Κι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις αντί για πράξεις

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Ημίμετρα για να βουλώσει όχι τρύπες και αδικίες, αλλά κάποια – λίγα – στόματα και να έχει να πει δικαιολογίες, ήταν το κυβερνητικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους που παρουσίασε ο πρωθυπουργός. Κι όταν ακούνε πλέον οι Έλληνες τη λέξη «ανασυγκρότηση», το μόνο που περιμένουν είναι μειώσεις. Είτε μειώσεις προσωπικού, είτε μειώσεις κονδυλίων. Και βέβαια να μην ξεχνάμε τη μεγάλη «ανασυγκρότηση» και «εκσυγχρονισμό» του κράτους που αναμένουμε μετά από το νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Γιατί, μόλις μειωθούν και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, όπως ζητάνε οι δανειστές και οι «επενδυτές», τότε θα έρθει η «ανασυγκρότηση» και ο «εκσυγχρονισμός» του κράτους, το οποίο θα γίνει «πιο γρήγορο» και «πιο ευέλικτο», διά της μεθόδου της πώλησης των οργανισμών του δημοσίου και την ένταξή τους στο γνωστό αδηφάγο Υπερταμείο. Και τότε θα έρθουν οι «επενδυτές» για να αγοράσουν τους δημόσιους οργανισμούς για ένα κομμάτι ψωμί και να τους λειτουργούν με υπαλλήλους που θα δουλεύουν σχεδόν τζάμπα, χωρίς εισφορές και χωρίς κοινωνική ασφάλιση.

«Υπερβολές» θα έλεγε κανείς. Ίσως. Αλλά δυστυχώς, ο ελληνικός λαός έχει συνηθίσει, μαζί με κάτι το οποίο φαινομενικά δείχνει θετικό, να σέρνει από πίσω κάτι οδυνηρό.

Έτσι λοιπόν, ακούσαμε χθες τον πρωθυπουργό ανακοινώνει ότι θα δοθεί βάρος στους τομείς της Υγείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της προστασίας των κοινωνικά αδύναμων, της εργασίας, της αντιμετώπισης της ανεργίας, της στεγαστικής πολιτικής και της Παιδείας. Και θα δώσει επιπλέον 823 εκατομμύρια ευρώ για κοινωνικές δαπάνες και να λέει ότι «σύντομα, να είμαστε σε θέση, οι δαπάνες αυτές να αυξηθούν κι άλλο, με την οικονομική ανάκαμψη και τη σαφή πολιτική βούλησή μας για την, κατά προτεραιότητα, χρηματοδότηση του νέου κοινωνικού κράτους».

Όλα καλά λοιπόν και, δεδομένου ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, όλοι ελπίζουν ότι επιτέλους η κυβέρνηση θα στρέψει το βλέμμα στους αδύναμους για να απαλύνει τον πόνο τους. Βέβαια, εδώ ταιριάζει η παροιμία «να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι να γιάνει». Δηλαδή, αφού η κυβέρνηση επέβαλε ακόμη περισσότερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αφού αύξησε το ΦΠΑ και επέβαλε εξοντωτικές αυξήσεις σε όλα τα προϊόντα άμεσης και καθημερινής χρήσης, έρχεται τώρα με νέες υποσχέσεις να απαλύνει τις συνέπειες αυτών που υποφέρουν εξαιτίας των μέτρων που η συγκεκριμένη κυβέρνηση επέβαλε.

Αλλά βέβαια, όσοι έχουν καταλάβει πολύ καλά πλέον την πρακτική της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση, γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να κρατούν πολύ μικρό καλάθι μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Γιατί οι Έλληνες έχουν συνηθίσει και έχουν καεί από υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Αυτό που περιμένουν πλέον να δουν, είναι τι φέρνει από πίσω του όλο αυτό το πρόγραμμα κοινωνικών μέτρων που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός. Περιμένουν να δουν τα νέα μέτρα να έρχονται. Ή αλλιώς το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό για όλα αυτά. Αν και το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, γιατί στο τέλος το λογαριασμό τον πληρώνουν όλοι αυτοί, οι πολλοί, που δεν μπορούν να κλέψουν το κράτος ή τουλάχιστον να κρύψουν τα τελευταία ευρουλάκια που τους απέμειναν.

Όμως, αν προσέξει κανείς λίγο καλύτερα τα κοινωνικά μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, θα διαπιστώσει ότι του φαίνονται κάπως γνώριμα. Γιατί ουσιαστικά επανέλαβε εξαγγελίες του παρελθόντος. Εξαγγέλλει για μια φορά ακόμα  δωρεάν περίθαλψη στους ανασφάλιστους, μοιράζει ξανά ρεύμα σε 90.000 νοικοκυριά, επανασχεδιάζει τα προγράμματα για ανέργους που μόλις καλύπτουν το 20% των δικαιούχων και βέβαια υπόσχεται μια ακόμα σκληρή μάχη για να αναβαθμίσει τα εργασιακά  δικαιώματα.

Παλιά πράγματα με νέο περιτύλιγμα. Αλλά ακόμα κι αυτό, έχει αρχίσει να ξεθωριάζει στη συνείδηση του ελληνικού λαού που δεν πιστεύει σε άλλα ψέματα.