Στα χέρια των αρπακτικών παραδίδεται η ελληνική οικονομία

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Πρόσφατα ο Μάριο Ντράγκι, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, αποκάλυψε με τον πιο επίσημο αλλά και τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ήταν επιθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να μην μπορούν οι δανειολήπτες να αγοράζουν τα κόκκινα δάνειά τους στην εξευτελιστική τιμή που οι τράπεζες θα τα πουλάνε στα αρπακτικά των distress funds.

Αλλά οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι. Και ο Τσακαλώτος με τον Στουρνάρα, ή δεν τον βλέπουν, ή είναι απλά πιόνια σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο ξεπουλήματος ολόκληρης της οικονομίας της χώρας. Και με τη στάση τους δίνουν σπίτια και επιχειρήσεις σε οικονομικούς εγκληματίες. Τα επενδυτικά δάνεια που τάζουν θα πάνε στις νέες κοινοπραξίες Τραπεζών με funds.

Η ελληνική κυβέρνηση για τα “κόκκινα δάνεια” βάζει ως διαχειριστές ξένα funds ενώ την κυριότητα των ακινήτων θα την έχουν οι τράπεζες. Φτιάχνουν κοινοπραξίες μαφιόζικης προέλευσης στις οποίες Τράπεζες και funds θα ορίζουν την περιουσία των Ελλήνων ιδιωτών και επαγγελματιών. Ο οφειλέτης εγκλωβίζεται τεχνηέντως από την κυβέρνηση έχοντας μπροστά την τράπεζα που θα του ζητά τις νομοθετημένες προϋποθέσεις του νόμου 4336/15, αλλά και τα κοράκια, που σκοπό θα έχουν να κερδίζουν από το αίμα των δανειζομένων αλλά και από την ίδια την εθνική οικονομία.

Εκτός από το στραγγάλισμα των δανειοληπτών οι εταιρείες που θα δίνουν εντολές στις τράπεζες για τα εκατοντάδες δάνεια που έχουν βαλτώσει θα στήνουν και την επιχείρηση τιμές ακινήτων για όλη την Ελλάδα. Ένα τεράστιο, τερατώδες real estate με την στήριξη των ΤτΕ η οποία θα αδειοδοτεί ως επενδυτές τα κοράκια που έφτασαν ήδη στην Ελλάδα. Οι συναλλαγές που θα κάνουν οι συγκεκριμένες εταιρείες σε κοινοπραξία με τις τράπεζες θα καθορίσουν τα νέα επίπεδα τιμών στην αγορά ακινήτων. Έχοντας λοιπόν, στα χέρια τους εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα σε όλη την χώρα μέσω των “κόκκινων δανείων” θα έχουν τον ρόλο και ενός άτυπου μεσιτικού τραπεζικού υπεργραφείου το οποίο θα ανεβάζει ή θα ρίχνει τις εμπορικές τιμές και των μη υποθηκευμένων ακινήτων όπως θέλουν τα κοράκια που θα ορμήσουν στην ελληνική αγορά ή όπως θα θέλουν οι κυβερνήσεις για να εισπράττουν Φόρο Ακινήτων για τα χρέη των μνημονιακών δανείων.

Οι προτάσεις προς τους δανειολήπτες είναι εξευτελιστικές και μόνο οι πλούσιο θα μπορέσουν να σώσουν τα σπίτια τους.
– Αποπληρωμή του δανείου με έκπτωση αλλά με εφάπαξ το ποσό στο ταμείο (πράγμα αδύνατον για την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση των Ελλήνων).
– Θα εξουσιοδοτούνται από τον δανειολήπτη να βρίσκουν οι εταιρείες αγοραστή για το ακίνητο, να αρπάζουν τα χρήματα ως οφειλόμενα και μετά να διαγράφουν το υπόλοιπο χρέος του οφειλέτη. Δεν μιλάμε βέβαια για καμία διαγραφή χρέους αλλά για τα πανοτόκια και τις προσαυξήσεις που έβαζε η τράπεζα όσο διάστημα το δάνειο είχε μετατραπεί από την οικονομική ασφυξία των δανειοληπτών σε “κόκκινο”.
– Άμεση μεταβίβαση του ακινήτου στην εταιρεία Τράπεζα-fund, διαγραφή του χρέους κι αν θέλει ο ιδιοκτήτης θα ζει στο πρώην σπίτι του με ενοίκιο που θα δίνει στην εταιρεία. Ο,τι πλήρωσε μέχρι το δάνειο να γίνει “κόκκινο” πάει υπέρ Τσακαλώτου και Στουρνάρα.
– Κατάσχεση του ακινήτου και μεταφορά του οφειλέτη σε άλλο ακίνητο που θα έχει αρπάξει η εταιρεία από άλλον Έλληνα με “κόκκινο δάνειο”. Στην περίπτωση αυτή η εταιρεία θα σε περνάει από κόσκινο για τα εισοδήματα και τις μηνιαίες αποδοχές για να σου προτείνει σε πόσα τετραγωνικά θα ζεις και σε ποια περιοχή για να μπορείς να της πληρώνεις ενοίκιο για το κατασχεθέν από άλλον σπίτι που θα ζεις.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις θα μεταβιβαστούν σε ένα άλλο σχήμα κοινοπραξίας Τράπεζας και funds όπου εκεί θα γίνει το μεγάλο μακελειό των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρηματιών. Όλα τα “κόκκινα δάνεια” των κτηνοτροφικών μονάδων από όλες τις τράπεζες θα ελέγχονται ξεχωριστά από τα ανάλογα δάνεια ξενοδοχειακών μονάδων όλων των τραπεζών. Η κοινοπραξία τράπεζα-fund όταν κρίνει ότι δεν μπορεί να καλυφτεί το χρέος του επιχειρηματία θα κάνει άμεσα εκκαθάριση της επιχείρησης και θα ξεπουλά όσο-όσο με σκοπό οι τράπεζες να πάρουν τα λεφτά τους και το μπόνους τους τα funds. Όταν κρίνουν ότι μία επιχείρηση μπορεί να τους προσφέρει περισσότερα σε λειτουργία απ΄ ό,τι βάζοντάς της λουκέτο τότε θα μετοχοποιούν τα δάνεια, τις μετοχές θα τις αγοράζουν οι εταιρείες και ο επιχειρηματίας θα παίρνει μετοχές ανάλογες με το χρέος του. Από επιχειρηματίας δηλαδή γίνεται εργάτης των εταιρειών.

