Η κυβέρνηση πέτυχε το 4ο μνημόνιο
Εθνική επιτυχία χαρακτηρίζει η κυβέρνηση τη συμφωνία στο χθεσινό Eurogroup, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από το τέταρτο μνημόνιο, το οποίο βέβαια βαφτίζει «συμφωνία». Και μάλιστα πανηγυρίζει γι αυτό! Τι πέτυχε η κυβέρνηση; Πέτυχε να δεχτούν οι δανειστές να πάρουμε και νέα, σκληρότερα μέτρα, τα οποία μάλιστα δεν μας επιβάλουν οι ίδιοι, αλλά η ελληνική κυβέρνηση τους έπεισε να τα δεχτούν. Γι αυτό πανηγυρίζουν όλοι, εκτός βέβαια από τους Έλληνες φορολογούμενους. Μέχρι και η Νέα Δημοκρατία, σε ανακοίνωσή της, λέει λίγο – πολύ ότι η συμφωνία είναι προς το σωστό δρόμο.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλοι μας κοροϊδεύουν. Κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι δήθεν είναι αντίπαλοι και έχουν άλλο τρόπο και άλλο πρόγραμμα για να σώσουν τη χώρα και τους πολίτες της, αλλά στην ουσία είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Παίζουν θέατρο μπροστά μας, αλλά ουσιαστικά δεν διαφέρουν σε τίποτα.
Η κυβέρνηση ουσιαστικά έκλεισε μια συμφωνία τέτοια που η ΝΔ έμεινε χωρίς επιχειρήματα. Γιατί έκανε αυτό που πιστεύει και η ίδια η ΝΔ. Πήρε μία δέσμευση για ανελέητη λιτότητα και πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ και για άλλα 3, 5 ή… και 10 χρόνια «Ασπιρίνες» είναι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, ενώ σε δύο χρόνια και «αν χρειαστούν» – που θα χρειαστούν – θα έρθουν και τα μακροπρόθεσμα. Τι κατάφερε η ελληνική κυβέρνηση; Να μην βάλουν το χέρι στη τσέπη οι δανειστές και οι άλλες χώρες. Δηλαδή να πάει ο κ.Σόιμπλε στους Γερμανούς ψηφοφόρους και να τους πει ότι δεν θα πληρώσουν κι άλλο για να σωθεί η Ελλάδα και έτσι να ξαναγίνει υπουργός οικονομικών μετά τις γερμανικές εκλογές. Οι Ευρωπαίοι πέτυχαν ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κατά 20%, χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη, χωρίς όλη αυτή η συμφωνία να τους κοστίσει ούτε μισό ευρώ.
Τι κέρδισαν επίσης οι Ευρωπαίοι; Να πληρώσουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα οι Έλληνες φορολογούμενοι. Πρόκειται για μια πολύ σκληρή «θηλειά» λιτότητας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, παράταση ζωής στον «κόφτη» δαπανών και επώδυνα μέτρα για τα επόμενα πολλά χρόνια στη χώρα μας, χωρίς περιθώρια χαλάρωσης μετά το 2018. Και αυτά, πριν ακόμα ανοίξει τα χαρτιά του το ΔΝΤ για το τι τελικά θα απαιτήσει για να μπει στο ελληνικό πρόγραμμα, αφού το Ταμείο θα αποφασίσει το 2017 (Ιανουάριο ή Φεβρουάριο ίσως αν θα συμμετάσχει και με τι όρους. Ήδη όμως το ΔΝΤ έχει πει πως δεν ικανοποιείται από τη χθεσινή απόφαση για ρύθμιση του χρέους, ενώ εκφράζει δυσφορία για την κριτική πως ζητάει νέα μέτρα 4,2 δισ. ευρώ, από τη στιγμή που είναι η Αθήνα και οι Ευρωπαίοι εκείνοι που συμφωνούν σε πολύ φιλόδοξους στόχους για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Τι φέρνει η ελληνική κυβέρνηση μετά το Eurogroup; Δεν φέρνει ούτε ελάφρυνση στόχων με χαλάρωση των μέτρων λιτότητας και καθαρό διάδρομο» για επενδύσεις και ανάπτυξη, ούτε μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αλλά περισσότερα και μόνιμα μέτρα λιτότητας μέχρι ίσως και το 2028 όπως ζητούν οι Ευρωπαίοι, ενώ εγκαταλείπεται ο στόχος για πλεονάσματα 2,5% ή και χαμηλότερα, από το 2019 και μετά. Το λέει άλλωστε ξεκάθαρα η ανακοίνωση του Eurogroup: «Ο πρωταρχικός στόχος για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 θα πρέπει να διατηρηθεί για μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα». Και τονίζει: «Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τους δημοσιονομικούς στόχους με βιώσιμο τρόπο μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να συμφωνήσουν με τους “θεσμούς” σε ένα “μηχανισμό” και σε διαρθρωτικά μέτρα που θα το εξασφαλίσουν».
Τα βασικά θέματα όμως έμειναν ανοιχτά γι αυτό και ξανάρχεται η Τρόικα στην Ελλάδα. Και θα συζητήσουν πάλι για ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στην αγορά Εργασίας, άνοιγμα αγορών και δημοσιονομικά – φορολογικά μέτρα.
Όλα αυτά, μόνο ανάπτυξη δεν μπορούν να φέρουν. Το αντίθετο μάλιστα. Το μόνο που φέρνουν είναι νέα μέτρα λιτότητας και φόρους που θα κάνουν τη ζωή των Ελλήνων ακόμη χειρότερη. Μπορεί να φέρνουν μείωση του χρέους κατά 20%, αλλά αυτό μετά από 30-40 χρόνια. Δηλαδή, θυσιάζεται μια ολόκληρη γενιά στο βωμό της γερμανικής εμμονής για τη λιτότητα. Και μαζί, θυσιάζονται δανειολήπτες, κόκκινα δάνεια, σπίτια, κύριες κατοικίες και περιουσίες, επιχειρήσεις και εταιρείες που έχουν κόκκινα δάνεια, που δήθεν θα προστάτευε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έλεγε πριν γίνει κυβέρνηση. Οπότε, και οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί είναι ακόμα ένα εργαλείο στα χέρια των δανειστών. Το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από αρπαγή σπιτιών. Είτε με εξωδικαστικούς συμβιβασμούς, είτε με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Και όλα τα άλλα είναι απλά μεγάλα λόγια που σκοπό έχουν μόνο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου με μοναδικό σκοπό να σωθούν οι τράπεζες. Από κει και πέρα, οι Έλληνες δανειολήπτες, μπορούν να πάνε να πνιγούν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτούς. Κανείς δεν νοιάζεται. Κι ας ξεσπιτωθούν οι Έλληνες. Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν νοιάζεται, και ούτε πρόκειται να νοιαστεί γι αυτούς.