Στη πυρά και οι τραπεζοϋπάλληλοι

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το λέγαμε από καιρό για να το πάρει χαμπάρι η ΟΤΟΕ, αλλά αυτοί δεν άκουγαν. Τους προειδοποιούσαμε ότι δεν θα έπρεπε να υπερασπίζονται τόσο ένθερμα τις τακτικές των τραπεζιτών και να μην είναι δεμένοι στο άρμα τους και να υπερασπίζονται την κάθε τους απόφαση γιατί κι αυτοί είναι αναλώσιμοι και θα έρθει και η δική τους η σειρά. Δεν καταλάβαιναν. Προσπαθούσαν να γίνουν αρεστοί στα αφεντικά τους γιατί νόμιζαν ότι είναι απαραίτητοι. Αλλά η πραγματικότητα έρχεται δυστυχώς γι αυτούς να τους διαψεύσει και να γκρεμίσει τις όποιες ελπίδες τους ότι δεν θα μείνουν άνεργοι.

Έπρεπε όμως να το περιμένουν ότι η κατάσταση θα αλλάξει και γι αυτούς, αφού είναι αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους τι εστί τράπεζες και τραπεζίτες και ότι δεν διστάζουν να κατασπαράξουν τον οποιονδήποτε αν πρόκειται για την επιβίωσή τους.

Έτσι λοιπόν, μαθαίνουν ότι εντείνονται οι αριθμού των εργαζομένων.  Ο γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Κλάους Ρέγκλινγκ, στο πλαίσιο της ομιλίας του στο συνέδριο του Economist στη Λευκωσία, το είπε ξεκάθαρα κι έστειλε το μήνυμα στους Έλληνες τραπεζίτες. Ζήτησε την «επιθετική αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και τη βελτίωση της κερδοφορίας των τραπεζών, μέσω μείωσης του αριθμού των καταστημάτων». Η ομιλία του κ. Ρέγκλινγκ αναφερόταν στην περίπτωση της Κύπρου, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι οι ίδιες κατευθυντήριες οδηγίες δίδονται και προς την Ελλάδα, καθώς άλλωστε οι εγχώριες τράπεζες έχουν ήδη δεσμευθεί από πέρυσι ότι θα ακολουθήσουν πρόγραμμα περιορισμού δικτύων και θέσεων εργασίας έως και το 2018.

Είναι άλλωστε ορατό δια γυμνού οφθαλμού στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» ότι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών εντείνουν ολοένα και περισσότερο τις προσπάθειές τους για περικοπές δαπανών,χωρίς καν να μπαίνει φρένο ακόμη και σε κινήσεις που φιλοδοξούν να εξοικονομήσουν «μικροποσά».

Η πρώτη κίνηση των τραπεζών για περιορισμό των εξόδων τους εστιάζεται στο να «ισοπεδώσουν» το κόστος των κεφαλαίων τους. Έτσι (πέρα από τις ενέργειες περιορισμού του «ακριβού» ELA), τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων δεν υπερβαίνουν σήμερα το 0,7%, όταν το αντίστοιχο επιτόκιο ήταν υπερδιπλάσιο λίγο πριν την επιβολή των capital controls, τον Ιούνιο του 2015.

Οι «επινοήσεις» μάλιστα για περικοπές του σχετικού κόστους περιλαμβάνουν και τις παροχές κινήτρωνμέσω εκπτωτικών αγορών σε συγκεκριμένα δίκτυα καταστημάτων. Έτσι, για παράδειγμα, ο πελάτης καλείται να επιλέξει μεταξύ ενός επιτοκίου 0,55% στον προθεσμιακό του λογαριασμό, ή ενός 0,50%, που όμως συνοδεύεται από «πόντους» και ανταλλάγματα όταν συναλλάσσεται με συγκεκριμένα καταστήματα ή εταιρείες.

Και αν τα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων δεν υπερβαίνουν πλέον το 0,50%-0,70% (με την τάση να είναι περαιτέρω πτωτική), τα αντίστοιχα του ταμιευτηρίου έχουν πλέον υποχωρήσει σε οριακά επίπεδα (γύρω στο 0,10%).

Οι τράπεζες επίσης συνεχίζουν ακάθεκτες την πολιτική συρρίκνωσης του αριθμού των καταστημάτων τους στην Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρεται πως μόνο μέσα στο πρώτο φετινό εξάμηνο, η Πειραιώς μείωσε τον αριθμό τους κατά 31 (στα 678), ενώ κατά το ίδιο χρονικό διάστημα το προσωπικό του Ομίλου περιορίστηκε κατά 754 άτομα μέσα από πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου. Τα προηγούμενα χρόνια ο περιορισμός των τραπεζικών δικτύων προχώρησε χωρίς διαμαρτυρίες, αλλά έχει αρχίσει να δρομολογείται το κλείσιμο καταστημάτων σε επαρχιακές κωμοπόλεις, όπου οι επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες είναι αξιοσημείωτες και οι εναλλακτικές επιλογές των πελατών σαφώς περιορισμένες.

Το πρόγραμμα περιορισμού δαπανών περιλαμβάνει και μείωση του αριθμού των εργαζομένων με την Εθνική να έχει δεσμευθεί για τη μείωση του προσωπικού της στην Ελλάδα στα 10.250 άτομα στο τέλος του 2017 και στα 9.950 στο τέλος του 2018, όταν στις 30/6/2016 απασχολούσε 12.013 άτομα. Συνδικαλιστικοί κύκλοι φοβούνται τώρα πιθανή επιδείνωση της κατάστασης από το 2017.

Δυστυχώς, ήταν λογικό ότι θα έρθει και η δική τους ώρα. Από τη μια, με την καθοδήγηση τις εργοδοσίας τους, έκαναν δύσκολη την ζωή των δανειοληπτών όταν αυτοί πήγαιναν στα κατά τόπους υποκαταστήματα των τραπεζών για να ζητήσουν έγγραφα σχετικά με τα κόκκινα δάνειά τους. Από την άλλη, κι αυτοί εργαζόμενοι είναι και μάλιστα και οι ίδιοι είναι δανειολήπτες και όταν τους απολύσουν θα τα χρεωστάνε και αυτοί.