Τα παιδιά των κομμουνιστών παίζουν με τον καπιταλισμό σε βάρος των λαών

«Τα παιδία παίζει» από τους εκάστοτε πολιτικούς τύραννους που φυλάνε τις ύποπτα κίτρινες ποδιές των κερδοσκόπων κάνοντας το βρώμικο έργο να αρπάζουν  από τους λαούς που εξουσιάζουν με το ένα χέρι και με το άλλο να τα δίνουν στους …αφεντάδες τους.  Πρόκειται για ανθρώπους που έζησαν στο πετσί τους τον κομμουνισμό και τις στερήσεις και τώρα εκδικούνται, κάνοντας τα ίδια και χειρότερα στους λαούς άλλων χωρών και ειδικά στην Ελλάδα όπου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ποιος είναι πατριώτης και ποιος προδότης.

Η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ, κατάγεται από μια οικογένεια που ως συντηρητική δεν πέρασε ιδιαίτερα καλά στην κομμουνιστική ανατολική Γερμανία πλην όμως δεν στερήθηκε και τα πάντα. Κόρη του λουθηρανού πάστορα Χορστ Κάσνερ και της δασκάλας Χέρλιντ Κάσνερ γεννήθηκε το 1954 στο Αμβούργο, αλλά λίγο μετά τη γέννησή της, ο πατέρας της ανέλαβε θέση σε εκκλησία της Ανατολικής Γερμανίας. Έτσι η οικογένεια μετακόμισε στο Τεμπλίν, 80 χιλιόμετρα περίπου βόρεια του Βερολίνου. Η Άνγκελα Μέρκελ έζησε μέχρι το 1990 στην σοσιαλιστική Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία.

Όπως οι περισσότεροι μαθητές, έτσι και η Μέρκελ ήταν μέλος της επίσημης νεολαίας του σοσιαλιστικού κόμματος, τηςΕλεύθερης Γερμανικής Νεολαίας (FDJ). Αργότερα έγινε μέλος περιφερειακού προεδρείου και γραμματέας της οργάνωσης, που έμεινε μέχρι το 1984. Από το 1973 μέχρι το 1978 σπούδασε φυσική στην Λειψία. Στο διάστημα αυτό (το 1977) παντρεύτηκε τον συμφοιτητή της Ούλριχ Μέρκελ. Ο γάμος αυτός διάρκεσε μέχρι το 1982. Από το 1978 μέχρι το 1990 εργάστηκε στο Κεντρικό Ινστιτούτο Φυσικής Χημείας (ZIPC) στο Ανατολικό Βερολίνο, όπου γνώρισε τον χημικό Γιόαχιμ Σάουερ, τον οποίο παντρεύτηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1998.

Τον Δεκέμβριο του 1989, λίγες εβδομάδες μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου, η Μέρκελ προσχώρησε στην Δημοκρατική Επαγρύπνηση (Demokratischer Aufbruch, DA), δημοκρατικό πολιτικό κόμμα της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας, που είχε ιδρυθεί πρόσφατα από τους πάστορες Ράινερ Έπελμαν, Φρίντριχ Σορλέμερ και τον δικηγόρο Βόλφγκανγκ Σνουρ. Δυο μήνες αργότερα έγινε υπεύθυνη ενημέρωσης τύπου του DA, το οποίο, ακολουθώντας την πορεία του δυτικογερμανικού CDU, είχε ως κύριους στόχους την επανένωση των γερμανικών κρατών και την εγκατάσταση της ελεύθερης οικονομίας στην ανατολική Γερμανία. Αφού το DA πήρε στις ανατολικογερμανικές κοινοβουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου 1990 μονάχα 0,9% των ψήφων, ο πρόεδρος του συμμαχικού ανατολικογερμανικού CDU Λόταρ ντε Μεζιέρ, του κόμματος που είχε βγει πρώτη δύναμη του νέου κοινοβουλίου, διόρισε την Μέρκελ κυβερνητική εκπρόσωπο, ενώ ο ίδιος διατέλεσε τελευταίος πρωθυπουργός του ανατολικογερμανικού κράτους.

Ανάλογη διαδρομή έχουν διάφοροι άλλοι πολιτικοί θιασώτες του σταλινικού καπιταλισμού που ανέλαβαν να φέρουν εις πέρας τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από τα πιο ισχυρά κράτη-μέλη της ΕΕ στους ανταγωνιστές τους, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, πάντα με τη συνδρομή των εκάστοτε εγχωρίων υπηρετών της κλεπτοκρατίας.

