Κυβερνήσεις διαχειριστών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Η μία μετά την άλλη οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τα ποσοστά των κομμάτων και περισσότερο βεβαίως των δύο μεγάλων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό που φαίνεται όμως από τα αποτελέσματα δεν είναι η άνοδος των ποσοστών της ΝΔ, αλλά η ραγδαία πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Λογικό, θα πει κανείς, από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας δεν τήρησε καμία απολύτως από τις προεκλογικές υποσχέσεις του. Αντ’ αυτού, έδεσε τους πολίτες της χώρας με ένα ακόμη πιο ασφυκτικό και πιο επονείδιστο μνημόνιο, ξεπουλάει ολόκληρη την δημόσια περιουσία και το δημόσιο πλούτο σε τιμές ακόμη πιο εξευτελιστικές από αυτές για την οποία κατήγγειλε τη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ των Σαμαρά-Βενιζέλου, έχει μειώσει μισθούς και συντάξεις στο έπακρο και έκανε πατσαβούρι το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

Από την άλλη έχουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, καρπώνεται τη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης και ζητάει επανειλημμένα εκλογές, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτές δεν πρόκειται να προκηρυχτούν ποτέ των ποτών. Κι αυτό γιατί αφ’ ενός ούτε η ΝΔ είναι έτοιμη να κατεβεί σε εκλογές τη στιγμή που το κόμμα ακόμη «χτίζεται» υπό τη νέα διοίκησή του, και αφετέρου, μια κυβέρνηση πέφτει όταν χάσει τη κυβερνητική πλειοψηφία της στη Βουλή. Κι αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει καθώς, οι 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηρίζουν τη κυβέρνηση, ακόμα κι όταν δηλώνουν γελοιωδώς ότι αναγκάζονται να ψηφίζουν τα μνημονιακά μέτρα «για το καλό της χώρας».

Οι δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν επίσης ότι οι ψηφοφόροι δεν εμπιστεύονται καν τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει ραγδαία στις δημοσκοπήσεις, δεν αυξάνονται τα ποσοστά της ΝΔ. Αυτό δείχνει ότι ο κόσμος είναι απογοητευμένος από τα δύο μεγάλα κόμματα και δεν πιστεύει πλέον σε υποσχέσεις. Ακόμη και μετά την ανακοίνωση του «συμβολαίου αλήθειας με το λαό» που ανακοίνωσε ο Κ.Μητσοτάκης στη ΔΕΘ, δεν φαίνεται να τον πιστεύει κανείς. Γιατί ουσιαστικά, βάφτισε το ψάρι, κρέας. Δηλαδή μετέφρασε το «δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά» σε «δεν δίνουμε υποσχέσεις».

Απλό παράδειγμα η δωρεάν νομική βοήθεια και η κατάργηση του τεκμαρτού εισοδήματος ως κριτήριο για να τη δικαιούται κάποιος. Βουλευτές όλων των κομμάτων «παρήλασαν» από τη συχνότητα του radio1d.gr και όλοι υποσχέθηκαν ότι θα δουν το θέμα, θα το «ψάξουν» και θα το θέσουν στη κυβέρνηση. Και όντως, τον περασμένο Ιούλιο, το θέμα τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση. Αλλά μόνο μετά από έντονες πιέσεις του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος. Γιατί, όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, οι πολιτικοί δεν έκαναν, αλλά ούτε κάνουν τίποτα, καθώς από τότε, το θέμα έμεινε στις ελληνικές καλένδες. Ακόμη και παρά τις δήθεν προσπάθειες των πολιτικών, το θέμα δεν ήρθε προς συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ώστε να προωθηθεί προς ψήφιση και να αποτελέσει νόμο του κράτους. Σε αντίθεση με διάφορα μνημονιακά μέτρα που έρχονται και ψηφίζονται στη Βουλή εν ριπή οφθαλμού.

Οπότε δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο κόσμος δεν έχει πλέον καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα και στους πολιτικούς. Το δήλωσε άλλωστε ξεκάθαρα και το αγαπημένο παιδί των δανειστών, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, ότι από τη στιγμή που κάποια χώρα υπέγραψε μνημόνιο, ελάχιστα περιθώρια άσκησης πολιτικής απομένουν πλέον στις κυβερνήσεις της.

Οι πολιτικοί μας έχουν τελειώσει σ’αυτό τον τόπο. Υπάρχουν μόνο διαχειριστές. Άνθρωποι που όχι μόνο είναι υποχρεωμένοι, αλλά πιστεύουν κιόλας στα μέτρα που μας επιβάλλουν οι δανειστές. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα. Ισχύει για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Βρυξέλλες, η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι αυτοί που βαράνε το ταμπούρλο και χορεύουν οι κυβερνήσεις και όχι ο Α.Τσίπρας, όπως έλεγε, ότι θα αναγκάσει να κάνουν οι δανειστές. Και ο λαός το γνωρίζει πλέον πολύ καλά αυτό. Το έχει ζήσει στο πετσί του. Ίσως κάποιοι πίστευαν ότι ο Α.Τσίπρας θα άλλαζε τα πράγματα. Ήταν αυτός που δεν είχε δοκιμαστεί. Ο νέος, ο φρέσκος πολιτικός. Αλλά δεν υπήρξε τίποτα νέο σχετικά με τον Α.Τσίπρα. Απλά ένα νέο περιτύλιγμα. Κατά τα άλλα, μια από τα ίδια. Και λογικά πλέον, ο λαός δεν πιστεύει κανέναν τους. Και θα τους τιμωρήσει παραδειγματικά όταν έρθει η ώρα.