ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΟΧΙ κομματικά
Με τα μάτια στραμμένα στις Ελληνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, αν και πολλοί αλληθωρίζουν προς τις καταγάλανες παραλίες της Ελλάδος, μας έρχονται, όλο και πιο έντονα, τα λεγόμενα από τον τότε καθηγητή Δεληβάνη (Νομική, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης).
Έλεγε ότι πολιτική είναι: είτε ο αγώνας για την κατάκτηση της εξουσίας (κόμματα), είτε κάθε πράξη ή στάση επηρεάζει άλλους πολίτες. Πολίτες με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης, όπου πολίτης είναι ενεργά συμμετέχων συγκάτοικος, και από όπου παράγεται η λέξη «πόλις», η λέξη «πολιτισμός», η λέξη «πολιτική», σε αντιδιαστολή με τον ιδιώτη, η έννοια του οποίου παρέμεινε αναλλοίωτη μόνο στην αγγλική γλώσσα (idiot…).
Τα πάντα προέρχονται (ή πρέπει να προέρχονται) από τον άνθρωπο, από τον πολίτη. Απλά όταν υπάρχει μια οργάνωση, ένα σύστημα, μια δομή, ο κάθε πολίτης μπορεί να εισφέρει μια απειροελάχιστη από την ισχύ του, και λόγω της οργάνωσης, το οργανωμένο κόμμα, φαίνεται τεράστιο και δυνατό.
Όταν δεν υπάρχει οργάνωση-δομή, τότε δεν υπάρχει στην ουσία κόμμα, αλλά απλά ένας ελκυστικός ίσως, τίτλος, χωρίς ουσία, χωρίς δυνατότητα συμμετοχής, χωρίς συλλογικές αποφάσεις και χωρίς διαδικασίες ελέγχου και απόδοσης ευθυνών. Εκεί κάποιος υπεξαιρεί την συνάθροιση και παρουσιάζεται ως «αρχηγός», ως «πρόεδρος», ως επικεφαλής, χωρίς να είναι στην ουσία τίποτε απ αυτά, αφού δεν υπάρχουν αποδεικνυόμενες διαδικασίες. Θα μπορούσε να είναι μια συνάθροιση ανθρώπων, μια διαμαρτυρία, ένα καφενείο, όπου ο έχων (ή έχουσα) ισχυρή ή ωραία φωνή ή εργαλείο (μεγάφωνο, τρακτέρ, φώτα, εμφάνιση κλπ) μπορεί να επιβάλει την άποψή του.
Ίσως κάποια κόμματα να προέρχονται από κινήματα, αφού κατάφεραν σιγά-σιγά, βήμα-βήμα, να αποκτήσουν οργάνωση-δομή, με τήρηση πρακτικών και απολογιστικές διαδικασίες, ώστε όλοι να μπορούν να συμμετέχουν και να συνυπογράφουν τα διακηρυσσόμενα.
Ίσως κάποια άλλα κόμματα να δημιουργήθηκαν (πιθανόν με «χορηγίες» ή «χορηγό» …) και να απόκτησαν οργάνωση, όπου οι πολίτες συμμετέχουν κανονικά, αλλά υπάρχουν κάποιες «υποθήκες» προς τους «χορηγούς» (Σόρος, Ροκφέλερ, Ιδρύματα κλπ).
Ίσως κάποια άλλα κόμματα να ξεκίνησαν από κίνηση πολιτών, από μια πίεση, από μια αγανάκτηση, από μια διαμαρτυρία, αλλά δεν απέκτησαν ποτέ δομή, ώστε να επιτρέψουν την συμμετοχή των πολιτών και τον έλεγχο από τους πολίτες, καθώς και την συλλογική λήψη των αποφάσεων. Έτσι καταντούν κενή φούσκα, που μπορεί να ξεγελάσει και άλλους πολίτες, λόγω του «αέρινου» όγκου … … Είναι προεδρικά … Δεν λειτουργούν συλλογικές γραμματείες, δεν τηρούνται πρακτικά και δεν γίνονται διαδικασίες απολογισμού και έγκρισης πεπραγμένων.
Ο «πρόεδρος» (όσο φωτισμένος και να είναι) λέει ότι θέλει και ότι πιστεύει ή ότι «συμφέρει» τον ίδιο, και όχι ότι αποφασίζουν τα όργανα. Πρόκειται για μια γελοιογραφία κόμματος, που προσβάλει όσους το εμπιστεύονται, άλλα προσβάλει (αν δεν θεωρούνται συνένοχοι …) και όσους συμμετέχουν.
