Οι τράπεζες ξεπουλάνε μπιτ-παρά τα κόκκινα δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Μόλις 1 ως 5 ευρώ για κάθε 100 ευρώ κόκκινων δανείων προσφέρουν τα αρπακτικά των distress funds για να αρπάξουν τα σπίτια, τις περιουσίες και τις επιχειρήσεις των Ελλήνων δανειοληπτών. Σκοπός τους είναι να «ρυθμίσουν» όπως το αποκαλούν το ξεπούλημα, με αυτόν τον τρόπο 40 δις κόκκινων δανείων μέχρι το 2019, όπως τους επέβαλε ο SSM. Αλλά οι τράπεζες δεν πρόκειται να ακουμπήσουν τα 50-60 δις κόκκινα δάνεια που χαρακτηρίζουν σκουπίδια και υποστηρίζουν ότι δεν πρόκειται να εισπράξουν τίποτε από αυτά. Δεν πρόκειται να πιέσουν, να κυνηγήσουν, να εκβιάσουν ή να τρομοκρατήσουν με τηλεφωνήματα, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις όλους αυτούς τους μεγαλοκαρχαρίες που τους έδωσαν υπέρογκα δάνεια και μετά αυτοί κήρυξαν πτώχευση, έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους και κήρυξαν πτώχευση. Δεν πρόκειται να πειράξουν κόμματα και πολιτικούς στους οποίους μοίρασαν τα θαλασσοδάνεια χωρίς εμπράγματες εγγυήσεις, αλλά με αέρα κοπανιστό. Όχι. Αυτούς δεν πρόκειται να τους πειράξουν. Παρά το ότι, μια επιχείρηση που κήρυξε πτώχευση, έχει ακόμα – αν και εκτός λειτουργίας – κτήρια, εγκαταστάσεις, μηχανήματα, οχήματα και πολλά άλλα περιουσιακά στοιχεία. Παρά το ότι όλοι αυτοί οι «εντιμότατοι φίλοι» των τραπεζών κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσά μας και συνεχίζουν με ζουν πλουσιοπάροχα με τα λεφτά που πήραν με δάνεια και τα έβγαλαν σε τράπεζες του εξωτερικού και σε φορολογικούς παραδείσους.

Όχι. Οι τράπεζες θα πουλήσουν τα κόκκινα δάνεια των πραγματικά έντιμων δανειοληπτών οι οποίοι δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι οποίοι δεν είναι απατεώνες. Αυτών που βρίσκονται μπροστά ή έχουν ήδη περάσει το κατώφλι της απόλυτης φτώχειας και της ανέχειας. Αυτούς θα κυνηγήσουν και θα πουλήσουν τα δάνειά τους, τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους. Και θα τα πουλήσουν πάμφθηνα. Και θα τους πετάξουν στο δρόμο. Και την ίδια στιγμή, θα απολαμβάνουν και την ασυλία από κάθε ποινική δίωξη με το  νόμο που θα φέρει η κυβέρνηση κατά παραγγελία των δανειστών, των τραπεζών και των funds.

Κι έτσι ανοίγει ο δρόμος για να αρπάξουν μπιτ-παρά τα κοράκια των distress funds ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και σπίτια. Και μάλιστα και πρώτες κατοικίες, οι οποίες θα μείνουν πλήρως απροστάτευτες μετά το 2017. Και ο μόνος λόγος που δεν αρπάξουν κύριες κατοικίες από τώρα, είναι επειδή θέλουν πρώτα να αρπάξουν τις επιχειρήσεις, που θα τους φέρουν κέρδη πιο γρήγορα από τα σπίτια. Και μόλις τελειώσουν με τις επιχειρήσεις, θα βάλουν χέρι και στα σπίτια των Ελλήνων. Και οι τράπεζες θα σωθούν επειδή ο Έλληνας δανειολήπτης θα πεταχτεί στο δρόμο.

Οι διαχειριστές των funds που θέλουν να αγοράσουν «κόκκινα» δάνεια έχουν κάνει σαφές προς τις τράπεζες ότι θα δώσουν 1 έως 5 ευρώ ανά 100 ευρώ δανείου, γιατί ο χρόνος ανάκτησης της αξίας μιας επιχείρησης στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερος σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το χαμηλό τίμημα οφείλεται κυρίως στο μεγάλο χρόνο απονομής της Δικαιοσύνης και στον χρόνο υλοποίησης μιας κατάσχεσης, καθώς, μέχρι να τελεσιδικήσει μια υπόθεση, μπορεί να περάσουν ακόμα και 2 και 3 χρόνια. Στην περίπτωση αυτή, τα funds ρίχνουν το κόστος εξαιτίας του νομικού θεσμικού πλαισίου που αυξάνει το ρίσκο της ανάκτησης της επένδυσης.

Ο λόγος μάλιστα που οι διαχειριστές των funds δεν περίμεναν να πτωχεύσει η Ελλάδα για να αγοράσουν τσάμπα την « αφρόκρεμα» των επιχειρήσεων, είναι επειδή στην Ευρώπη είναι πρακτική ετών που αποδίδει και στις δύο πλευρές τόσο στον πωλητή όσο και στον αγοραστή. Στη Ρουμανία πουλήθηκαν συνολικά 15 δισ. ευρώ «κόκκινα» δάνεια και στην κεντρική Ευρώπη η αξία των «κόκκινων» δανείων ανέρχεται σε πολλές δεκάδες δισ. ευρώ.

Οπότε τα funds βάζουν μπρος για τα μεγάλα φιλέτα, που θα τους φέρουν κέρδη πιο άμεσα. Οι τομείς που τους ενδιαφέρον και μπορούν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές είναι ο τουριστικός και ο πρωτογενής τομέας. Όπως ξενοδοχειακές μονάδες μέχρι 100 κλίνες. Επειδή ο ιδιοκτήτης έχει σταματήσει να εκπληρώνει τις δανειακές του υποχρεώσεις, ενώ η μονάδα ή μονάδες στις περισσότερες περιπτώσεις υπολειτουργούν και κάποιες μπορεί να έχουν βάλει λουκέτο. Το ξεσκαρτάρισμα των «κόκκινων» δανείων, ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φαίνεται ότι είναι άμεσης προτεραιότητας για τις τράπεζες. Στον πρωτογενή τομέα το ενδιαφέρον στρέφεται σε επιχειρήσεις που εμφανίζουν ετήσιο τζίρο κάτω των 2,5 εκατ. ευρώ, αλλά ο τραπεζικός δανεισμός είναι τέσσερις και πέντε φορές υψηλότερος. Βέβαια, αυτόν τον δανεισμό δεν τον άρπαζαν οι επιχειρηματίες μόνοι τους. Οι ίδιες οι τράπεζες που τώρα ξεπουλάνε αυτές τις υπερδανεισμένες επιχειρήσεις, αυτές ήταν που συνέχιζαν να τις δανειοδοτούν, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να εξετάζουν την οικονομική τους κατάσταση. Και τώρα τους κυνηγάνε. Αλλά κανείς δεν κυνηγάει τις τράπεζες.