Η παράδοση της χειροτεχνίας επιστρέφει στο Ναύπλιο

Στα χρόνια της κρίσης ζούμε κάτι παράδοξο: από τη μια κυριαρχεί η οικονομική στενότητα, από την άλλη υπάρχει άνθηση δημιουργικότητας σε κάποιους τομείς, ενώ έχουν ξεπηδήσει πλατφόρμες και υποδομές που την αναδεικνύουν με ευφάνταστο τρόπο.

Στο Ναύπλιο

Το τρίτο κατά σειρά Craft Fair, του Φουγάρου που εστιάζει στη μόδα, είναι ακριβώς ένα τέτοιο παράδειγμα: ένας χώρος ζωής και τέχνης στο Ναύπλιο, δίνει τη δυνατότητα στη νέα γενιά των Ελλήνων σχεδιαστών αλλά και εν γένει σε ανθρώπους που διακρίνονται στη χειροτεχνία, να δείξουν τη δουλειά τους σε μια διοργάνωση εξαιρετικών προδιαγραφών. Ιθύνων νους είναι ο Δημήτρης Ξανθούλης που έδωσε σάρκα και οστά στο Craft Fair Festival. Ενας θεσμός για τη στήριξη εκείνων που επιμένουν σε παλιές τεχνικές, επινοούν νέες, αναβιώνουν και κρατούν ζωντανές δεξιότητες που θα μπορούσαν να χαθούν στην εποχή της βιομηχανικής, μαζικής παραγωγής, όπως διαπιστώσαμε τα προηγούμενα χρόνια.

Τι μπορεί να δει κανείς στο Ναύπλιο στον χώρο του παλαιού εργοστασίου κονσερβοποιίας «Ανθός»; Μια επίσκεψη μέχρι και τις 11 Ιανουαρίου θα σας πείσει ότι βρίσκεστε σε μια μεγάλη, μαγική γκαρνταρόμπα, με ρούχα, αξεσουάρ ακόμα και έπιπλα, καμωμένα με πρωτοτυπία και μεράκι.

Και όλα αυτά παρουσιασμένα σπονδυλωτά, με εκπλήξεις και μικρά αφιερώματα.

Μαγική γκαρνταρόμπα

Υπό τη σκέπη του Craft Fair, οκτώ νέοι δημιουργοί με ρούχα, δεκαέξι σχεδιαστές κοσμημάτων, εννιά σχεδιαστές με αξεσουάρ ενώνουν τις δυνάμεις τους. Και δύο μικρές «εκθέσεις» μέσα στην έκθεση –η μία αφιερωμένη στην υψηλή ραπτική με τέσσερις σχεδιαστές υπό την επιμέλεια του Μιχάλη Πάντου και η δεύτερη με τέσσερις νέους σχεδιαστές που επιμελείται το team του περιοδικού Ozon– προσπαθούν να αποτυπώσουν ένα κομμάτι της μεγάλης σχεδιαστικής αλλά και εμπορικής έκρηξης σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Η σύγχρονη ραπτική

Ετσι, μετά την έκθεση με τα υπέροχα νυφικά του ΠΛΙ που είδαμε στο Φουγάρο, τώρα γίνεται ένα ξεχωριστό αφιέρωμα για το ένδυμα που παραμένει εκτός της βιομηχανικής τυποποίησης. Οπως επισημαίνει και ο Δημήτρης Ξανθούλης, που έκανε μεγάλη έρευνα πεδίου για να καταλήξει σε κάθε αντικείμενο: «εξετάζει τη μόδα σαν craft –σαν χειροτεχνία δηλαδή– και σαν συνέχεια μιας μεγάλης παράδοσης που εν πολλοίς, με την εισβολή του έτοιμου ενδύματος, έχει χαθεί. Νέοι σχεδιαστές που ξεκινούν από το μηδέν και βρίσκουν τον δρόμο μόνοι τους, επινοώντας δικές τους τεχνικές: άλλοι με εξειδικευμένες σπουδές που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν τα πατρόν στον υπολογιστή και άλλοι που συνεχίζουν τη μεγάλη παράδοση της ραπτικής που υπήρχε στη χώρα μας. Ολοι μαζί σε ένα snap shot που προσπαθεί να καταγράψει ένα τμήμα της σημερινής πραγματικότητας στο πεδίο αυτό».

Από τη Σήλια Κριθαριώτη και τον Βασίλη Ζούλια μέχρι νέους ανερχόμενους σχεδιαστές ώς τη Μάρω Βασιλειάδου που φτιάχνει κοσμήματα και τη Γιόλα Ψαροπούλου που δίνει δεύτερη ζωή στα έπιπλα, στήνεται ένα γοητευτικό πανόραμα, μια μικρή γιορτή για τα μάτια με τιμές για όλα τα βαλάντια.

Παράλληλα με αυτούς τους δημιουργούς παρουσιάζεται και η έμπνευση άλλων που στράφηκαν στην κεραμεική αλλά ακόμα και στη δημιουργία αντικειμένων. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που εντυπωσιάζει για την αισθητική του αρτιότητα, την αγάπη με την οποία είναι φροντισμένη κάθε λεπτομέρεια. Η Φλωρίκα Κυριακοπούλου έδωσε νέα πνοή στο βιομηχανικό ερείπιο με ένα και μόνο μέλημα. Να μην απευθύνεται στους Αθηναίους αλλά να συσπειρώσει την κοινωνία του Ναυπλίου. Και πέτυχε να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης που θα αντέξει στον χρόνο.

Πηγή: Καθημερινή