Πάντα βέβαια υπάρχει η περίπτωση με τον ενθουσιασμό της προσφοράς ή την οργή της διαμαρτυρίας να συμμετάσχει κάποιος, και όταν διαψευσθούν οι βασικές προϋποθέσεις σωστής συμμετοχικής λειτουργίας ή διαψευσθούν οι προσδοκίες του, αξιοπρεπώς και σιωπηλά να αποχωρήσει.
Θα μπορούσε να είναι ακόμα και προσβλητική η έγκληση ενός πολίτη για την αλλαγή της άποψής του ή για την ελεύθερη επιλογή του, από κάποιον, αν είναι και ο εγκαλών νοήμων. Μόνο δύο είδη ανθρώπων δεν αλλάζουν ποτέ την γνώμη τους, οι τρελοί και οι νεκροί. Όλοι οι άλλοι συνάνθρωποί μας υπό το πρίσμα νεώτερων πληροφοριών, νέων καταστάσεων ή αλλαγής των πρόσκαιρων στόχων, ακόμα και για ίδια φαινομενικά θέματα μπορούν να έχουν διαφορετικές αποφάσεις και ενέργειες.
Αυτές και πολλές ακόμα σκέψεις, που δεν επιτρέπει ο μικρός χώρος του κείμενου, ήρθαν στο μυαλό μας καθώς παρακολουθούσαμε τις παρουσιάσεις όλων των υποψηφίων βουλευτών της Ανατολικής Αττικής, από την Τοπική Οργάνωση ενός συγκεκριμένου κόμματος (Νέα Δημοκρατία) στα μέλη, τους φίλους και άλλους ενδιαφερόμενους πολίτες, στο Πνευματικό Κέντρο Θρακομακεδόνων στις Αχαρνές Ανατολικής Αττικής.
Οι κα Σεβαστή Μπουραΐμη-Παρασκευοπούλου, μαζί με την κα Φρώσω Σακαλίδου, την κα Μαίρη Κοκολάκη και την κα Λίνα Παρασκευοπούλου (Περιβαλλοντική Ψυχολόγο) έκαναν εξαιρετική προσπάθεια για να ακουστούν 10 υποψήφιοι βουλευτές Ανατολικής Αττικής.
Αλλά τις εντυπώσεις, μαζί με το ολόψυχο χειροκρότημα, «έκλεψε» η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, για τον απλό, καθαρό της λόγο. Η κα Μαγδαληνή (Μάγδα) Κοντογιάννη, με καταβολές Βλάχικες (Βαρδούσια) και Αρβανίτικες (Χασιά) είναι τέταρτης γενιάς κτηνοτρόφος στην τοποθεσία «Βουστάσιο Κοντογιάννη» (Πλήθωνος Γεμιστού 14, 13678 ΑΧΑΡΝΑΙ) στην Λαθέα του Μενιδιού (Ανατολική Αττική).
Ζώντας την καθημερινή διαδικασία παραγωγής πραγματικού πρωτογενούς πλούτου, εξειδικεύτηκε σε όλους τους τομείς τους κτηνοτροφικού επαγγέλματος, και υποβοηθά συμπολίτες στην παρασκευή της δικιάς τους τροφής και στην οργάνωση συλλογικών κοινωνικών δομών.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932094231), γεννημένη και μεγαλωμένη μέσα στην κτηνοτροφία, στον ίδιο τόπο, το Μενίδι, ζει τις πραγματικές υπαρξιακές αγωνίες και την πολιτιστική καταπίεση του αγροτικού κόσμου, που έτυχε να βρίσκεται δίπλα σε ταχέως γιγαντούμενες μεγαλουπόλεις.
Πιστεύοντας στην ανάγκη εξεύρεσης συμβιωτικών λύσεων στην περιαστική περιοχή, ώστε οι τοπικές κοινωνίες να καταστούν βιώσιμες (αειφόρες) με συλλογική δράση και συνεργασία, δραστηριοποιείται ως Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής «Άγιος Γεώργιος» από το 2013. Μόνο τα τελευταία 3 χρόνια υλοποίησαν 356 εκδηλώσεις μεταξύ των οποίων: ομιλίες, ημερίδες, συνέδρια, τυροκομήσεις, μαγειρέματα, τηλεοπτικές εκπομπές, ενημερώσεις πολιτών και μαθητών, επισκέψεις μελέτης, εκθέσεις φωτογραφίας, συμμετοχή σε εκθέσεις, συμμετοχή στην Ομάδα Τοπικής Δράσης «ΑΡΑΤΤΙΚΑ», υπογραφή Σύμφωνου Συνεργασίας με Λέσχη Αρχιμαγείρων Αττικής και πρόσφατα βράβευση, ως Καλύτερης επιχειρηματία στον Αγροδιατροφικό Τομέα «AURUM» από το CEUCO-Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αδελφοτήτων Γαστρονομίας & Οινολογίας.
