Ο Γιούνκερ οραματίζεται ευρωπαϊκό στρατό
Τη σύσταση κοινού ευρωπαϊκού στρατού προτείνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, υποστηρίζοντας ότι δεν θα είναι ανταγωνιστικός προς το ΝΑΤΟ.
Αντιθέτως, στόχος του θα είναι η συμβολή στην ανάπτυξη μιας κοινής εξωτερικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, όπως αυτό προβλέπεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και που είναι ο δεύτερος πυλώνας δίπλα στη συνεργασία στον οικονομικό τομέα και στην εσωτερική πολιτική και τη δικαιοσύνη. Με τη συνέντευξη που έδωσε στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt am Sonntag», ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τονίζει ότι η ΕΕ θα ήταν σε θέση να αντιδράσει σε απειλές ενάντια σε κράτος-μέλος ή φιλικής γειτονικής χώρας. Κάνοντας ειδική αναφορά στην Ουκρανία επισημαίνει ότι ο κοινός ευρωπαϊκός στρατός θα μπορούσε να δώσει στη Ρωσία να καταλάβει ότι η ΕΕ εννοεί στα σοβαρά την υπεράσπιση των αξιών της.
Εξωτερική πολιτική
Ο Γιούνκερ τονίζει επίσης πως η δημιουργία ενός ευρω-στρατού θα αποκαθιστούσε το κύρος της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής ανά τον κόσμο, ενώ παράλληλα θα επέτρεπε πιο αποτελεσματική διάθεση των χρημάτων που δαπανώνται για τους χωριστούς αμυντικούς προϋπολογισμούς των 28 κρατών-μελών. «Μια τέτοια δύναμη θα μας βοηθούσε να σχεδιάσουμε μια ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας […] Η εικόνα της Ευρώπης έχει υποστεί δραματικά πλήγματα και σε όρους εξωτερικής πολιτικής δεν φαίνεται να μας παίρνουν στα σοβαρά», σχολίασε. Πάντως, η πρόταση Γιούνκερ φαίνεται πως έτυχε θετικών αντιδράσεων στη Γερμανία, έστω και με επιφυλάξεις. «Στο μέλλον θα έχουμε έναν ευρωπαϊκό στρατό», ανακοίνωσε η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, προσθέτοντας όμως πως αυτό δεν θα γίνει «βραχυπρόθεσμα». Ο ευρω-στρατός «είναι ένα ευρωπαϊκό όραμα που η ώρα του έχει έρθει», δήλωσε από την πλευρά του ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής της γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής. Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν την ενίσχυση της κοινής πολιτικής ασφάλειας βελτιώνοντας τις δυνατότητες άμεσης αντίδρασης. Αλλά Βρετανία και Γαλλία εκφράζουν επιφυλάξεις ως προς την ανάληψη μεγαλύτερου στρατιωτικού ρόλου στην ΕΕ, φοβούμενες ότι αυτό ενδεχομένως να υπονόμευε το ΝΑΤΟ.