Μετασεισμοί στην Κύπρο από το κραχ στο πετρέλαιο

Αντιμέτωπη με απρόβλεπτες εξελίξεις στο κεφάλαιο της Ενέργειας, τη στιγμή που η Τουρκία απειλεί ότι θα εμμείνει στην πολιτική αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς η απόφαση της Total να αποσυρθεί από τις έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ ανατρέπει τους μέχρι τώρα σχεδιασμούς.

Την Πέμπτη ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας Γ. Λακκοτρύπης επιβεβαίωσε ότι ο γαλλικός πετρελαϊκός κολοσσός αποχωρεί από την Κύπρο και εγκαταλείπει τις έρευνες στα Οικόπεδα 10 και 11 της ΑΟΖ, «πριονίζοντας» έτσι τις (υπερβολικές) προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια για μετατροπή της Κύπρου σε μεγάλη παραγωγό ενέργειας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Total δεν εντόπισε αξιοποιήσιμα κοιτάσματα και με δεδομένο ότι η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου έχει πλήξει την παγκόσμια πετρελαϊκή βιομηχανία, επέλεξε να διακόψει τις δραστηριότητές της με απώλεια σχεδόν 70 εκατ. δολαρίων που είχαν δαπανηθεί για επενδύσεις και σεισμογραφικές έρευνες, αποφεύγοντας έτσι μια πρόσθετη δαπάνη σχεδόν 250 εκατ. δολαρίων που θα διέθετε για τις δύο γεωτρήσεις που είχαν προγραμματιστεί.

Τώρα πλέον η Λευκωσία είναι στραμμένη στη γεώτρηση που πραγματοποιεί η κοινοπραξία ENI/Kogas στο Οικόπεδο 9, στην «Αμαθούσα», καθώς από τα αποτελέσματά της που θα γίνουν γνωστά τον Μάρτιο θα μπορεί με μεγαλύτερη ακρίβεια να επανασχεδιάσει τη στρατηγική αξιοποίησης των υδρογονανθράκων της.

Προσδοκίες

Εάν και η «Αμαθούσα», μετά τον «Ονασαγόρα», αποδειχτεί… στεγνή από φυσικό αέριο, τότε η Κύπρος θα μείνει με το κοίτασμα «Αφροδίτη» και θα προσδοκά ότι οι εξελίξεις στην ενεργειακή αγορά θα επιτρέψουν την πραγματοποίηση ακόμη μίας γεώτρησης από την κοινοπραξία Noble/Delek/Avner στο Οικόπεδο 12 και από την ENI/Kogas στα Οικόπεδα 2 και 3. Με μόνη την «Αφροδίτη» η Κύπρος θα πρέπει να παγώσει κάθε σχέδιο για την προσέλκυση επενδυτών για τον σταθμό LNG στο Βασιλικό αλλά και για τον αγωγό προς την Ελλάδα. Ο σχεδιασμός θα στραφεί περισσότερο στην κάλυψη των εσωτερικών αναγκών και στην εξαγωγή στις τοπικές αγορές, κυρίως την Αίγυπτο.

Εάν η «Αμαθούσα» αποδειχθεί ότι πρόκειται για αξιοποιήσιμο κοίτασμα, τότε θα κρατηθούν ζωντανές οι φιλοδοξίες της Κύπρου για μετατροπή της σε έναν σημαντικό ενεργειακό παίκτη. Εξάλλου, ακόμη και στην περίπτωση των Οικοπέδων 10 και 11, το γεγονός ότι η Total αποσύρθηκε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν υδρογονάνθρακες. Η γαλλική εταιρεία, η οποία προσέβλεπε όταν ήρθε στην Κύπρο στην αναζήτηση πετρελαίου το οποίο βρίσκεται βαθύτερα από το φυσικό αέριο, με τις τιμές του «μαύρου χρυσού» να έχουν καταρρεύσει, δεν θα είχε κανέναν λόγο να επενδύσει εκατοντάδες εκατ. δολάρια για μια σχετικά μικρού μεγέθους παραγωγή.

Οι εξελίξεις στο θέμα του φυσικού αερίου έχουν όμως και πολιτικές επιπτώσεις, καθώς όσο πιο σημαντικά είναι τα κοιτάσματα που εντοπίζονται στην κυπριακή ΑΟΖ τόσο ισχυροποιείται πολιτικά και διπλωματικά η κυπριακή κυβέρνηση στη διαπραγμάτευσή της για το Κυπριακό αλλά και για τη διεκδίκηση ενός ευρύτερου γεωπολιτικού ρόλου.

