Με καραμπόλα στην Ελλάδα η νέα λίστα Λαγκάρντ

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Σημαντικά ερωτήματα γεννώνται από τη νέα λίστα Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία που έφτασε στη χώρα μας από τη Γερμανία. Πέρα από το τι θα γίνει με τα νέα ονόματα, αν η ανακοίνωσή τους προέρχεται από νόμιμη ή παράνομη διαδικασία, αν δηλαδή αποτελούν προϊόν εγκλήματος, υπάρχει ένα «γιατί». Γιατί αυτοί οι νέοι 10.588 τραπεζικοί λογαριασμοί με σύνολο καταθέσεων 2,9 δις ευρώ, δεν ήρθαν στη χώρα μας απ’ ευθείας από την Ελβετία; Μας έδιναν τη λίστα οι Ελβετοί κι εμείς δεν την παίρναμε; Τι έκαναν οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών όταν έμαθαν ότι οι Ελβετικές αρχές είχαν στα χέρια τους μία τέτοια λίστα. Τι μεσολάβησε και έπρεπε η λίστα με Έλληνες καταθέτες στην Ελβετία να φτάσει στην Ελλάδα μέσω Γερμανίας; Και βέβαια, το μέγα ζήτημα που τίθεται είναι αν η νέα λίστα με τους 10.588 τραπεζικούς λογαριασμούς θα έχει τη τύχη της γνωστής λίστας Λαγκάρντ, που αν και βγήκε στο φως από τα υπουργικά συρτάρια που ήταν καταχωνιασμένη μέχρι τώρα, έχει πέσει και πάλι στη λήθη του χρόνου και ξεχάστηκε εντελώς.

Το άλλο μεγαλύτερο μεν αλλά και ηθικό ερώτημα είναι ότι με το να δίνει η Γερμανία τη λίστα στην Ελλάδα, ουσιαστικά είναι σα να κουνάει το δάχτυλο στη χώρα μας και να μας δείχνει σαν τους φοροφυγάδες της Ευρώπης. Είναι άλλωστε γνωστό ότι στο θέμα του «ελαττωματικού» φορολογικού συστήματος της Ελλάδας, συμφωνούν όσο με κανένα οι Γερμανοί, τόσο οι πολιτικοί, όσο τα ΜΜΕ και οι πολίτες, και δε χάνουν ευκαιρία να επικρίνουν τη χώρα μας σχετικά με το ότι, οι πλούσιοι δεν φορολογούνται δίκαια, οι φοροφυγάδες δεν διώκονται, το ΦΠΑ δεν εισπράττεται σωστά κοκ. Την ίδια στιγμή μάλιστα που, σύμφωνα με το Γερμανό συγγραφέα, Μάρκους Μάιζνερ, «η Γερμανία αποτελεί έναν βασικό παράγοντα της διεθνούς οργανωμένης φοροδιαφυγής. Πολύ χειρότερα, παρέχει στους μαφιόζους και κλεπτοκράτες ολόκληρου του πλανήτη, τις ιδανικές προϋποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος – ακόμη και αν αυτό προέρχεται από παράνομες ή/και εγκληματικές δραστηριότητες». Την άποψη αυτή ο γερμανός συγγραφέας τη διατυπώνει σε ένα βιβλίο-μελέτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα στη χώρα, με τον τίτλο «Γερμανία, φορολογικός παράδεισος». Το βιβλίο περιλαμβάνει εκατοντάδες λεπτομερείς έρευνες, συνεντεύξεις με υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, δικηγόρους, ελεγκτές και αστυνομικούς, από τις οποίες προκύπτει ότι η Γερμανία αποτελεί πλέον έναν βασικό παράγοντα της διεθνούς οργανωμένης φοροδιαφυγής. Παρέχει τις ιδανικές προϋποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος – ακόμη και αν αυτό προέρχεται από παράνομες ή/και εγκληματικές δραστηριότητες, σε μαφιόζους, καθώς επίσης στους κλεπτοκράτες ολόκληρου του πλανήτη.

Ο Γερμανός επιστήμονας εκφράζει την έκπληξή του όταν ακούει πως η Γερμανία καταδιώκει τους φοροφυγάδες με λογαριασμούς στην Ελβετία ή αλλού, με κάθε δυνατό τρόπο, ενώ την ίδια στιγμή στη χώρα του το ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν διώκεται ποινικά, δεν θεωρείται παράνομο δηλαδή, με αποτέλεσμα πολλοί δικτάτορες του τρίτου κόσμου να διατηρούν εκεί τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, χωρίς ποτέ να έχουν κατηγορηθεί, κατανοεί πως η θεωρία διαφέρει αρκετά από την πράξη.

Μόνο ως κακόγουστο αστείο λοιπόν μπορεί να δει κανείς το ότι η Γερμανία κατηγορεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό την Ελλάδα για το φορολογικό της σύστημα – όπως οι δύο άλλοι μεγάλοι φορολογικοί παράδεισοι, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο του προέδρου της Κομισιόν. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει σκοπιμότητα στις κατηγορίες κατά της χώρας μας . Σκοπιμότητα που συνδέεται άμεσα με την επιβολή των μνημονίων.