Μαμά τί είναι ενδιάμεσος φορέας;

Ενδιάμεσος φορέας ή πώς έβαλε ο Μανολιός τα ρούχα του αλλιώς, πιο κόκκινα ή μάλλον πιο φουξ, και με τη νέα μάσκα του βασιλιά καρνάβαλου της εξουσίας κάνει το χατίρι των τοκογλυφικών τραπεζών, απογοητεύοντας βαθύτατα όσους μιλάνε ελληνικά, τους δανειολήπτες, προδικάζωντας ουσιαστικά ότι αν μεταχειρίζεται με αυτό τον τρόπο το ατομικό χρέος κάθε πολίτη θα κάνει τα ίδια και γιατί όχι και χειρότερα στο θέμα του «δημοσίου» ή «εθνικού» κατά τα άλλα χρέους που δεν είναι τίποτα άλλο από τη μεγάλη ληστεία της περιουσίας του ελληνικού λαού.

 

Διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα επιχειρεί με την ίδρυση ενδιάμεσου φορέα ανάμεσα στην τράπεζα και τον δανειολήπτη να δημιουργήσει έναν διαμεσολαβητή ανάμεσα στον πολίτη γενικά και στην εξουσία, είτε αυτή λέγεται Κράτος είτε κάτι άλλο. 

 

Αυτό που προβληματίζει τον Σύλλογο Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος είναι ότι μέχρι τώρα η κυβέρνηση κρατά ερμητικά κλειστά τα χαρτιά της γύρω από αυτό τον διαβόητο ενδιάμεσο φορέα. 

 

Πρώτον. Απουσιάζει από κάθε εξαγγελία της κυβέρνησης η προεκλογική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ για εκκαθάριση των οφειλών από τους άκυρους, παράνομους και καταχρηστικούς όρους. Τα πανωτόκια, τα επιτόκια, όλα τα έξοδα που οι τράπεζες φόρτωσαν στους δανειολήπτες θα έπρεπε να σβηστούν μονοκονδυλιά πριν από μια τέτοια διαμεσολάβηση ως προϋπόθεση ώστε η διαπραγμάτευση να ξεκινήσει και να καταλήξει κατ’ ευχήν για τους δανειολήπτες -φυσικά όχι και για τις τοκογλυφικές τράπεζες. 

 

Αντίθετα, ήταν ξεκάθαρη η δήλωση του πρωθυπουργού στις προγραμματικές δηλώσεις του ότι ναι μεν ο ενδιάμεσος φορέας θα προστατεύει τα νοικοκυριά και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, αλλά παράλληλα θα μεριμνά για τη μη επιβάρυνση των τραπεζικών ισολογισμών. 

 

Τί σημαίνει αυτό; 

 

Στην ερώτηση αυτή περιμένουμε ακόμη απάντηση από την κυβέρνηση. Θα διαγράφονται όλες οι παράνομες χρεώσεις των τραπεζών στους δανειολήπτες πριν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις. Κι αν δεν τελεσφορήσουν, θα έχει δικαίωμα ο δανειολήπτης να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη και στον νόμο 3869/2010, τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά ή μήπως η κυβέρνηση επιχειρεί μέσω του ενδιάμεσου φορέα να υποβαθμίσει τον νόμο για την προστασία των υπερχρεωμένων που παρά τις πολλές προσπάθειες των προηγούμενων κυβερνήσεων και των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών να τον αχρηστέψουν, δεν τα κατάφεραν. 

 

Δεύτερον, όσο ενδιάμεσος κι αν είναι ο φορέας, η λύση δεν είναι δυνατόν να είναι ενδιάμεση από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ από τη μια πλευρά που κάθεται στο τραπέζι και συγκεκριμένα τις τράπεζες. Στην τελική, δεν υπάρχει κανένας λόγος για να καθίσει στο ίδιο τραπέζι ο υπερχρεωμένος δανειολήπτης με την τράπεζα μετά από όσα οικονομικά εγκλήματα έχουν διαπράξει τόσο οι τράπεζες όσο και οι μνημονιακές κυβερνήσεις σε βάρος των πολιτών. 

 

Τρίτον, τα «κόκκινα» δάνεια έγιναν τέτοια λόγω της υπερφορολόγησης και της υπερκοστολόγησης βασικών ειδών διαβίωσης και γενικά λόγω της υπέρογκης αύξησης των εξόδων που επέβαλαν στα νοικοκυριά οι κερδοσκόποι και τα τσιράκια τους στην Ελλάδα με προφανή στόχο να τους φάνε τα λεφτά -ναι έτσι απλά- και εν τέλει την οικονομική υποδούλωσή τους στην σαθρή οικονομική ολιγαρχία και τραπεζοκρατία.

 

Οσο η κυβέρνηση παραμένει ευαίσθητη για τη διατήρηση της….αχορταγίας των τραπεζών, τότε σε ποια δικαίωση να ελπίζουν οι δανειολήπτες; 

 

Η προστασία των δανειοληπτών προϋποθέτει ότι επιτέλους θα αποδοθεί δικαιοσύνη και δικαιοσύνη στην προκειμένη σημαίνει πολύ απλά εκκαθάριση όλων των άκυρων, παράνομων και καταχρηστικών όρων στις δανειακές συμβάσεις που υπογράφηκαν ανάμεσα στις τράπεζες και στους δανειολήπτες. 

 

Η εκκαθάριση των παράνομων όρων από τα δάνεια ήταν προεκλογική δέσμευση τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Ανεξάρτητων Ελλήνων και στο πλαίσιο αυτό πρέπει πολύ απλά οι τράπεζες να αποδώσουν πίσω όσα χρήματα παρανόμως έλαβαν, εκβιάζοντας τους δανειολήπτες με κατάσχεση της περιουσίας τους στην περίπτωση που δεν τριπλοπληρώσουν τα δάνεια που έλαβαν.

 

Βελτίωση του νόμου Κατσέλη, η μόνη λύση

 

Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες είχαν καταθέσει σχέδιο νόμου στη Βουλή έξι μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές που ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκό για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά καθώς αφορούσε βελτιώσεις στο νόμο 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) με κυριότερη την επέκταση της δυνατότητας προσφυγής στη Δικαιοσύνη και για τους υπερχρεωμένους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες. 

 

Ολες οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιχείρησαν να υπονομεύσουν με διάφορους τρόπους τον νόμο Κατσέλη, καθώς απλά δεν συμφέρει τις τράπεζες διότι θα μπορούσαν να είχαν αισχροκερδήσει πολύ περισσότερο σε βάρος των δανειοληπτών, αλλά τις εμποδίζει αυτός ο ευεργετικός νόμος που έχει σώσει από την καταστροφή δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά μέχρι σήμερα. 

 

Αυτό που οι προηγούμενες κυβερνήσεις κατάφεραν ήταν να καταστήσουν τον νόμο δυσεφάρμοστο, ρίχνοντας καρότα και μαστίγια, όπως δήθεν ευνοϊκές ρυθμίσεις που δεν ήταν τίποτα παραπάνω από αυτό που προτείνουν οι τράπεζες στους δανειολήπτες που δεν έχουν να πληρώσουν τοκογλυφικές δόσεις. 

 

Το πιο σημαντικό πλήγμα που μνημονιακές κυβερνήσεις και τράπεζες επιχείρησαν προς τους δανειολήπτες ήταν οι διαμεσολαβητές. Το κόλπο δεν πέτυχε, διότι οι δανειολήπτες επέμειναν να καταφεύγουν στην προστασία του νόμου Κατσέλη, προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη, παρά τις χίλιες δυο προσπάθειες των τραπεζών να τους αποτρέψουν. 

 

Η κυβέρνηση Τσίπρα ορίζει τον ενδιάμεσο φορέα ως ένα φορέα που ουσιαστικά δεν θα πλήττει τις τράπεζες, επομένως δεν θα διαφέρει και πολύ από τον περιορισμένο ρόλο που είχαν μέχρι σήμερα οι διαμεσολαβητές. Ομως αυτό απλά δεν γίνεται. Μέχρι τώρα, οι τράπεζες με όλους τους νόμους υπέρ τους με εξαίρεση τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά πετύχαιναν να αισχροκερδούν απίστευτα σε βάρος του ελληνικού λαού.

 

Επομένως, αυτό που η νέα κυβέρνηση πρέπει να κάνει είναι με βάση όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Διαπραγματεύσεις στη βάση της εκκαθάρισης κάθε δανειακής οφειλής από παράνομους τοκογλυφικούς όρους (πανωτόκια, τόκοι υπερημερίας, επιτόκια, έξοδα για διάφορα φέσια που χρεώνουν στους δανειολήπτες παράνομα οι τράπεζες). 

 

Προϋπόθεση λοιπόν για να γίνουν διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες είναι να πάψουν να παρανομούν σε βάρος των πολιτών. 

 

Εφόσον, οι τράπεζες πάψουν να παρανομούν, οι διαπραγματεύσεις είναι καλοδεχούμενες αλλά ακόμη και στην περίπτωση που δεν τελεσφορήσουν, ο δανειολήπτης θα πρέπει να διατηρεί το δικαίωμα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να γλιτώσει από τη μέγκενη των τραπεζών.

 

Αν ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να προσφύγει στον νόμο Κατσέλη και στη Δικαιοσύνη για να γλιτώσει από τους τοκογλύφους, τότε ο ενδιάμεσος φορέας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συνέχεια των πολιτικών των μνημονιακών κυβερνήσεων σε βάρος των δανειοληπτών. 

 

Να μην κάνει το λάθος η κυβέρνηση να κλείνει τα μάτια στις τοκογλυφικές πρακτικές των τραπεζών αντί να τις τιμωρήσει και να τις υποχρεώσει ότι από εδώ και στο εξής αυτές θα είναι συνεργάσιμες με τους δανειολήπτες και με την κοινωνία και όχι το αντίθετο.

 

Το ζήτημα της τιμωρίας των τοκογλύφων σύμφωνα με εμάς τους δανειολήπτες και διαχείρισης των κόκκινων δανείων σύμφωνα με τα θαλασσοδανειζόμενα παπαγαλάκια των τραπεζών έχει προκαλέσει την οργή του κόσμου και όπως διαπιστώνεται είναι τόσο καυτό που επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο θέμα, διότι ο κόσμος άλλο δεν αντέχει να πεθαίνει για να μακροημερεύουν οι τράπεζες. 

 

Ευχόμαστε η κυβέρνηση να μην κάνει το ίδιο λάθος που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και εμπαίξει τους δανειολήπτες, διότι δεν είμαστε λίγοι, ουσιαστικά είμαστε όσοι μιλάμε ελληνικά. 

 

Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr