Η κουτοπονηριά του ανθρωπισμού
Κάθε φορά που βλέπω στο βραδινό δελτίο του Mega τις ανθρωπιστικές δράσεις της Μαριάννας Βαρδινογιάννη ένα μικρό βέλος πληγώνει τις φιλάνθρωπες μου χορδές. Τώρα που η κυβέρνηση ψηφίζει το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση ευτυχώς δεν πήρε πουθενά το μάτι μου κάποια καλοντυμένη γηραιά φιλάνθρωπη κυρία, αλλά ο τρόπος… περιφοράς της κίνησης μου θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο προβάλει το τηλεοπτικό κανάλι την κυρία Μαριάννα…
Ως γνωστόν η καλύτερη και πιο γενναιόδωρη ανθρωπιστική δράση είναι αυτή που δε διαφημίζεται, αλλά η κυβέρνηση βρήκε μια πρώτης τάξης ευκαιρία από τη μια να διαφημίσει τις δεδομένες ευαισθησίες και αριστεροσύνη της (σε μια εποχή που εσωκομματικά σχόλια την αμφισβητούν) και από την άλλη να προβάλει ένα πεδίο σύγκρουσης και ρήξης με την Ευρώπη και τα «γεράκια» της.
Όχι βέβαια ότι δεν έχει τα δίκια της η κυβέρνηση, ούτε ασφαλώς λείπουν και τα επιχειρήματα από τους δανειστές, αλλά στο τέλος και στο βάθος μένουν οι μύχιες επιδιώξεις και απομακρύνεται η εικόνα όσων πραγματικά έχουν την ανάγκη αυτού του νομοσχεδίου. Σύγκρουση, ρήξη, πολιτική, επικοινωνία, τέλος.
Ένα κουτοπόνηρο επικοινωνιακό βήμα παρακάτω, ο Αντώνης Σαμαράς δηλώνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, προκαλώντας την ευνόητη απορία γιατί δεν είχε κάνει κάτι ανάλογο όταν ήταν αυτός πρωθυπουργός! Χάνεται κι αυτό στη σφαίρα των ανεξήγητων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως η επιλογή της υπερψήφισης της Ζωής Κωνσταντοπούλου για την προεδρία της Βουλής…
Βέβαια, αμέσως μετά, προσθέτει –με την απαραίτητη δόση χαιρεκακίας- ότι θα περιμένει να δει πώς θα το εφαρμόσει η κυβέρνηση…
Τέτοιος ανθρωπισμός έλαχε σήμερα στους αδύναμους…
Τάσος Ρέτζιος – Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr
