Ό,τι πουν οι ξένοι για τα κόκκινα δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Συνέδρια επί συνεδρίων για τα κόκκινα γίνονται το τελευταίο διάστημα σε ολόκληρο τον κόσμο. Τραπεζίτες, distress funds, εταιρείες διαχείρισης, κυβερνητικά στελέχη, ψάχνουν να βρουν τρόπους διαχείρισης των κόκκινων δανείων που έχουν αναδειχθεί σε μάστιγα για τις τράπεζες, αλλά και για τις εθνικές οικονομίες, καθώς η οικονομική κρίση δεν πλήττει μόνο την Ελλάδα, αλλά όλο τον κόσμο. Γι αυτό λοιπόν, κυβερνήσεις, υπουργοί Οικονομικών και τράπεζες ψάχνουν να βρουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις, ώστε να μην φτάσουν στο σημείο που έφτασε η Ελλάδα, το τραπεζικό της σύστημα και η οικονομία της, και να διασωθούν κατ’αρχήν με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, αλλά και γιατί όχι, αν μπορούν, να έχουν και κέρδη από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων. Μόνο στην ευρωζώνη η μαύρη τρύπα στις τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια, ανέρχεται σε 900 δις ευρώ, με τα 100 δις από αυτά να είναι ελληνικά κόκκινα δάνεια.

Στην Ελλάδα, μπορεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να έχουν στρώσει το κόκκινο χαλί στα distress funds για να τα υποδεχτούν, πάντα με τις παραινέσεις και τις συμβουλές της Τράπεζας της Ελλάδος και του διοικητή της Γιάννη Στουρνάρα που ετοίμασε και τον απαραίτητο νόμο, αλλά τελούν εν αναμονή των αποφάσεων που θα προκύψουν από αυτά τα παγκόσμια συνέδρια για να ανάψουν το πράσινο φως ώστε τα distress funds να μπουν στην καθημερινή μας ζωή και να αρπάξουν σπίτια, ακίνητα και επιχειρήσεις, πάντα με σκοπό την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος.

Και όπως σημειώσαμε παραπάνω, σε αυτά τα παγκόσμια συνέδρια για τα κόκκινα δάνεια συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι που καλούνται να βρουν τις καλύτερες λύσεις. Τραπεζίτες, στελέχη υπουργείων και κυβερνήσεων, και εταιρείες distress funds. Όχι όμως όλοι. Αυτοί που θα έπρεπε να συμμετέχουν, δεν συμμετέχουν και η φωνή τους δεν ακούγεται. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους δανειολήπτες, που κινδυνεύουν να χάσουν τη περιουσία τους και τα σπίτια τους, που κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο, για να διασωθούν τα τραπεζικά συστήματα.

Το παράδοξο είναι ότι αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για τα κόκκινα δάνεια, είναι αυτοί που θα προτείνουν τις λύσεις και τη σωτηρία των τραπεζών και των οικονομιών. Και δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους τραπεζίτες και τις κυβερνήσεις, που καθορίζουν τους κανόνες και τις οικονομικές πολιτικές, που μοιράζουν δάνεια αφειδώς, αλλά όταν οι συνταγές τους για ανάπτυξη πέσουν έξω, τις ευθύνες τις αναζητούν στους δανειολήπτες και όχι στους εαυτούς τους. Για άλλη μια φορά λοιπόν, οι υπεύθυνοι για τα κόκκινα δάνεια, όχι μόνο θα μείνουν στο απυρόβλητο, αλλά θα είναι αυτοί που θα δώσουν και τη λύση για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες στα ταμεία των τραπεζών. Μαύρες τρύπες που οι ίδιοι δημιούργησαν μοιράζοντας δάνεια. Και το λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν για άλλη μια φορά οι δανειολήπτες.