Σωτηρία μόνο για όσους χρωστούν εκατομμύρια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Ορισμένα πράγματα σ’ αυτή τη χώρα δεν αλλάζουν ποτέ. Είναι κάτι σαν εθνικές αξίες και παράδοση, η οποία διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού και μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Κι αυτό θα ήταν θετικό αν επρόκειτο για κάποια σωστά πράγματα. Αλλά δυστυχώς το θέμα αυτό αφορά και τις στρεβλές καταστάσεις.

Μια από αυτές είναι ότι, όσο περισσότερα χρωστάς, τόσο πιο εύκολο είναι να τη γλιτώσεις. Ενώ όσο πιο λίγα χρωστάς, τότε σε κυνηγάει η εφορία σα να είσαι ο μεγαλύτερος κλέφτης και απατεώνας.

Ένα νέο παράδειγμα αυτής της πρακτικής είναι και η περίπτωση της διάσωσης της εταιρείας «Μαρινόπουλος». Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν υποστηρίζουμε ότι θα έπρεπε να χάσουν τη δουλειά τους πάνω από 11.000 εργαζόμενοι. Αλλά δεν είναι δυνατόν να γίνονται χαρισματικές συμφωνίες από τράπεζες για τους μεγαλοοφειλέτες κι αν κάποιος χρωστάει 50.000 και 100.000 ευρώ επειδή έμεινε άνεργος, να του αρπάζουν το σπίτι ή την επιχείρηση και να τον πετάνε στο δρόμο.

Και δεν μιλάμε μόνο για τα χρέη της εταιρείας «Μαρινόπουλος». Εκεί, τα χρέη θα τα πληρώσουν οι προμηθευτές, στους οποίους η «Μαρινόπουλος» χρωστάει 688 εκατ. ευρώ εκ των οποίων τα 562 εκατ. ευρώ προέρχονται από τους προμηθευτές και τα υπόλοιπα 162 εκατ. ευρώ αφορούν τους μεταφορείς. Εννοούμε το σχέδιο σωτηρίας της «Μαρινόπουλος», το οποίο προβλέπει την αναδιάρθρωση δανείων και του ομίλου Σκλαβενίτη.

Όπως διαβάζουμε, η νέα εταιρεία που θα δημιουργηθεί θα «φορτωθεί» με δάνεια ύψους 810 εκατ. ευρώ. Όμως από το σχέδιο ενδιάμεσης συμφωνίας απουσιάζουν κρίσιμα οικονομικά στοιχεία για τη νέα εταιρεία που περνά εξολοκλήρου στον όμιλο Σκλαβενίτη. Στη συμφωνία υπάρχει και κάποιο σημείο στο οποίο αναγράφονται τα νέα οικονομικά δεδομένα που αλλάζουν προς το θετικότερο το οικονομικό περιβάλλον του ομίλου Σκλαβενίτη. Το σχέδιο των τραπεζών προβλέπει την αναδιάρθρωση δανείων της αλυσίδας σουπερ μάρκετ Σκλαβενίτη. Κάτι που ακόμα αποτελεί επτασφράγιστό μυστικό. Πρόκειται για δάνεια συνολικού ύψους 55,8 εκατ. ευρώ με ημερομηνία λήξης τον Ιανουάριο του 2018. Το Δεκέμβριο του 2016 ο όμιλος Σκλαβενίτη θα έπρεπε να αποπληρώσει δάνειο 12 εκατ. ευρώ και 39,8 εκατ. ευρώ τον Ιούνιο του 2017. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες αποφάσισαν να δώσουν 10ετή περίοδο χάριτος μέχρι το 2026. Η αναδιάρθρωση των δανείων της Σκλαβενίτης περιλαμβάνει και το ποσό των 185 εκατ. ευρώ τα οποία θα περάσουν στην νέα εταιρεία ενώ η αποπληρωμή τους θα γίνει με ορίζοντα 20 ετών. Επίσης θα υπάρχει περίοδο χάριτος 5 ετών και το επιτόκιο διαμορφώνεται στο 1% συν Euribor.

Δηλαδή τα 129, 5 εκατ. ευρώ θα αποπληρωθούν το 2036. Ο όμιλος Σκλαβενίτη στην ουσία «αγοράζει» τραπεζικό χρόνο για να είναι σε θέση να σηκώσει το οικονομικό βάρος που προστίθεται από τη διάσωση της «Μαρινόπουλος».

Το τραπεζικό σχέδιο προβλέπει ότι δεν θα «κουρευτούν» οφειλές μέχρι 100.000 ευρώ. Όμως οι τραπεζίτες έχουν σχεδιάσει «κούρεμα» στα επίπεδα του 50% με αποτέλεσμα να χαθούν κεφάλαια ύψους 334 εκατ. ευρώ.

Ας θεωρήσουμε ότι καλώς γίνεται αυτό γιατί θα δοθεί δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους, παλιούς και νέους. Αλλά γιατί δεν προτείνονται τέτοιες λύσεις για όσους έχουν κόκκινα δάνεια και κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους; Γιατί δεν τους προτείνεται ένα σχέδιο διάσωσης του σπιτιού τους ή της επιχείρησής τους, αλλά αντίθετα όλοι αυτοί πετιούνται στον Καιάδα και χάνουν τα σπίτια τους; Αυτά τα 334 εκατ. ευρώ του Σκλαβενίτη δεν τα χρειάζονται οι τράπεζες για να διασωθούν; Μόνο τα σπίτια των άνεργων, τα οποία θα πουλήσουν σε εξευτελιστική τιμή στα distress funds χρειάζονται οι τράπεζες για να διασωθούν;