Τράπεζες-κυβέρνηση κοροϊδεύουν τους επιχειρηματίες

Οι τράπεζες φεσώνουν με το υψηλότερο επιτόκιο και τους σκληρότερους όρους δανεισμού τις ελληνικές επιχειρήσεις, καθιστώντας τις ως τις λιγότερο ανταγωνιστικές στην ΕΕ, και η κυβέρνηση τους ρίχνει τη χαριστική βολή με δήθεν ρυθμίσεις κόκκινων δανείων υπό την εξωπραγματική προϋπόθεση να έχουν εξοφλήσει τις οφειλές τους προς το Δημόσιο. 

Ανενόχλητα, οι τράπεζες παραμένουν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της μικροεπιχειρηματικότητας και εν γένει των επιχειρήσεων στην Ελλάδα διότι μετατρέπονται στους μεγαλύτερους τοκογλύφους στην ΕΕ κάθε φορά που οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων ζητούν δανεισμό και επιπλέον τους εξαπατούν με τα ψιλά γράμματα που κρύβουν παγίδες στους όρους δανεισμού. 

Η ψυχρή λογική των αριθμών αποκαλύπτει ότι το κόστος δανεισμού ελληνικών εταιριών από τις εγχώριες τράπεζες έναντι των Ευρωπαίων ανταγωνιστών τους στα πενταετή ομόλογα είναι δυσανάλογα υψηλότερο. 

Για παράδειγμα, το επιτόκιο του 5ετούς της Frigoglass από το 11,4% την περασμένη εβδομάδα πήγε στο 15%, όταν ο ανταγωνιστής της, η Gerresheimer, δανείζεται με 1,2%! Η επίπτωση της ανόδου των επιτοκίων είναι η χειρότερη εξέλιξη για τις ελληνικές εταιρείες – ιδιαίτερα εκείνες που δεν έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε ξένες αγορές, δηλαδή οι μικρομεσαίες, οι οποίες εξαρτώνται μόνο από την όποια δυνατότητα δανεισμού από τις ελληνικές τράπεζες.

Ηδη, τα υψηλά επιτόκια δανεισμού στην Ελλάδα αυξήθηκαν περαιτέρω στη διάρκεια της κρίσης ενώ οι σκληρές δανειακές συμβάσεις «φεσώνουν» επιπλέον τους επιχειρηματίες. 

Ταυτόχρονα, οι τράπεζες και οι κυβερνητικοί υποστηρικτές τους πιπιλίζουν διαρκώς την απειλή ότι θα κλείσουν τις ήδη ερμητικά κλειστές στρόφιγγες δανεισμού προς τις ελληνικές εταιρίες στην περίπτωση πολιτικής αβεβαιότητας αν και αυτό εξαρτάται μόνο από την πολιτική των τραπεζών, οι οποίες φροντίζουν μόνο να γεμίζουν τα ταμεία τους.

Ενδεικτικό της κακής εικόνας ήταν και εκείνη σε επιχειρήσεις όπως η lntralot, της οποίας το επιτόκιο του ομολόγου (5ετές λήξεως 2018) αυξήθηκε από 7,8% σε 9%. Η απόδοση του ομολόγου των Ελληνικών Πετρελαίων από το 7,2% προ της απόφασης οδηγήθηκε στο 8,2% μέσα σε μία εβδομάδα, περιορίζοντας περαιτέρω τη δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων. Το κλειδί για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων είναι μόνο η διαφορετική μέτρηση του χρέους με τα πρότυπα του Δημοσίου Τομέα, όπως προτείνει η Japonica.

Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπως να δίδονται θαλασσοδάνεια σε ζημιογόνες εταιρίες, των οποίων όμως τα στελέχη τυγχάνει -όλως παραδόξως άραγε; -να είναι μέλη των διευθυντικών συμβουλίων των τραπεζικών ομίλων ή θυγατρικών εταιριών τους.  Η αλήθεια είναι ότι αυτή η πρακτική είναι η συνήθης για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αφού ο θείος δανείζει τον κουμπάρο και ο μπατζανάκης τον ξάδερφο.. 

Οι εταιρίες εξαγωγών δανείζονται από το εξωτερικό

Από την κακή εικόνα των χρηματαγορών για τις ελληνικές εταιρείες ξεχωρίζουν εκείνες με μεγάλη παρουσία στο εξωτερικό, που διαθέτουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε ξένες τράπεζες ή επενδυτικά κεφάλαια.

Κορυφαίο παράδειγμα η Folli Follie η οποία δανείζεται με 1,75%, εκδίδοντας 5ετές μετατρέψιμο ομόλογο ύψους 250 εκατ. ευρώ. Την περασμένη Τετάρτη, η μετοχή της σημείωνε άνοδο ως και 3%, καθώς η έκθεσή της δεν βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα αλλά στην Κίνα, όπου οι κινήσεις της Κεντρικής Τράπεζας εξασφαλίζουν ένα επίπεδο κατανάλωσης. Η χώρα, όμως, αποτελεί μόνο το 4% των σημείων πώλησης και το 26% των πωλήσεων του ομίλου.

Κρατική αρρυθμία δανείων

Η επίσημη Πολιτεία αντί να νοικοκυρέψει το μπάχαλο και να επιβάλλει στις τράπεζες να δανείζουν με επιτόκια ανάλογα με εκείνα στην υπόλοιπη ΕΕ και να πάψουν τις τοκογλυφικές παγίδες, νομοθετούν ρυθμίσεις κόκκινων επιχειρηματικών δανείων μέχρι και εκατό δόσεων, οι οποίες όμως δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν. 

Αυτό συμβαίνει διότι η επίσημη Πολιτεία θέτει ως προϋπόθεση για να υπαχθεί ένας επιχειρηματίας σε ρυθμίσεις για το δάνειο που οφείλει προς την τράπεζα, να έχει εξοφλήσει όλες τις υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο. 

Πόσοι επιχειρηματίες δεν οφέιλουν χρήματα στο Δημόσιο; Δύο, πέντε, δέκα, πόσοι αλήθεια στην Ελλάδα;

Είναι απορίας άξιον πώς είναι δυνατόν τέτοιες αποφάσεις από την Πολιτεία να ανακουφίσουν τους επιχειρηματίες που δεν λαμβάνουν δάνεια, αν λάβουν θα είναι τοκογλυφικές παγίδες και αφού τα λάβουν πώς θα καταφέρουν να τα αποπληρώσουν και να υπαχθούν σε ευνοϊκή ρύθμιση εξόφλησης όταν χρωστάνε στο εξίσου τοκογλυφικό Δημόσιο;

Επομένως, οι τράπεζες και η επίσημη Πολιτεία θα πρέπει επιτέλους να συνεργαστούν με τους επιχειρηματίες που είναι οι κύριοι αιμοδότες της ελληνικής οικονομίας και όχι οι επιχειρηματίες να είναι υποτελείς και όμηροι ενός διεφθαρμένου κράτους και εξίσου διεφθαρμένων τραπεζών. 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr