Οικονομία: Εμείς φταίμε που τους πιστέψαμε…
Είσαι άνεργος;
Φταις!
Χρωστάς;
Φταις!
Σου πήραν το σπίτι!
Φταις!
Η οικονομία πάει κατά διαόλου;
Εδώ κι αν φταις!
Ναι, ρε… Φταίω που άκουσα τα παραμύθια και για ακόμη μια φορά τα πίστεψα!
Κι αν είμαι κι από τους αμετανόητους θα το ξανακάνω!
Τα οικονομικά μέτρα για ελάφρυνση των εργαζομένων λόγω της πανδημίας βιάζονται να τελειώσουν.
Βιάζεται να έρθει και η σειρά αποπληρωμής τους έτσι, τα ίδια μέτρα μετατρέπονται σε βάρος: Χρέη, δόσεις, απώλεια περιουσίας.
Περισσότεροι από 400.000 φαίνεται να χάνουν την εργασία τους και οι εταίροι …. φίλοι μας έτοιμοι για νέο μνημόνιο.
Σε αυτά, έρχεται να προστεθεί η έλλειψη εκείνου του πυρήνα που συσπειρώνει την σκόρπια αντίδραση όλων όσων αγωνιούν για το αύριο, ώστε στοχευμένα, συγκροτημένα να μετατραπεί σε βέβαιο θετικό αποτέλεσμα.
Αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει παρά με βασικές συμφωνίες όλων όσων αποτελούν τον προοδευτικό χώρο.Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με όσα συμφωνούμε.
Τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε προχωρώντας.