Η Τουρκία δεν έχει κρύψει την πρόθεσή της να εκμεταλλευθεί τις σχέσεις της με ξένες κυβερνήσεις, όπως είναι η γαλλική, και επιστρατεύει τις συμφωνίες για την εξαγορά σύγχρονων οπλικών συστημάτων που αποκαθιστούν μια νέου τύπου σχέση με τη Γαλλία. Αυτή είναι μια αξιοσημείωτη εξέλιξη, που συμπίπτει όμως χρονικά με την αποχώρηση της Total από την κυπριακή ΑΟΖ.

Η Μόσχα

Ομως, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τις δικοινοτικές συνομιλίες για το Κυπριακό, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ανταπόκριση της Λευκωσίας στο αίτημα που υπέβαλε η Μόσχα για προώθηση των ρωσοκυπριακών σχέσεων, που περιελάμβαναν εκτός των άλλων και τη θετική αντιμετώπιση του αιτήματος της χορήγησης στρατιωτικών διευκολύνσεων. Το θέμα αναμένεται να εξετάσει ο Νίκος Αναστασιάδης στην επίσκεψή του στη Μόσχα τον Φεβρουάριο.

Η κυπριακή κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση, καθώς αύριο θα παρουσιαστεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η εισήγηση του γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν και του απεσταλμένου του για το Κυπριακό Ε. Αϊντα, όπου με «αμερικανοβρετανικό» δάκτυλο επιχειρείται να επιρριφθεί η ευθύνη για το αδιέξοδο στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Είχαν προηγηθεί οι απαράδεκτες αναφορές στην έκθεση του γ.γ. του ΟΗΕ, που υποβάθμιζαν την Κυπριακή Δημοκρατία σε «ελληνοκυπριακές αρχές» και αναβάθμιζαν το ψευδοκράτος.

Η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου έχει οδηγήσει σε δεινή θέση τις πετρελαϊκές εταιρείες, οι οποίες είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια και τώρα έχουν σημαντικό πρόβλημα εξυπηρέτησης του δανεισμού τους και οδηγούνται σε ακύρωση νέων επενδύσεων, ανάπτυξης νέων κοιτασμάτων.

ΣΕ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ
300 δισ. δολάρια η «μαύρη τρύπα»

Η Total είναι από τις πρώτες εταιρείες που έσπευσαν να ανακοινώσουν περικοπές στα επενδυτικά τους προγράμματα, λόγω της μεγάλης πτώσης της τιμής του πετρελαίου. Την Τετάρτη ανακοίνωσε ότι περικόπτει τα κεφάλαια για την ανάπτυξη των πεδίων στη Βόρεια Θάλασσα και για την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ.

Ο πρόεδρος της εταιρείας, Πατρίκ Πουγιανέ, εξέφρασε την εκτίμηση μιλώντας στο Νταβός ότι οι τιμές θα παραμείνουν χαμηλές για το επόμενο τουλάχιστον εξάμηνο. Η Total σχεδιάζει περικοπές 10% στον προϋπολογισμό της, που το 2014 είχε φθάσει τα 26 δισ. δολάρια, και παγώνει κάθε πρόσληψη για ολόκληρο το 2015. Η γαλλική εταιρεία περιορίζει τις επενδύσεις της στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ αλλά και στο κοίτασμα σχιστολιθικού φυσικού αερίου στο Οχάιο και στο Μπάρνετ του Τέξας.

Προσδοκίες

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Total προειδοποίησε ότι με το πάγωμα των επενδύσεων στον τομέα του πετρελαίου και της ανάπτυξης νέων κοιτασμάτων αναπόφευκτα θα υπάρξει τα επόμενα χρόνια έλλειψη, που θα οδηγήσει σε αντίστοιχη μεγάλη αύξηση των τιμών. Οι απώλειες των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας από τη μείωση της τιμής του πετρελαίου θα φτάσουν το 2015 στα 300 δισ. δολάρια. Και πλήττουν ιδιαίτερα χώρες που στηρίζονται κυρίως στις εξαγωγές πετρελαίου, όπως είναι το Κατάρ, το Ιράκ, η Λιβύη και η Σαουδική Αραβία. Στο ποσό αυτό βεβαίως περιλαμβάνονται και οι συνέπειες για χώρες που εισάγουν μεν πετρέλαιο, αλλά θα έχουν απώλειες από την πτώση των εμπορικών ανταλλαγών και τη μείωση επενδύσεων από τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, που δεν μπορεί να αντισταθμίσει τα οφέλη από τη μείωση της τιμής του πετρελαίου.

Πηγή: Έθνος