Πανεπιστημιακοί: Από τους πιο χαμηλόμισθους στην Ευρώπη

Άπό τις χαμηλότερες θέσεις της Ευρώπης κατέχουν οι Ελληνες πανεπιστημιακοί καθηγητές όσον αφορά τις αμοιβές τους, ενώ οι χειρότερα αμειβόμενοι είναι σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Λιθουανία και Βουλγαρία.

Ιδιαίτερα υψηλούς μισθούς απολαμβάνουν στην Ιρλανδία, στο Βέλγιο, στην Κύπρο, την Ολλανδία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Δανία και την Ιταλία.

Το συμπέρασμα αυτό προέρχεται από μελέτη που διενεργήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο από τον καθηγητή κ. Χ. Φείδα και αφορά την κατάσταση των μισθών των καθηγητών πανεπιστημίου στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την έρευνα, σημαντικό είναι και το γεγονός ότι σήμερα μετά τις απανωτές περικοπές, οι μισθοί των πανεπιστημιακών υπολείπονται σημαντικά αυτών των δικαστικών, κατά 48%-60% ανάλογα με τη βαθμίδα, ενώ υπερτερούν μόνο αυτών των εκπαιδευτικών της μέσης εκπαίδευσης.

Γενικότερα πάντως στον πανεπιστημιακό χώρο, χαμηλοί μισθοί καταγράφονται στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, ενώ υψηλοί έως πολύ υψηλοί μισθοί παρέχονται στη βόρεια και βορειοδυτική Ευρώπη. Από τις χώρες του Νότου ξεχωρίζουν οι υψηλοί μισθοί της Κύπρου και της Ιταλίας.

H Ελλάδα τοποθετείται σε μία από τις χαμηλότερες θέσεις, ουσιαστικά στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της δυτικής Ευρώπης και λίγο πάνω από τις χώρες τις ανατολικής Ευρώπης, παρέχοντας τους χαμηλότερους μισθούς και στις τρεις βαθμίδες.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ελλάδα υπολείπεται των περισσότερων χωρών του λεγόμενου δυτικού κόσμου με μισθούς που βρίσκονται στα επίπεδα χωρών όπως Αργεντινή, Βραζιλία και Ιαπωνία και λίγο υψηλότερους από αυτούς της Κολομβίας, Τσεχίας και Τουρκίας.

Για το 2014, οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές ενός πανεπιστημιακού καθηγητή κυμαίνονται από περίπου 1.200 ευρώ για την εισαγωγική βαθμίδα του λέκτορα (η οποία πλέον καταργήθηκε) με ένα έτος υπηρεσία, παντρεμένου χωρίς παιδιά, έως 1.890 ευρώ για τη βαθμίδα του καθηγητή με 20 έτη υπηρεσία, παντρεμένου με 2 παιδιά. Στη φάση της εξόδου από την υπηρεσία (καθηγητής με υπηρεσία 30 ετών), ο καθαρός μισθός δεν ξεπερνά τα 2.120 ευρώ.

Σύμφωνα με την έρευνα, υπάρχει λανθασμένη εικόνα για τη δυνατότητα πρόσθετων αμοιβών των καθηγητών από άλλες πηγές. Το μεγαλύτερο ποσοστό των πανεπιστημιακών (70-80%), κυρίως λόγω ειδικότητας, δεν έχει τη δυνατότητα άντλησης εισοδημάτων από άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος, ενώ η δυνατότητα πρόσθετων αμοιβών από συμμετοχή σε χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα είναι περιορισμένη και ιδιαίτερα ανταγωνιστική κυρίως λόγω των ιδιαίτερα χαμηλών εθνικών δαπανών για την έρευνα και των περιορισμών που θέτει η «ίδια συμμετοχή» στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτούμενα προγράμματα.

Πηγή: Έθνος