Πέσαν οι μάσκες

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Αυξάνεται ο αριθμός των κόκκινων δανείων από υπαιτιότητα και εμμονή των τραπεζών που δεν πρόσφεραν μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις στους δανειολήπτες, που τώρα βλέπουν ότι και πάλι δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνειά τους. Οι τραπεζίτες διαπίστωσαν την περασμένη εβδομάδα, καθώς τον Ιανουάριο τα κόκκινα δάνεια να αυξάνονται και πάλι. Η τάση αύξησης κατά περίπου μισό δισεκατομμύριο ευρώ που εκδηλώθηκε τον περασμένο μήνα, στις καθυστερήσεις άνω των 90 ημερών μετά την πτωτική τάση που καταγράφηκε έως και τον Νοέμβριο και την σταθεροποίηση του Δεκεμβρίου, αποτυπώνει ανάγλυφα τις επιπτώσεις της πολιτικής αστάθειας στο εγχώριο πιστωτικό σύστημα. Οι τραπεζίτες τα ρίχνουν στην κυβέρνηση επειδή έδωσε το χριστουγεννιάτικο βοήθημα στους συνταξιούχους και εκνευρίστηκαν οι δανειστές, για αυτό και χωλαίνει η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση. Αλλά και στη ματαίωση της πλειοψηφίας των προγραμματισμένων πλειστηριασμών ακινήτων λόγω των κινημάτων κατά των πλειστηριασμών. Αλλά τα βάζουν και με το τελευταίο όπλο των δανειοληπτών, το νόμο Κατσέλη, καθώς την  διατήρηση και αύξηση των κόκκινων δανείων υποστηρίζουν ότι την ενισχύει και η διατήρηση εν ισχύ του νόμου Κατσέλη, στην οποία είναι πλέον ασφαλή περί τα 20 δις. ευρώ κόκκινων δανείων, ενώ τα δικαστήρια συνεχίζουν να βγάζουν δανειολήπτες στο απυρόβλητο με τελευταίο παράδειγμα, Ειρηνοδικείο στην Κρήτη το οποίο δικαίωσε ζευγάρι δανειοληπτών με 19 δάνεια (!) ύψους 388 εκ. ευρώ, τα οποία ενέταξε στην προστασία του νόμου, με μοναδική υποχρέωση να καταβάλει 40 ευρώ μηνιαίως. Γι αυτό ζητούν ταχύτατες πολιτικές αποφάσεις προκειμένου να αποφευχθεί το «ατύχημα» και να χαθεί ένας ακόμα κύκλος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τραπεζικά στελέχη μάλιστα επισημαίνουν ότι στο καλό σενάριο άμεσου κλεισίματος της συμφωνίας, η οικονομία μπορεί να πάρει τα πάνω της και οι τράπεζες να επιτελέσουν τον ρόλο τους χρηματοδότησης της οικονομίας. Ο χρόνος για να γίνει πράξη το καλό σενάριο, σύμφωνα με τα ίδια τραπεζικά στελέχη τελειώνει στα τέλη Μαρτίου. Στην ίδια κατεύθυνση είδαμε άρθρο από τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο της Eurobank Θεόδωρο Καλαντώνη στο Βήμα της Κυριακής, ο οποίος υποστηρίζει ότι: «Η εξομάλυνση της διαδικασίας διαχείρισης (των μη εξυπηρετούμενων δανείων) απαιτεί τη χρήση όλων των απαραίτητων μέσων, συμπεριλαμβανομένων και των πλειστηριασμών. Στην πραγματικότητα, μακριά από σκόπιμες γενικεύσεις ή απλουστεύσεις διαφόρων που έχουν προκαλέσει τον φόβο σε πλήθος δανειοληπτών ότι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, πρόκειται για το έσχατο μέσο από πλευράς τραπεζών. Έχει στόχο, κατά κύριο λόγο, τον εντοπισμό και περιορισμό των συνειδητά ασυνεπών και στρατηγικών κακοπληρωτών. Επομένως, το ζήτημα των πλειστηριασμών, που δεν ξεπερνούν ετησίως τους 6.000, πρακτικά αφορά κυρίως έχοντες που αρνούνται να πληρώσουν και όχι όσους βρίσκονται σε πραγματική αδυναμία», προσθέτει μεταξύ άλλων ο Θεόδωρος Καλαντώνης. «Στη Eurobank έχουμε δεσμευθεί ότι θα πετύχουμε τους στόχους που θέσαμε, με όρους κατανόησης της κοινωνικής πραγματικότητας και όχι με οριζόντια μέτρα αδιακρίτως. Υπάρχει ήδη ένα επαρκές νομικό και θεσμικό πλαίσιο που προστατεύει την πρώτη κατοικία […] Στόχος μας είναι να προστατευτούν οι δανειολήπτες που πραγματικά προσπαθούν να είναι συνεπείς και εκείνοι που αντικειμενικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Θέλω να σημειώσω ότι αυτή η κατηγορία δανειοληπτών είναι που επιδιώκουν τη συνεργασία με την τράπεζα και ανταποκρίνονται θετικά