Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΖΑΡΩΤΙΑΔΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Περί των αρχαίων στη Βενιζέλου ή αλλιώς «τι έχουν περισσότερο οι Πολωνοί»;

Στο Ζέσζοφ, την πρωτεύουσα την νοτιοανατολικής Πολωνίας με περίπου 200.000 κατοίκους, εκτός της ραγδαίας οικονομικής μεγέθυνσης, μπορεί κανείς να θαυμάσει στην κεντρική, ιστορική πλατεία ένα επισκέψιμο, ανακαινισμένο, υπόγειο συγκρότημα κελαριών του ύστερου μεσαίωνα, έκτασης περίπου 400 μέτρων (το σύνολο των σοκακιών που έχουν διασωθεί).

Στον αντίποδα, στη Θεσσαλονίκη την πρωτεύουσα του Βασιλείου της Μακεδονίας, τη συμβασιλεύουσα τριών αυτοκρατοριών, το δυνητικό επίκεντρο του οικουμενικού Ελληνισμού και μια πόλη με ευρύτατες προοπτικές συμβολής στην κοινωνικοοικονομική, διαπολιτισμική περιφερειακή ανάπτυξη έξω από τα σύνορα του ελληνικού κράτους, αποδεικνύουμε πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είμαστε. Η μιζέρια του ελλαδικού, μυωπικού καπιταλισμού επιβεβαιώνεται στην περίπτωση των αρχαίων της στάσης του Μετρό στη Βενιζέλου.

Τι περισσότερο έχει λοιπόν το Ζέσζοφ από τη Θεσσαλονίκη;

Είναι μήπως μεγαλύτερης ιστορικής σημασίας;

Έχει σημαντικότερες περιφερειακές και διεθνείς προοπτικές;

Κυριεύτηκε από «υπερευαίσθητους» πολίτες και «μανιακούς» της ιστορίας;

Δυστυχώς, η εξήγηση είναι άλλη – πιο απλή και πιο σκληρή…  Η ήδη συμφωνημένη λύση διατήρησης των αρχαίων και ανάδειξής τους στον φυσικό τους χώρο είναι τεχνικά εφικτή, συμβάλει στη συνολική προσπάθεια της Πόλης μας να αναπτυχθεί και να ανταπεξέλθει στο διεθνή ρόλο της, συνάδει με την προοπτικής της οικονομικής ανάπτυξής της και βεβαίως δεν επιβαρύνει τη χρονική διάρκεια ολοκλήρωσης του έργου του Μετρό.

Τότε γιατί επανέρχονται οι εμμονές της απόσπασης και μετακίνησής τους; Για να κερδηθεί χρόνος; Για να λυθεί το πράγματι εκρηκτικό πρόβλημα της ελλιπέστατων δημοσίων μεταφορών που ταλαιπωρούν τους πολίτες της Θεσσαλονίκης; 

Προφάσεις εν αμαρτίαις… Η αλήθεια είναι μία και δυστυχώς αναπαράγεται σε όλα τα αντίστοιχα ζητήματα διαρθρωτικών παρεμβάσεων και στρατηγικού σχεδιασμού: μέρος των μεγαλοαστικών κύκλων σε συνεργασία με το κατασκευαστικό λόμπι της χώρας και της Πόλης μας, μαζί και με τους πολιτικούς εξυπηρετητές τους, παγιδεύονται στη μυωπική, αυτοκαταστροφική αντίληψη του μικρότερου δυνατού κόστους, της επιφανειακής ποιότητας και της «γκλαμουριάς». Πέρα από τα ζητήματα περιβαλλοντικής, πολιτισμικής και κοινωνικής ευαισθησίας, τα οποία ούτως ή άλλως αντιμετωπίζονται ως έξοδα και μόνο, αδυνατούν να αντιληφθούν ακόμη και τις ίδιες τις προοπτικές μιας αστικής ανάπτυξης με πολλαπλάσιες δυνατότητες κερδοφορίας στο μέλλον.

Η Δημοτική Κίνηση ΥΨΙΠΟΛΙΣ στηρίζει τις πρωτοβουλίες πολιτών και φορέων που αποσκοπούν στο αυτονόητο: το σεβασμό και την αξιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη λογική του «νυν υπέρ πάντων το κόστος» να επικρατήσει. Είναι μια ευκαιρία να δώσουμε μια νικηφόρα μάχη για το αυτονόητο: μια Θεσσαλονίκη κοινωνικά δίκαια και περιβαλλοντικά ισόρροπα αναπτυσσόμενη, μια Θεσσαλονίκη που θα σέβεται την ιστορική της ταυτότητα και θα τη μετουσιώνει σε πρόοδο στο παρόν και στο μέλλον.