Ο Πιτσιόρλας φεύγει, η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση έρχεται

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Να φύγει από το ΣΥΡΙΖΑ απειλεί ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, Στέργιος Πιτσιόρλας. Κι αυτό, λέει, επειδή δέχεται επιθέσεις από τους «συντρόφους» του στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, για το Ελληνικό, τη ΔΕΗ, τον ΟΛΠ, τα αεροδρόμια κτλ. Ώσπου να φύγει όμως, θα ξεπουλήσει κι άλλα από τα ασημικά της χώρας. Ετοιμάζει την παράταση της σύμβασης με τους Καναδούς για άλλα 20 χρόνια του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», το ξεπούλημα του ΟΛΘ, της Εγνατίας Οδού και του 5% του ΟΤΕ.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση πετάει στάχτη στα μάτια του κόσμου με δήθεν επιθέσεις δικαιοσύνης σε ολιγάρχες και μεγαλοεπιχειρηματίες που της πάνε κόντρα, ενώ για κερασάκι στη τούρτα πετάει και μια κινητοποίηση της δικαιοσύνη στην υπόθεση Siemens. Τη στιγμή μάλιστα που ο πρωθυπουργός κάνει ό,τι θέλουν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε.

Είναι σίγουρο και ασφαλές το συμπέρασμα ότι πίσω από όλα αυτά κρύβεται η προσπάθεια του Α.Τσίπρα να φτιάξει το καταστραμμένο προφίλ του από τις συνεχείς αυξήσεις φόρων και μειώσεις μισθών και συντάξεων, ενόψει βέβαια και του εργασιακού νομοσχεδίου που βρίσκεται προ των πυλών. Πρέπει άλλωστε να έχει κάτι να πει στα εγκαίνια της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο για να φανεί ότι πολεμάει υπέρ των συμφερόντων του λαού και προσπαθεί να φέρει την ανάπτυξη της οικονομίας. Ούτε λόγος βέβαια για τις εξόφθαλμες αυξήσεις ως και 90% στις αποδοχές των επικεφαλής του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) που φτάνουν σε δυσθεώρητα ποσά.

Ούτε λόγος επίσης για την επίθεση των τραπεζών στους δανειολήπτες με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις ακίνητης περιουσίας, με πώληση επιχειρήσεων και «εξυγίανση» πολλών άλλων. Ούτε λόγος επίσης για την καταφανή αποτυχία των τραπεζών – σύμφωνα με τους ειδικούς – να μειώσουν τα ανοίγματά τους παρά τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Κάτι που μαθηματικά θα οδηγήσει σε διατήρηση της μαύρης τρύπας στα ταμεία των τραπεζών.

Και τότε οι τράπεζες θα έχουν και πάλι ανάγκη διάσωσης. Και πώς θα γίνει αυτή; Με την επόμενη, τέταρτη κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση και με κούρεμα των καταθέσεων. Οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι όσα ακίνητα και να αρπάξουν, όσες επιχειρήσεις και να ξεπουλήσουν, δεν μπορούν να πιάσουν υψηλή τιμή σε μια αγορά που θα βρίθει από ένα προϊόν για το οποίο οι αγοραστές είναι πλέον ελάχιστοι. Και φυσικά θα αναγκαστούν να πουλήσουν σε χαμηλή τιμή. Δηλαδή να ξεπουλήσουν. Αλλά ούτε τα distress funds θα χρυσοπληρώσουν για κάτι που θα μπορούν να το πάρουν τζάμπα. Οπότε οι τράπεζες θα μείνουν με ένα προϊόν που κανείς δεν το θέλει, ή αυτοί που το θέλουν, θα το παζαρέψουν στη χαμηλότερη τιμή γιατί δεν έχουν αυτοί το πρόβλημα, αλλά οι τράπεζες που θα βιάζονται να πουλήσουν.

Και η μαύρη τρύπα στα ταμεία τους θα παραμένει; Ποια άλλη λύση απομένει; Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Κάτι που πια δεν μπορεί να θεωρείται εύκολο. Γιατί ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Κάποιοι όμως έχουν αφήσει κάποια χρήματα στους λογαριασμούς τους. Και τότε θα έρθει η πραγματική ληστεία με το «απαραίτητο» κούρεμα των καταθέσεων. Και τότε δεν θα μείνει απολύτως τίποτα όρθιο.