στην επικοινωνία μαζί τους», αναφέρει επίσηςn και τονίζει: «Μπορώ να διαβεβαιώσω κατηγορηματικά ότι οι δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν πραγματικό οικονομικό πρόβλημα δεν μένουν αβοήθητοι. Όμως οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να ανεχόμαστε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Εκτιμάται ότι αυτοί αποτελούν περίπου το 20% των δανειοληπτών με δάνεια σε καθυστέρηση συνήθως άνω των 300.000 ευρώ, στη συντριπτική πλειονότητά τους έχουν σημαντική οικονομική επιφάνεια, εντός και εκτός Ελλάδος, και, βάσει του Ε9, εμφανίζονται κάτοχοι περισσότερων του ενός ακινήτων. Κατά κανόνα πρόκειται για δανειολήπτες που εκμεταλλεύονται την κρίση και την πραγματική αδυναμία πολλών άλλων, για να διασώσουν τις μεγάλες προσωπικές τους περιουσίες, πολλές φορές εις βάρος ανθρώπων που απασχολούν ως εργαζόμενους, εις βάρος των φορολογουμένων, εις βάρος του τραπεζικού συστήματος και μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις τους στο κοινωνικό σύνολο. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ΤτΕ (2016), μία στις έξι επιχειρήσεις (17%) εμφανίζει χαρακτηριστικά στρατηγικού κακοπληρωτή. Επιχειρήσεις με υψηλό δανεισμό ή χαμηλή αξία εξασφαλίσεων ή υψηλή κερδοφορία είναι πιθανότερο να εμφανιστούν ως στρατηγικοί κακοπληρωτές. Το μπλοκάρισμα κάθε πλειστηριασμού, χωρίς κανένα κριτήριο, δεν αποτελεί πρωτοβουλία υπέρ του κοινωνικού συνόλου, όπως επιχειρείται να παρουσιαστεί. Δεν εξετάζεται, για παράδειγμα, αν ένας πλειστηριασμός αφορά βιομηχανικό ακίνητο ή υπόχρεο με μεγάλη ακίνητη περιουσία. Με μια απλοϊκή οπτική, οι αντιδράσεις κατά των πλειστηριασμών δημιούργησαν την αίσθηση ότι προστατεύουν αδύναμους, όμως στην πραγματικότητα δεν εξυπηρετούν το σκοπό που φέρονται να υπηρετούν». Ο κ.Καλαντώνης αναφέρει επίσης μεταξύ άλλων «Η αλήθεια, είναι ότι το μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών εντείνει την κοινωνική αδικία, αφού τύποις και ουσία, επιτρέπει στους στρατηγικούς κακοπληρωτές να ενεργούν εις βάρος των συνεπών, των καταθετών και του κοινωνικού συνόλου. Παράλληλα «δυναμιτίζει » μακροπρόθεσμα την στεγαστική ενυπόθηκη πίστη, καταργώντας την έννοια της εξασφάλισης, με σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στο μέλλον, καθώς θα στερήσει τη δυνατότητα σε νέες οικογένειες να αποκτήσουν δική τους κατοικία[…] Κανένα τραπεζικό σύστημα στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει με τον δείκτη των δανείων σε καθυστέρηση να φτάνει στο 50% ! Πρόκειται για ένα εξωφρενικά υψηλό ποσοστό, που δεν είναι απλώς τροχοπέδη, είναι εν δυνάμει βόμβα για μια οικονομία. Αν δεν λυθεί αποτελεσματικά, θα είναι αδύνατο να αποκατασταθεί η πλήρης χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας, η ανάπτυξη, η δημιουργία θέσεων εργασίας και προοπτικών απασχόλησης στη χώρα μας για τους νέους.Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν απλά ότι οι μάσκες έπεσαν. Μετά από το grexit, τις Τουρκικές  προκλήσεις, ήρθε και η ώρα των κόκκινων δανείων. Προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι για όλα φταίνε τα κόκκινα δάνεια και ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν την πραγματική οικονομία και ότι αν γίνει τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση με κούρεμα των καταθέσεων, πάλι τα κόκκινα δάνεια θα φταίνε. Και προσπαθούν να δικαιολογηθούν για αυτό που εδώ και χρόνια έχουν ετοιμάσει. Την αρπαγή των σπιτιών και της περιουσίας των Ελλήνων, για να σωθούν οι ίδιοι από τις ευθύνες τους για τα θαλασσοδάνεια που μοίρασαν χωρίς εγγυήσεις σε κόμματα, ΜΜΕ, επιχειρηματίες, και κολλητούς τους, με αποτέλεσμα τη δημιουργία της μαύρης τρύπας στα ταμεία των τραπεζών.