Όλα δείχνουν πώληση των κόκκινων δανείων

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο πιεστική για τις ελληνικές τράπεζες, και, όπως φαίνεται, όλα δείχνουν πως οδεύουμε με μαθηματικά ακρίβεια στην πώληση των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες προς τα ξένα funds. Φυσικά, άλλο που δεν θέλουν τα ξένα funds, καθώς αυτό σημαίνει ότι θα αρπάξουν σε πολύ χαμηλή τιμή μεγάλο αριθμό κόκκινων δανείων με τα οποία συνδέονται επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία κ.ά. και βέβαια, πολλά σπίτια.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι τραπεζίτες βλέπουν ότι οι μαζικές πωλήσεις των κόκκινων δανείων σε ξένα funds ή ο χαρακτηρισμός των τραπεζών ως «bad banks», «κακές τράπεζες», είναι οι μόνες λύσεις που φαίνεται ότι μπορεί να λειτουργήσουν για να απαλλαγούν εύκολα και γρήγορα οι τράπεζες από τα κόκκινα δάνεια. Ακόμα κι αν η μαζική πώληση κόκκινων δανείων σημαίνει λιγότερα κέρδη για τις τράπεζες.

Κι αυτό γιατί οι τράπεζες βλέπουν ότι τα προβληματικά δάνεια ανέρχονται ήδη σε 112 δις ευρώ και πρέπει πλέον να αρχίσουν να τα ξεφορτώνονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να εμφανίσουν θετικό πρόσημο. Όπως διαβάζουμε, τα προβληματικά ανοίγματα είναι η απόλυτη καταστροφή των ελληνικών τραπεζών καθώς προσέγγισαν τα επίπεδα των Κυπριακών τραπεζών που φθάνουν έως 62%. Κι αυτό παρά το ότι είναι πλέον γνωστό σε όλους, η απόλυτη καταστροφή των τραπεζών ήταν ο τρόπος με τον οποίο μοίραζαν θαλασσοδάνεια με εντελώς επισφαλείς όρους σε μη υγιείς επιχειρήσεις, σε κόμματα και ύποπτες ως και ανύπαρκτες ΜΚΟ.

Τα 112 δις προβληματικά ανοίγματα αντιστοιχούν στο 55% των δανείων προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά που φθάνουν τα 203 δις και αντιστοιχούν στο 49,5% των συνολικών δανείων περιλαμβανομένων και του δημοσίου που φθάνουν συνολικά (επιχειρήσεις, νοικοκυριά και δημόσιο) στα 226 δις ευρώ. Αλλά η αντιμετώπιση των προβληματικών δανείων με στρατηγικές ενεργητικής διαχείρισης κρίνεται ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί στις ελληνικές τράπεζες. Κι αυτό γιατί υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ ανταγωνιστριών εταιριών, εμπλοκή δικαιοσύνης, παρεμβάσεις, κωλυσιεργίες, που αποδεικνύουν ότι οι τράπεζες μόνο ελάχιστα μπορούν να κάνουν. Από την άλλη, η λύση των bad banks, η οποία κατά πολλούς κρίνεται ως ορθότερη στρατηγικά, δεν υλοποιείται καθώς δεν γίνεται αποδεκτή από τις τράπεζες και τους δανειστές.

Οπότε, όλα δείχνουν ότι οδεύουμε ολοταχώς προς τη λύση της μαζικής πώλησης των κόκκινων δανείων στα ξένα funds, με όποιο κόστος για τις τράπεζες, καθώς δίνει έστω και ελάχιστες ελπίδες ότι θα ρεφάρουν και δεν θα έχουν μεγάλες κεφαλαιακές απώλειες, οπότε και θα καταφέρουν να επιβιώσουν.

Αυτό βέβαια είναι ίσως μια καλή λύση για τις τράπεζες. Για τους δανειολήπτες δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς. Ούτε ενδιαφερόταν άλλωστε στο παρελθόν. Οπότε δεν έχουμε καμία απολύτως ελπίδα ότι θα ενδιαφερθούν και τώρα.