Θυσιάζονται τα κόκκινα δάνεια στο βωμό της αξιολόγησης

ΦΩΤΟ: SHUTTERSTOCK/ΑΡΧΕΙΟΥ

Μικρή ανάσα, τουλάχιστον ενός χρόνου, παίρνουν οι δανειολήπτες για να αποκτήσουν το πολυπόθητο πιστοποιητικό «συνεργάσιμου» δανειολήπτη από τις τράπεζες. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποια κίνηση της κυβέρνησης, αλλά για απλά μετρημένα κουκιά, που έχουν να κάνουν περισσότερο με τεχνικά ζητήματα για να εισέλθουν στην αγορά τα distress funds  και να ξεκινήσουν το θεάρεστο έργο τους κατά της κύριας κατοικίας και της ακίνητης περιουσίας των δανειοληπτών, που είναι συνδεδεμένα με τα κόκκινα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Γεγονός είναι ότι το θεσμικό πλαίσιο για την πώληση «κόκκινων» δανείων σε ξένα funds βρίσκεται πλέον σε ισχύ, όμως αποκλείει ορισμένες περιπτώσεις δανείων μέχρι… νεωτέρας. Μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου, οπότε και αίρεται η όποια προστασία προς τις κύριες κατοικίες. Επίσης, οι τράπεζες δεν δείχνουν διατεθειμένες να προβούν σε μαζικές πωλήσεις δανειακών χαρτοφυλακίων, ενώ θα χρειαστεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και πάνω από ένα έτος για να δημιουργηθεί μία αγορά μη εξυπηρετούμενων δανείων για τα ξένα funds, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών. Άρα, όπως και να’ χει η εμπλοκή των ξένων funds δεν αποτελεί άμεση εξέλιξη και μέχρι τότε οι δανειολήπτες θα έχουν αρκετές ευκαιρίες να «συνεργαστούν» με τις τράπεζες.

Πρόκειται λοιπόν απλά για τεχνικά ζητήματα ου δίνουν αυτή τη χρονική παράταση και όχι για κάποια εμπλοκή της κυβέρνησης στον κυκεώνα των κόκκινων δανείων, με σκοπό να ελαφρύνει τα βάρη ή να προστατέψει τη κύρια κατοικία των δανειοληπτών. Άλλωστε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησης έχουν άλλα βάσανα στο κεφάλι τους, που δεν τους επιτρέπουν τέτοιου είδους φιλολαϊκές και κοινωνικού περιεχομένου ενέργειες. Το κύριο πρόβλημά τους είναι πώς θα εδραιωθεί και θα απλωθεί η συγκρατημένη αισιοδοξία που επικρατεί στη κυβέρνηση και η οποία εδράζεται στην ορθολογική αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος που αποτυπώνουν αριστεροί και δεξιοί κύκλοι της Ε.Ε.. Με το προσφυγικό και την επερχόμενη συζήτηση για το brexit, θεωρούν ότι δεν είναι ώρα η Ευρώπη να έχει ως «υπολειπόμενη» σκοτούρα το ελληνικό πρόβλημα. Ως επιχείρημα της δικαίωσης των ελληνικών θέσεων αναφέρεται το δημοσίευμα «του κάθε άλλο παρά αριστερού Bloomberg», το οποίο καλεί τους Ευρωπαίους ηγέτες: «Μην αφήσετε τις ελληνικές συντάξεις να απειλήσουν το ευρώ». Έτσι λοιπόν, η σκλήρυνση των θέσεων των δανειστών, ερμηνεύεται ως διαπραγματευτική τακτική εκ μέρους τους, όντας βέβαιοι ότι κάπου θα συναντηθούν.

Έτσι κι αλλιώς, η κόκκινη γραμμή από πλευράς κυβέρνησης του «καμία μείωση των κύριων συντάξεων» φαίνεται ότι αποτελεί παρελθόν, όπως υπονόησε άλλωστε ευκρινώς και η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη. Όμως η νέα γραμμή αντίστασης δεν φαίνεται να έχει καθοριστεί και όλα δείχνουν ότι θα εξαρτηθεί από την πορεία της διαπραγμάτευσης και την απαιτητικότητα των δανειστών. Και γιατί των δανειστών; Γιατί ο Μαξίμου ως τώρα δεν έχει αμυνθεί για πολύ σε καμιά από τις οριοθετημένες κόκκινες, γραμμές. Αφήνει να διαφανεί η εντύπωση ότι διαπραγματεύεται σκληρά, αλλά στο τέλος υποχωρεί.

Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση δείχνει ουσιαστικά η κυβέρνηση αποφασισμένη να υποστεί κάθε θυσία ώστε να πάρει περί τα μέσα Μάρτη την πολυπόθητη αξιολόγηση και να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος. Και μέσα σε αυτές τις υποχωρήσεις, είναι λογικό να προστεθεί και η υποχώρηση στις κόκκινες γραμμές για τα κόκκινα δάνεια. Μόλις το τοπίο για να ενεργοποιηθούν τα ξένα funds ξεκαθαρίσει, τότε οι δανειστές θα επανέλθουν στις πάγιες θέσεις τους για άμεση πώληση όλων των κόκκινων δανείων στα ξένα funds. Και οι κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης θα σβηστούν και πάλι από τον άνεμο των διαθέσεων των δανειστών, που πιέζουν σε κάθε μέτωπο, απέναντι σε μια κυβέρνηση ανίσχυρη που έχει φορτώσει όλες τις ελπίδες στην αξιολόγηση για να αποφύγει την πλήρη πανωλεθρία. Και μετά θα μας «σώσει» για άλλη μια φορά με την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους, όταν πια δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο για να σωθεί.