Στις επιχειρήσεις που με το ζόρι θα γίνουν ιδιοκτησία αυτών των εταιρειών κοινοπραξίας, το fund θα αυξάνει το μετοχικό κεφάλαιο βάζοντας το χρήμα. Το χρήμα από πού θα το παίρνει; Από τους συνεταίρους τους Τράπεζες κι έτσι η Τράπεζα θα δανείζει το fund και τον εαυτό της και ο μικρότερος μέτοχος που θα είναι ο επιχειρηματίας θα πληρώνει το νέο δάνειο και θα νιώθει σωσμένος και αναπτυγμένος αλλά πάντα δανειοδοτούμενος.

Στο τελευταίο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου όπου και ο πρωθυπουργός κάλεσε Αμερικανούς επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα μίλησε και ο κ. Κώστας Καραγιάννης συνεργάτης του αμερικανικού fund “Apollo Management International” (εταιρεία που “σώζει” κόσμο από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Δελχί στα 25 χρόνια λειτουργίας του). Ο κ. Καραγιάννης είπε στο συνέδριο: “Οι εισροές κεφαλαίων σε βιώσιμες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις είναι οι πρώτες εισροές για την ανάκαμψη της οικονομίας που προσομοιάζουν σε άμεσες ξένες επενδύσεις”.
Το επικίνδυνο για την ολοκληρωτική καταστροφή της ελληνικής οικονομίας είναι οι συγχωνεύσεις όλων των δανείων ανεξαρτήτου ποσού και συμβάσεων Τράπεζας-επιχειρηματία σε κλάδους. Με αυτό τον τρόπο τα κοράκια θα μπορούν να καθορίζουν τι θα μεταποιεί ή θα παράγει η Ελλάδα. Θα ρίχνουν χρήμα για να “σώζουν” σύμφωνα με το δικό τους κέρδος και αν το κέρδος τους είναι να καταστραφούν τομείς της ελληνικής οικονομίας τότε θα τους καταστρέψουν συνολικά και όχι μεμονωμένα.

Το επόμενο πρόστυχο σχέδιο που αναμένουμε από τα μυαλά τύπου Τσακαλώτου και Στουρνάρα είναι για το τι θα γίνει με τα “κόκκινα αγροτικά δάνεια” διότι μπορεί οι Τράπεζες να έχουν αρπάξει την ελληνική γη με τις τραπεζικές καλλιέργειες αλλά έχοντας στα χέρια τους το 75% της ελληνικής καλλιεργήσιμης γης τα funds δεν θα μείνουν έξω από τον πραγματικό χρυσό της ελληνικής οικονομίας που δεν είναι άλλος από την αγροτική οικονομία.

Γι αυτό και πρόεδροι φορέων της αγοράς και νομικοί καλούν την κυβέρνηση να αλλάξει τον σχετικό νόμο και να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου, αλλά και άλλων χωρών, όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, που προσπαθούν εκ των υστέρων να βάλουν όρια στα ξένα funds.
Αλλά την στιγμή που με το δεύτερο μνημόνιο το δικαίωμα της διαπραγμάτευσης του εσωτερικού χρέους εκχωρήθηκε στους δανειστές, για ποια ευκαιρία κάνουν λόγο όλοι αυτοί; Γιατί δεν λένε την αλήθεια στον Έλληνα πολίτη;