Οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι επί ΣΥΡΙΖΑ

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που προειδοποιούσαν ότι ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα έδινε τη χαριστική βολή στην ελληνική οικονομία. Σήμερα, περίπου τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η οικονομία παραπαίει, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να επιβάλλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls), για να αντιμετωπίσει την έλλειψη εμπιστοσύνης τως πολιτών προς την οικονομική πολιτική του Βαρουφάκη, του Τσακαλώτου, του Σταθάκη, του Αλεξιάδη, του Παπαδημητρίου, του Μάρδα, της Αχτσιόγλου και της Φωτίου.

Θα έλεγε κανείς ότι μετά από τόσα χρόνια μνημονίου θα έπρεπε να έχουν πάρει επιτέλους μπροστά οι μηχανές της περιβόητης ανάπτυξης και η οικονομία να δείχνει σημάδια βελτίωσης. Δυστυχώς, συμβαίνει το αντίθετο με ολέθρια αποτελέσματα. Ο κ. Τσίπρας με τον κ. Καμμένο έχουν επιλέξει να εφαρμόσουν το τρίτο μνημόνιο βάζοντας δεκάδες άδικους και υψηλούς φόρους, τη στιγμή που θα μπορούσαν να τους αποφύγουν. Η επιλογή της υπερφορολόγησης είναι της κυβέρνησης για να μην κάνει τις μεταρρυθμίσεις που είναι απολύτως απαραίτητες για την εξυγιάνση της οικονομίας. Οι δανειστές ζητούν μεταρρυθμίσεις, ανταυτού η κυβέρνηση βάζει συνεχώς νέους φόρους, για να μη στεναχωρήσει τους θιγόμενους από τις μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν την εκλογική της δεξαμενή.

Το αποτέλεσμα αυτής της αλλοπρόσαλης πολιτικής που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας είναι οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι! Μάλιστα, αυτό το παραδέχεται και η ίδια η κυβέρνηση, αφού η υπουργός Απασχόλησης Έφη Αχτσιόγλου δηλώνει ότι κοινωνικό μέρισμα θα λάβει 32% των πολιτών. Το 32% των Ελλήνων, λοιπόν, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και χρειάζεται κοινωνικά επιδόματα για να επιβιώσει. Η ανεργία συνεχώς αυξάνεται και ο ιδιωτικός τομέας διαλύεται. Επί Τσίπρα για πρώτη φορά στην ιστορία, οι εργαζόμενοι με ελαστική μορφή εργασίας είναι περισσότεροι από αυτούς που εργάζονται με κανονικό ωράριο. Ακόμα όμως και αυτοί που εργάζονται 5 ημέρες την εβδομάδα, οχτώ ώρες την ημέρα, στην πλειοψηφία τους αμοίβονται με μισθούς κάτω των 500 ευρώ. Η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί και τα χρέη προς το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες αυξάνονται συνεχώς. Περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι ζουν με εισόδημα 4.500 ευρώ τον χρόνο και οι νέες περικοπές στις σημερινές συντάξεις το 2019 θα οδηγήσουν σε συνολική απώλεια εισοδημάτων για τους συνταξιούχους έως 70%.

Η φτωχοποίηση, λοιπόν, της μεσαίας τάξης είναι αναμφισβήτητη. Όπως αναμφισβήτητο είναι το γεγονός πως οι πλούσιοι επί ΣΥΡΙΖΑ γίνονται (πολύ) πλουσιότεροι λόγω της εύνοιας που τους δείχνει η κυβέρνηση και της απουσίας οποιασδήποτε πολιτικής βούλησης να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Το πως γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι τις ημέρες της πρώτης φοράς Αριστεράς το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το κτίριο του Κεράνη.

Το 1998 η κυβέρνηση Σημίτη αγοράζει το κτίριο Κεράνη αντί 35.000.000 ευρώ για να μεταφερθεί το ΥΠΕΧΩΔΕ. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Το 2004 ανακοινώνεται ότι το άδειο Κεράνη θα στεγάσει υπουργεία και κρατικές υπηρεσίες. Οι αντιδράσεις των συνδικαλιστών δεν επιτρέπουν καμία μετακόμιση και τελικά το 2011 το κτίριο πωλείται μέσω ΤΑΙΠΕΔ, αφού πρώτα το κράτος ξόδεψε άλλα 35.000.000 για να το ανακαινίσει και να το καταστήσει βιοκλιματικό.

Αγοραστής του κτιρίου είναι η Εθνική Πανγαία, εταιρεία επενδύσεων και real estate, που ανήκει στον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας. Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Πανγαίας είναι ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Πρωτόπαπας. Μόλις η Εθνική Πανγαία αποκτά το κτίριο, αμέσως το νοικιάζει στο…Δημόσιο έναντι 221.000 ευρώ το μήνα μέχρι το 2034! Σήμερα, το 2017 το κράτος εξακολουθεί να πληρώνει 221.000 ευρώ το μήνα για να νοικιάζει ένα κτίριο το οποίο είναι άδειο και δεν το χρησιμοποιεί. Τόσο ο κ. Αλεξιάδης το 2016, όσο και ο κ. Τσακαλώτος φέτος, για να δικαιολογήσουν τη σκανδαλώδη σπατάλη, είχαν πει ότι θα μετεγκατασταθούν στο κτίριο υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Τίποτα απολύτως δεν έγινε, παρά μόνο ότι κάποιοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι κάθε μήνα κατά 221.000 ευρώ…