Η οριστική κρίση στις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας

ΦΩΤΟ: REUTERS/ΑΡΧΕΙΟΥ

Το φθινόπωρο στην αγωνιώδη προσπάθειά της να βρει λύση στο προσφυγικό η καγκελάριος Μέρκελ στηρίχθηκε στο χαρτί μιας ημι-δημοκρατικής σταθερότητας στην Τουρκία και συνεννοήθηκε με τον πρόεδρο Ερντογάν. Όπως βλέπουμε αυτές τις μέρες, η δημοκρατική σταθερότητα στην Τουρκία είναι μια αυταπάτη.

Ο αρμόδιος για τη διεύρυνση ευρωπαίος επίτροπος Χαν το είπε ξεκάθαρα: οι λίστες με τα χιλιάδες ονόματα κρατικών λειτουργών προς σύλληψη είχαν ετοιμαστεί από την τουρκική κυβέρνηση και απλώς βγήκαν από το ντουλάπι μετά το πραξικόπημα. Αυτό που παρακολουθούμε στην Τουρκία είναι η από μακρού προγραμματισμένη εξόντωση όλων των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης του AKP.

Στόχος είναι η αδιαμφισβήτητη πλέον στο εσωτερικό μονοκρατορία Ερντογάν. Τόσο το Βερολίνο όσο και οι Βρυξέλλες ξεκαθάρισαν τουλάχιστον ότι η επαναφορά της θανατικής ποινής στην Τουρκία θα σημάνει αυτόματα τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Ο Τούρκος πρόεδρος παραδίδεται στις δικτατορικές ορέξεις του, επειδή πιστεύει ότι μάλλον η Ευρώπη και οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία παρά το αντίθετο.

Είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη δεσμεύθηκε με τον Ερντογάν για να κλείσει η στρόφιγγα των μεταναστευτικών κυμάτων. Αλλά η ΕΕ δεν χρειάζεται και να παραλύσει οριστικά λόγω αυτής της δέσμευσης. Το πιθανότερο είναι ότι οι Σύροι πρόσφυγες σταμάτησαν να καταφθάνουν στην Ευρώπη επειδή έκλεισε ερμητικά ο βαλκανικός διάδρομος και όχι επειδή τους ανέκοψε ο Ερντογάν.

Ακόμα πιο σημαντική είναι η συνεργασία με την Τουρκία στους κόλπους του ΝΑΤΟ, αφού λόγω της γεωγραφικής της θέσης η Άγκυρα είναι βασικός εταίρος για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και τον τερματισμό του εμφυλίου στη Συρία. Ο Αμερικανός υπΕξ Τζον Κέρι διεμήνυσε ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ σημαίνει αυτόματα και πίστη στη δημοκρατία, αλλά αυτές τις ώρες του οίστρου το αυτί του Ερντογάν δεν ιδρώνει εύκολα.

Η αναμενόμενη συνάντησή του τον ερχόμενο μήνα με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν δείχνει ότι η Άγκυρα βρίσκεται σε φάση στρατηγικού αναπροσανατολισμού. Τελικά μόνο η οικονομική κρίση μπορεί να βάλει φρένο στον σουλτάνο του Βοσπόρου. Μετά την κατάρρευση του τουρισμού, ενδέχεται να ακολουθήσει και η αποχώρηση επενδυτών και επιχειρηματιών από τη Δύση. Οι καιροί προμηνύονται δύσκολοι.

Πηγή: Deutsche Welle