Πρώτη φορά Αριστερά! Αλλά ποια Αριστερά;

Τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ έχουν οσμή παλαιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που επί Μνημονίου συμμετείχαν στην καταπιεστική διακυβέρνηση της Ελλάδας και προκαλούν αμφιβολίες για τις πραγματικές προθέσεις του πρώτου κόμματος σε δύναμη στη χώρα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Τί θα σήμαινε λοιπόν μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αν σχηματιστεί, μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Με την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους και την επέλαση των μνημονίων, η Αριστερά ξαναμπήκε ορμητικότατη στο προσκήνιο.

Απέκτησε ένα κοινό που λίγα χρόνια πριν ούτε που θα τολμούσε να ονειρευτεί. Από αυτό το κοινό πολλοί διαδηλώνουν, είναι πλέον γνώριμοι στις πορείες μεταξύ των υπολοίπων διαμαρτυρόμενων αλλά εξακολουθούν να αμφιβάλλουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει την ανατροπή, αλλά πορεύονται σε πορείες που συνδιοργανώνονται από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. . 

«Πρώτη Φορά Αριστερά» είναι το κεντρικό σύνθημα του Σύριζα. Προτού τον αγκαλιάσουμε και πανηγυρίσουμε μαζί του την ιστορική πρωτιά, καλό θα ήταν να μας διευκρινίσει ο ριζοσπαστικός αυτός συνασπισμός για ποιάν ακριβώς Αριστερά μιλάει.

Σημαντικοί άνθρωποι, όπως ο Δημήτρης Γληνός και ο Νίκος Πουλαντζάς, εκπροσώπησαν την Αριστερά με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, αλλά σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον αναχθεί σε ένα συνονθύλευμα φράξιων που το μόνο που ουσιαστικά τις συνδέει είνα ο πρόεδρός του και έμπιστοι σε αυτόν άνθρωποι, μεγαλύτερης ηλικίας και νεότεροι, που μοιράζονται το πάθος για να επαναφέρουν τη χώρα στο δρόμο της απαγκίστρωσης από το Μνημόνιο με βάση όσα ζητάει ο λαός. 

Ωστόσο, το δίλημμα παραμένει εντός του ΣΥΡΙΖΑ για μια Αριστερά της ανοιχτής κοινωνίας και των ανοιχτών οριζόντω που συμβιβάζεται με την ελίτ και τα κεκτημένα της ή αν περιστέλλει τα ατομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και καλεί τους πολίτες να γίνουν παρανάλωμα στο βωμό του ιδεώδους;

Εϊναι απορίας άξιο αν η Αριστερά επιβραβεύσει τους σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους που πλήρωσαν και με το παραπάνω ακόμη και με την απόλυσή τους το Μνημόνιο ή καλύτερα την ευμάρεια των διαπλεκόμενων που γαλουχήθηκαν επί των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και γιγαντώθηκαν επί του Μνημονίου ή αν θα συμβιβαστεί με τα πολιτικά παράσιτα που κρύβουν από πίσω τους παράσιτα από άλλους τομείς και θεσμούς, όπως είχαν δει παλαιότερα φως και μπήκαν στη συμμετοχική δημοκρατία του Γιώργου Παπανδρέου και στον εκσυγχρονισμό του Κώστα Σημίτη.  

Η στελέχωση των ονομάτων στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι οι υπεύθυνοι του κόμματος δεν αναζήτησαν ιδιαίτερα αγωνιστικές μορφές μέσα στην κοινωνία, αλλά προτίμησαν να βάλουν νερό στο κρασί τους, κρατώντας ισορροπίες μεταξύ αυτών των ανθρώπων που με τον μανδύα του ψευδοαριστερού διέπραξαν αίσχη στους εργασιακούς χώρους τους και μεταξύ όσων πραγματικά θέλουν την ανατροπή και βασίζουν ακόμη τις ελπίδες τους στον Αλέξη Τσίπρα. 

Ενα είναι βέβαιο. Στο ίδιο έργο θεατής δεν θέλει να είναι ξανά ο ελληνικός λαός. Περιμένει την πολυπόθητη κοινωνική δικαιοσύνη εδώ και χρόνια και την τιμωρία όσων μέχρι τώρα την εμπόδιζαν. 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr