Πώς χειραγωγούνται τα αισθήματα για κοινωνική δικαιοσύνη του μέσου Ελληνα

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν τις εκλογές χειραγωγώντας τα αισθήματα δίψας για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία και τιμωρία όσων προκάλεσαν οικονομικά και όχι μόνο εγκλήματα στον ελληνικό λαό που διακατέχουν το μέσο Έλληνα.

 
Η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη πως ως λαός είμαστε μονίμως θύμα των περιστάσεων δεν είναι χωρίς βάση. Εκτός μικρών αναλαμπών στη σύντομη ιστορία των 200 ετών του νεοελληνικού κράτους έχουμε υπάρξει συχνά θύματα των διεθνών περιστάσεων. 

Πολλές φορές οι εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις έχουν παίξει το μέλλον μας στα ζάρια και έχουν παρέμβει απροκάλυπτα στην πολιτική μας ζωή.  Όμως λίγο – πολύ αυτή είναι η μοίρα των μικρών χωρών. Πόσο μάλλον όταν εκτός από μικρές οι χώρες αυτές δεν διαθέτουν κανένα εθνικό σχέδιο και κυρίως το επίπεδο ενότητας αλλά και πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης που θα τους επιτρέπει να παρεκκλίνουν από τις πορείες που χαράζουν οι μεγάλοι…

Για πρώτη φορά η χώρα ξέφυγε από τις αποικιακού τύπου επιτροπείες των μεγάλων δυνάμεων, με την είσοδό της στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες για να εισέλθουν στις δυο αυτές ενώσεις εκχώρησαν εθνική κυριαρχία στα πλαίσια μιας συλλογικής  συγκυριαρχίας. 

Ειδικά για την Ελλάδα, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας ήταν πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με άλλες χώρες ελέω ευρώ και οι κύριοι κερδισμένοι ήταν και παραμένουν οι κερδοσκόποι εντός και εκτός Ελλάδας.

Η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας περιγράφηκε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο στην απάντηση που είχε δώσει ο πρώην αντιπρόεδρος της Κομισιόν Ολι Ρεν στον νυν αρμόδιο για θέματα ΕΕ αναπληρωτή υπουργό και πρώην ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Χουντή.

Οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται πλέον στο Ευρωκοινοβούλιο, την Κομισιόν ή τις συναντήσεις κορυφής όπου κάθε χώρα μετέχει της κοινής απόφασης αναλογικά. 

Οι μικρές χώρες που πριν συγκυβερνούνταν από τις κατά τόπους πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων τώρα κυβερνώνται από τους πραιτωριανούς του ευρώ.

Μια μικρή χώρα στα πλαίσια του συμβουλίου κορυφής μπορεί να μπλοκάρει σημαντικές αποφάσεις που αφορούν ακόμη και το μέλλον μεγάλων δυνάμεων. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να γίνεται κατάχρηση αυτών των μέσων για ζητήματα που δεν είναι ζωτικής σημασίας…

Παρά αυτήν την αναβάθμιση της ισχύος της χώρας μας, η ιδεολογία της «θυματοποίησης» παραμένει βαθιά στο κοινωνικό υποσυνείδητο, δεδομένου ότι η εξουσία ασκήθηκε σε βάρος του λαού και όχι προς όφελός του, όπως φάνηκε από την εσκεμμένη φτωχοποίησή του μέσω της υπερφορολόγησης και της υπερχρέωσής του. Η κρίση της χρεοκοπίας του 2010 την έφερε με βίαιο τρόπο στην επιφάνεια.
 

Η πολιτική τάξη που κυβέρνησε ως κυβέρνηση και αντιπολίτευση της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες βοήθησε να αναδυθεί στην επιφάνεια αυτή η αντίληψη στην προσπάθεια να συγκαλύψει τις ευθύνες της για τη χρεοκοπία.

Στην προσπάθεια συγκάλυψης των δικών της ευθυνών επιχείρησε με μεγάλη επιτυχία να ρίξει τις ευθύνες της χρεοκοπίας στους ξένους, στο ευρώ ή τη λιτότητα την οποία σχηματοποίησαν στο πρόσωπο της Μέρκελ. 

Το ευρώ, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι ή οι Ισπανοί μικρή ευθύνη έχουν για την ελληνική χρεοκοπία και τα κακώς κείμενα της Ελλάδας και της οικονομίας. «Ευφάνταστοι» αριστεροί οικονομολόγοι π.χ. έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τη Γερμανία γιατί τη δεκαετία που ακολούθησε το 2000 δεν έδωσαν καμιά αύξηση στους εργαζόμενους, εν αντιθέσει με ό,τι έγινε στην Ελλάδα κυρίως αλλά και την Πορτογαλία, την Ισπανία κλπ.

Το 2010 βέβαια χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία χρεοκόπησαν και χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία έφτασαν να έχουν ανεργία πάνω από 25%. Η Γερμανία αντίθετα παρουσίαζε μια ακμαία οικονομία παρά τους συγκριτικά πολύ υψηλότερους μισθούς από όλες τις παραπάνω χώρες…

Όλοι όσοι κέρδισαν τις εκλογές μετά το 2008 στην Ελλάδα τις κέρδισαν με το σύνθημα λεφτά υπάρχουν και καθώς λεφτά δεν υπήρχαν, κανένας δεν εξάντλησε την τετραετία. Ο τελευταίος εξ αυτών, ο κ. Τσίπρας, εκτός του λεφτά υπάρχουν εκμεταλλεύτηκε σωστά αυτήν τη βαθιά αίσθηση του «θύματος» που είναι ριζωμένη στους Έλληνες και η οποία έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις τώρα λόγω της προπαγάνδας πως την ευθύνη για την ελληνική χρεοκοπία τη φέρει το ευρώ, η λιτότητα και κάποιες ξένες σκοτεινές δυνάμεις.  

Με τον τρόπο αυτό συγκαλύπτονταν οι ευθύνες αυτών που διόριζαν αθρόα στο δημόσιο, έδιναν αθρόα συντάξεις σε 50άρηδες ή συντάξεις τυφλών σε ανοιχτομάτηδες. Φυσικά συγκαλύπτονταν και οι ευθύνες μιας κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας που σε διαπλοκή με την πολιτική τάξη και τους συνδικαλιστές του δημοσίου επωφελήθηκε σε βάρος των φορολογουμένων αλλά και της οικονομίας ελλείψει ελεύθερου ανταγωνισμού.

Μοιραία τώρα που ο κ. Τσίπρας έγινε κυβέρνηση διαπιστώνει πως όχι μόνο δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις στην οικονομία, αλλά πως η κατάσταση επιδεινώνεται και θα επιδεινωθεί με εκρηκτικό τρόπο τους επόμενους μήνες. Η μόνη διέξοδος πολιτικής επιβίωσης που του απομένει είναι η εκμετάλλευση του αισθήματος «θυματοποίησης» και αγανάκτησης λόγω των οικονομικών αντιξοοτήτων. Μοιραία επιλέγει το δρόμο της σύγκρουσης με την Ευρώπη…

Η ΕΚΤ περνά θηλιά στο λαιμό της Ελλάδας έλεγε προχθές σε συνέντευξή του στο Γερμανικό Spiegel. Πώς περνά θηλιά;

Δεν αφήνει τις ελληνικές τράπεζες να δανείζουν βραχυπρόθεσμα το ελληνικό δημόσιο… Δεν αυξάνει τα όρια του μηχανισμού ELA προκειμένου να δανείζονται οι ελληνικές τράπεζες ακριβό χρήμα για να καλύπτουν τις απώλειες από τη φυγή καταθέσεων που προκαλούν οι αλλοπρόσαλλες διακηρύξεις της κυβέρνησης για την οικονομία.

Η ΕΚΤ κατέχει ελληνικά ομόλογα ενέχυρα που αναλογούν στο περίπου 68% του ΑΕΠ (δήλωσε προχθές ο κ. Ντράγκι). Αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό από κάθε άλλη χώρα…

Αν δεν γίνουν οι μεταρρυθμίσεις να αυξηθεί η εμπιστοσύνη, να επιστρέψουν οι καταθέσεις, να πάρει εμπρός η οικονομία, διέξοδος δεν υπάρχει όσα δισ. και αν συνεχίσει να δίνει η ΕΚΤ στην Ελλάδα. 

Σωστά έλεγε παλιότερα ο κ. Βαρουφάκης πως αν τους ζητάμε δανεικά είναι σαν να ζητάμε σκοινί να κρεμαστούμε.

Χαρακτηριστικό δείγμα της έλλειψης ηθικού μέτρου αλλά και ρεαλιστικού σχεδίου αντιμετώπισης της κρίσης είναι οι αντιφατικές δηλώσεις των κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης. Αντιφατικές όχι μόνο μεταξύ διαφορετικών προσώπων, αλλά μεταξύ αυτών του ιδίου προσώπου, πολλές φορές και εντός της ίδιας μέρας. 
 

Πριν από τις εκλογές ο υπουργός των οικονομικών κ. Βαρουφάκης είχε κάνει την ηχηρή δήλωση πως ο Τσίπρας «πρέπει να κλείσει το τηλέφωνο στο Ντράγκι, αλλιώς δεν έχει κανένα λόγο να εκλεγεί»…
 

Ολα αυτά έχουν πλέον αλλάξει

Αυτό δυστυχώς που δεν έχει αλλάξει είναι ότι η ελίτ, η τραπεζοκρατία γενικά όσοι διέπραξαν οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού συνεχίζουν να το πράττουν ακόμη και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Και το κακό είναι ότι συνεχίζουν να εκβιάζουν και μάλιστα στο…όνομα του ελληνικού λαού που έχουν κατακλέψει. 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr