Λύκοι με προβιά προβάτου
Σε πανικό βρίσκονται οι ελληνικές τράπεζες καθώς βλέπουν ότι μένουν από ρευστό και παίζεται πλέον η ίδια τους η επιβίωση. Αυτό καταμαρτυρούν άλλωστε όλες οι δήθεν ελαφρύνσεις και χαλαρώσεις στα capital controls που ανακοίνωσε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Οι τράπεζες ξεμένουν από ζεστό χρήμα και θέλουν να έρθει νέο στα ταμεία τους. Για να το πετύχουν όμως αυτό δεν μπορούν να συνεχίζουν την αυστηρή στάση προς τους καταναλωτές και τους καταθέτες. Γι αυτό προσπαθούν να δείξουν ότι σταθεροποιούνται και αλλάζουν το προσωπείο τους φορώντας αυτό της καλής τράπεζας. Στην ουσία όμως καίγονται να πείσουν τους καταθέτες να επιστρέψουν τα λεφτά τους που τα διέσωσαν τελευταία στιγμή από τα νύχια των τραπεζών.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κάθε κίνηση – ανακοίνωση των τραπεζών, δηλώνει τον πανικό στον οποίο βρίσκονται καθώς βλέπουν τα ταμεία τους να στερεύουν. Όπως επισημαίνουν:
Η άρση του περιορισμού ανάληψης στα «φρέσκα» χρήματα που θα έρθουν στις τράπεζες αποσκοπεί στο να φέρει πίσω τα περίπου 20-30 δισ. που βρίσκονται σε θυρίδες και στρώματα και όσα κεφάλαια καλοπροαίρετων ομογενών δελεαστούν, αλλά ουσιαστικά μαρτυρά ότι οι τράπεζες ψάχνουν επειγόντως για λεφτά. Η δυνατότητα πλήρους πρόωρης αποπληρωμής δανείων, αποσκοπεί να δελεάσει οφειλέτες να ξοφλήσουν, καταθέτοντας κεφάλαια και να περιοριστεί το πλήθος των κόκκινων δανείων, αλλά μαρτυρά ότι οι τράπεζες επείγονται να αυξήσουν τα χρήματα των ταμείων τους με κάθε πρόσφορο τρόπο και να ελαφρύνουν την παθητική θέση τους. Όποιος καταθέτει κεφάλαια από το εξωτερικό θα μπορεί να κάνει ανάληψη μέχρι και του 30% του κεφαλαίου από 10% που είναι σήμερα. Αυτό στοχεύει σε προσέλκυση κεφαλαίων που βρίσκονται έξω, αλλά σημαίνει ό
τι οι τράπεζες καίγονται για καταθέσεις. Η χαλάρωση των capital controls με δυνατότητα ανάληψης 840 ευρώ το 15νθήμερ στοχεύει στο να μένουν στα ταμεία περισσότερα χρήματα, αλλά οι τράπεζες προσπαθούν να περιορίσουν τη διαρροή καταθέσεων.
Αλλά αυτό που ουσιαστικά κάνουν οι τράπεζες είναι ότι προσπαθούν να ξεγελάσουν και να παγιδέψουν τους καταναλωτές, μέχρι εκείνοι να επιστρέψουν τα χρήματά τους στις τράπεζες και μετά οι τράπεζες να ξανακλειδώσουν τα ταμεία ώστε να μην μπορεί κανείς παρά μόνο αυτές, να ακουμπήσει τα χρήματά του. Είναι φανερό άλλωστε ότι η άρνηση των τραπεζών να ανοίξουν τα ταμεία τους σε επιχειρήσεις ώστε να αναπνεύσει η αγορά παραμένει το υπ αριθμόν ένα αγκάθι της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Γι αυτό λοιπόν, τα παραπάνω μέτρα φαντάζουν ψίχουλα σ’ έναν λιμοκτονούντα.
Γι αυτό και κανείς δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στα ξαφνικά χαμόγελα καλοσύνης των τραπεζιτών προς τους καταναλωτές, πέραν ίσως από όσους πιστεύουν ότι οι τράπεζες πήραν το μάθημά τους και άλλαξαν τακτική. Αλλά, όπως λέει ο ελληνικός λαός, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από το ότι ο λύκος φόρεσε προβιά προβάτου. Μπορεί να δείχνει ότι άλλαξε, αλλά παραμένει λύκος. Το ίδιο λοιπόν ισχύει και για τις τράπεζες. Και η ελληνική κοινωνία το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.