Ο θησαυρός που λέγεται κόκκινα δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, τη πληρώνουν τα βατράχια. Αυτό λέει ο πάντα σοφός ελληνικός λαός, όταν βλέπει ισχυρούς να μαλώνουν μεταξύ τους τσαλαπατώντας τα δικαιώματα των πιο αδύναμων.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο μέτωπο των κόκκινων δανείων του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Δεν φταίει η ανικανότητα των τραπεζικών στελεχών που δεν βρίσκεται κάποια λύση. Φταίνε τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την όποια ρύθμιση των κόκκινων δανείων. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να έχουν λόγο, αλλά και κέρδος, από την οποία λύση βρεθεί. Με αποτέλεσμα βέβαια, την όποια λύση να την πληρώσουν οι Έλληνες δανειολήπτες, οι οποίοι είχαν την ατυχία κάποια στιγμή στη ζωή τους, να εμπιστευτούν τις ελληνικές τράπεζες στην προσπάθειά τους να φτιάξουν τη ζωή τους και να εξασφαλίσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, αλλά και ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους.

Κανένας Έλληνας πολιτικός δεν προειδοποίησε τον Έλληνα δανειολήπτη για την καταιγίδα που έρχεται. Και γνώριζαν όλοι τους πάρα πολύ καλά τι έρχεται στην Ελλάδα. Γνώριζαν γατί υπέγραφαν συμφωνίες κι έπαιρναν δανεικά γνωρίζοντας πολύ καλά τους όρους και ότι θα έρθει πολύ γρήγορα η στιγμή που τα έσοδα του κράτους δεν θα φτάνουν για να αποπληρώνονται όλα αυτά τα δάνεια και φιέστες όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, που οργανώθηκαν, χτίστηκαν στάδια και φτιάχτηκαν δρόμοι με τεράστια δάνεια που πήραν οι κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη και Κώστα Καραμανλή . Αλλά ευθύνονται και οι επόμενες κυβερνήσεις γιατί κι αυτές γνώριζαν ότι δεν έφταναν τα χρήματα για να πληρώνονται τα δάνεια προς τις γερμανικές κυρίως τράπεζες, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έλεγαν τίποτα στον ελληνικό λαό. Δεν έλεγαν μην παίρνετε δάνεια γιατί έρχεται η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, ότι θα έρθει ανεργία, μείωση μισθών και συντάξεων και δεν θα μπορεί ο κόσμος να πληρώσει τα δάνειά του με αποτέλεσμα να του πάρουν το σπίτι τράπεζες, δανειστές και distress funds.

Αλλά το πρόβλημα με τα κόκκινα δάνεια δεν θα λυθεί. Γιατί, όπως είπαμε, μαλώνουν τα βουβάλια για τα ελληνικά κόκκινα δάνεια. Κατ’ αρχήν πρόκειται για έναν θησαυρό. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για κερδοσκοπικά funds που ειδικεύονται σε τυμβωρυχίες και άλλες ανάλογες ευγενείς εργασίες. Όμως για τα ελληνικά κόκκινα δάνεια σκοτώνονται από τη μία είναι ο SSM (ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός της ΕΚΤ) που ζητά από τον Στουρνάρα να ακολουθηθεί μία άλφα γραμμή. Από την άλλη το ΤΧΣ, το οποίο έχει αφεντικό την τρόικα (ένα εκ των μελών της οποίας είναι η ΕΚΤ), έχει άλλες οδηγίες! Υπάρχει διαφορά απόψεων μεταξύ SSM και ΤΧΣ. Το ΤΧΣ δεν είναι παιδί του SSM κι εκεί βρίσκεται το μυστικό. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι ο SSM επιχειρεί να πάρει όλο το παιγνίδι των τραπεζών πάνω του. Να είναι το απόλυτο αφεντικό.

Από και πέρα όμως υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα. Ότι ούτε οι ελληνικές τράπεζες, ούτε καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να λύσει η να διαπραγματευτεί λύση για τα κόκκινα δάνεια. Γιατί πολύ απλά, το δικαίωμα αυτό το εκχώρησαν οι πολιτικοί μας με το δεύτερο μνημόνιο. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δήλωσε: «δεν διάβασα το Μνημόνιο, γιατί είχα άλλες υποχρεώσεις, είχα άλλα καθήκοντα. Είχα να αντιμετωπίσω το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν ήταν δική μου δουλειά».

Αλλά το έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και δανειολήπτη δεν μετράει; Βλέποντας η θεσμοί  όλα αυτά και την πίτα των κόκκινων δανείων ότι είναι πολλή μεγάλη,  δεν έχουν ακόμη καταλήξει για την μοιρασιά!