Ποιος θυμάται τον πρώην ηγέτη της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ που είπε το αξέχαστο «ας ζήσουν με τον ήλιο τους που προκαλεί εγκαύματα στο δέρμα οι Ελληνες». Εγινε ηγέτης της χώρας μετά το μυστηριώδη θάνατο του συντηρητικού πολιτικού αντιπάλου του Λεχ Κατσίνσκι, ο οποίος επιδίωξε να κρατήσει σχέσεις ισορροπίας με τη Γερμανία και τη Ρωσία. Ο Τουσκ προσέδεσε πλήρως την Πολωνία στο άρμα της Γερμανίας με την άνοδό του στην εξουσία και επικροτήθηκε με την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ας μην ξεχνάμε ότι ανάλογα αποτελέσματα έχουμε και στη γειτονιά μας όπως τον Μπόικο Μπορίσοφ που από σωματοφύλακας του απόλυτου κομμουνιστικού ηγέτη-ειδώλου του κομμουνισμού στη Βουλγαρία, Τεοντόρ Ζίβκοφ, έγινε πρωθυπουργός της χώρας και έχει καρπωθεί το «οικονομικό θαύμα» της χώρας του που ξεκίνησε και ωρίμασε πολύ πριν ο ίδιος ασχοληθεί με την πολιτική.

Πόσο επικίνδυνο είναι να δοθεί προς διαχείριση μια ενιαία αγορά βασισμένη στον καπιταλισμό που ομολογουμένως έχει καταστήσει τους λαούς της Ευρώπης σε πολύ καλύτερη θέση σε σύγκριση με τους λαούς των υπολοίπων ηπείρων του πλανήτη σε ότι αφορά στην οικονομία, στην παροχή υπηρεσιών, στην κιοινωνική πρόνοια, στο επίπεδο ελευθερίας και γενικά στην ποιότητα ζωής; 

Τα αποτελέσματα τα γνωρίζει ο ελληνικός λαός από πρώτο χέρι.

Λύση ο επαναπατρισμός κεφαλαίων και επιχειρήσεων

Αυτό που δεν λαμβάνουν υπόψη τους οι ηγέτες των χωρών της ευρωζώνης που σήμερα μιλάνε δημαγωγικά κατά της χώρας μας και κατά του ελληνικού λαού είναι ότι εν πολλοίς η δική τους ευμάρεια και όχι των λαών των χωρών τους οφείλεται και στις θυσίες του ελληνικού λαού που μέσω της αρπαγής της περιουσίας του από τις εγχώριες τράπεζες, το γερμανικό οικονομικό σύστημα παραμένει ανθεκτικό, ενώ έπνεε τα λοίσθια μέχρι πριν από μερικά χρόνια.

Η απάντηση στις προσβολές που ακούγονται από διάφορα σημεία της Ευρώπης και από ηγεμονίσκους που γνωρίζουν καλά τι σημαίνει διαφθορά δεν μπορεί να περιοριστεί σε πολιτικές ανακοινώσεις αλλά σε αποτελεσματικά βήματα. Ένα από αυτά είναι ο επαναπατρισμός κεφαλαίων από τους επιχειρηματίες ελληνικής καταγωγής.

Πόσο μεγάλο άραγε είναι το μερίδιο της οικονομίας π.χ. στη Βουλγαρία που ελέγχεται από Ελληνες; Αντίστοιχα, πόσο βαθιές είναι οι οικονομικές σχέσεις της Γερμανίας με Ελληνες επιχειρηματίες αλλά και Ελληνες που εργάζονται εκεί; Τι αποτέλεσμα θα είχε για παράδειγμα ένα μποϊκοτάζ προϊόντων ή μια ανάλογη κίνηση πάντα σε οικονομικό επίπεδο;

Δυστυχώς,  ένα μεγάλο τμήμα της περιουσίας που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελληνική ανήκει σε Ελληνες που προτίμησαν να επιβιώσουν και τελικά πέτυχαν να γιγαντώσουν τις περιουσίες τους με την έξοδό τους σε άλλες χώρες αν και οδήγησαν στη χώρα μας χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία.

Αν η παθογένεια σταματούσε στον τρόπο που το εγχώριο κράτος αντιμετωπίζει κάθε ελεύθερο επαγγελματία, δύσκολα θα αναγκαζόταν κάποιος να εγκαταλείψει τον τόπο του και να επενδύσει αλλού. Όμως, η επιτηδειότητα με στόχο την πλήρη αποδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης μέσω της εφαρμογής των Μνημονίων αλλά και της γραφειοκρατίας που μπορεί να ξεπερνά και τη γραφειοκρατία για το άνοιγμα μιας επιχείρησης που υπήρχε σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όταν ακόμη εκείνο υπήρχε, δεν αφήνει περιθώρια σκέψης για επιστροφή. Θα μπορούσαν να αλλάξουν όλα αυτά αν οι εκάστοτε εγχώριες κυβερνήσεις δεν είχαν αναγνωρίσει το χρέος και αν δεν ξεπουλούσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στους κερδοσκόπους. Δυστυχώς αυτό προς το παρόν δεν συμβαίνει και πολύ φοβόμαστε ότι ούτε τώρα θα αλλάξει κάτι ως προς τον επαναπατρισμό κεφαλαίων ή έστω επιχειρήσεων.  

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr