείλη. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς των κομμάτων και άλλους βουλευτές.

Το θέμα είναι ποιος τους πιστεύει πλέον. Κι όπως φαίνεται, ελάχιστοι είναι αυτοί που εμπιστεύονται τους Έλληνες πολιτικούς. Οι μισοί Έλληνες πολίτες θεωρούν τους πολιτικούς μας διεφθαρμένους, ενώ το 59% των πολιτών αξιολογεί ως κακές τις επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης στην καταπολέμηση της διαφθοράς.

Αυτό προκύπτει από έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας (Transparency International) που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και η οποία αποκαλύπτει πως ένας στους τρεις ανθρώπους που ζουν στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία δηλώνουν ότι η διαφθορά είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα τους. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε δύο στους τρεις στη Μολδαβία, την Ισπανία και το Κοσσυφοπέδιο, κάτι που δείχνει ότι απαιτείται επείγουσα δράση κατά της κατάχρησης εξουσίας και των έκνομων ενεργειών. Στην Ελλάδα το 24% δηλώνει πως η διαφθορά είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.

Η Διεθνής Διαφάνεια ρώτησε σχεδόν 60.000 πολίτες σε 42 χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας σχετικά με τις εμπειρίες τους με τη διαφθορά στην καθημερινή τους ζωή προκειμένου να συντάξει τη νέα έκθεση «Άνθρωποι και Διαφθοράς: Ευρώπη και την Κεντρική Ασία».

Σχεδόν το ένα τρίτο των πολιτών σε Ευρώπη και Κεντρική Ασίας πιστεύουν ότι κυβερνητικά στελέχη και βουλευτές τους είναι πολύ διεφθαρμένοι, ενώ η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απάντησαν πως οι κυβερνήσεις τους δεν κάνουν αρκετά για να σταματήσει η διαφθορά. Συγκεκριμένα, το 53% των ερωτηθέντων από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το 56% από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, δήλωσαν ότι οι κυβερνήσεις τους απέτυχαν να περιορίσουν τη διαφθορά.

Οι κυβερνήσεις της Ουκρανίας (86%), της Μολδαβίας (84%), της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης (82%) και της Ισπανίας (80%) κρίθηκαν περισσότερο αυστηρά από τους πολίτες τους.

Κατά μέσο όρο, ένα στα έξι νοικοκυριά δήλωσαν πως έχουν κληθεί να δωροδοκήσουν για να έχουν πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες. Τα υψηλότερα ποσοστά ήταν στο Τατζικιστάν (50%), τη Μολδαβία (42%), το Αζερμπαϊτζάν, τη Δημοκρατία της Κιργιζίας και την Ουκρανία (38%) και τη Ρωσία (34%). Η Ρουμανία είχε το υψηλότερο ποσοστό για ένα κράτος μέλος της ΕΕ κατά 29%, ακολουθούμενη από τη Λιθουανία με 24%. Στην Ελλάδα η δωροδοκία το 2016 εμφανίζεται στο 10%.

Στις πλουσιότερες χώρες της ΕΕ, σχεδόν δύο στους τρεις ανθρώπους (65%) πιστεύει ότι οι πλούσιοι έχουν πολύ μεγάλη επιρροή στην πολιτική. Στην Ισπανία, το 88% των ερωτηθέντων, δήλωσε πως οι πλούσιοι ιδιώτες είχαν αθέμιτη επιρροή στις αποφάσεις της κυβέρνησης, στην Πορτογαλία το 85%, στη Γαλλία το 79%, ενώ στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο το 77%.

Σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας ένα βασικό εμπόδιο για την καταπολέμηση της διαφθοράς είναι η έλλειψη προστασίας για εκείνους που μιλούν εναντίον του φαινομένου. Το 30% του συνόλου των ερωτηθέντων σε όλη την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, δήλωσε ότι ο κύριος λόγος που περισσότεροι άνθρωποι δεν αναφέρουν περιπτώσεις διαφθοράς, είναι διότι φοβούνται τις συνέπειες.

Όπως αποκαλύπτεται δύο στους πέντε που κατήγγειλαν διαφθορά υπέστησαν αντίποινα, ως αποτέλεσμα. Στη βάση αυτή ελάχιστοι πολίτες αισθάνονται πως η κυβέρνηση τους θα βοηθήσει να σταματήσει η διαφθορά στη χώρα τους. Λιγότερο από το ήμισυ των ανθρώπων (47%) στις χώρες της ΕΕ αισθάνονται ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά στον αγώνα κατά της διαφθοράς.

Το φαινόμενο λοιπόν δεν είναι αποκλειστικά και μόνο ελληνικό. Αλλά μας επηρεάζει άμεσα. Γιατί αφ’ ενός οι μισοί  Έλληνες δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς της χώρας οι οποίοι υποτίθεται ότι αγωνίζονται για τα συμφέροντά μας, για να έρθει η ανάπτυξη στη χώρα και η αξιοπρέπεια στους πολίτες, για να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση και τα μνημόνια και να βρεθεί λύση για την απομείωση του χρέους. Από την άλλη, οι ευρωπαίοι πολίτες δεν εμπιστεύονται επίσης τους δικούς τους πολιτικούς, οι οποίοι υποτίθεται ότι μας επιβάλλουν οικονομικά μέτρα για να έρθει και πάλι η ανάπτυξη στη χώρα μας και να αποπληρωθεί το χρέος.

Το συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέπει να περιμένουμε σωτηρία ούτε από τους δικούς μας πολιτικούς, ούτε από τους ξένους. Με λίγα λόγια έχουμε ξεμείνει από σωτήρες.