Γ. Λαζαρίδης «για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου»

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι ένα έγκλημα διαρκές και απαράγραπτο κατά της ανθρωπότητας, που δεν έχει σχέση με πολεμικές συγκρούσεις. Αυτός που προξενεί τη Γενοκτονία δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι.

Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, εξοντώθηκαν επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.

Η 19 Μαΐου δεν είναι μια συνηθισμένη Ημέρα Μνήμης. Είναι μέρα Ιστορική, μέρα που υποκλινόμαστε στη σθεναρή αντίσταση των προγόνων μας, στον αγώνα για επιβίωση, των διωγμών που υπέστησαν, του αβάσταχτου πόνου, της ανείπωτης λύπης, του τραγικού σπαραγμού που βίωσαν οι Έλληνες του Πόντου από το 1914 μέχρι το 1923 και για πολλά χρόνια ακόμα.

Κάθε καντήλι που υπάρχει σε κάθε Ποντιακό σπίτι, είναι μια σιωπηρή προσευχή γι΄αυτούς που χάθηκαν, γι΄αυτούς που σφαγιάσθηκαν κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας. 

Τέτοιες μέρες, όπως στις 19 του Μάϊ, ημέρα Εθνικής μνήμης για ολόκληρο τον Ελληνισμό, γίνεται επιτακτική η ανάγκη να ανασύρουμε τα βιώματα των προγόνων μας, όχι απλά για να μην ξεχνάμε τι πέρασαν, αλλά για να μπορέσουμε να θωρακίσουμε το μέλλον του λαού μας από τις συνεχείς προκλήσεις και τις παράλογες αξιώσεις.

Τώρα, που φαίνονται ξανά οι πραγματικές προθέσεις των γειτόνων μας, χρειάζεται να συσπειρωθούμε περισσότερο αναγνωρίζοντας την ιστορική αλήθεια και να αποδώσουμε τις πραγματικές διαστάσεις στη Γενοκτονία των προγόνων μας, γιατί κάθε μια ποντιακή οικογένεια έχει ένα θύμα τουλάχιστον.

Στην ιστορική μνήμη του σώματος που λέγεται Ελληνισμός, οφείλουμε όλοι να κλίνουμε το γόνυ και να το διατηρούμε ζωντανό μέχρι την δικαίωση, … την αποκατάσταση στην παγκόσμια βιβλιοθήκη της ιστορίας, για την ψυχή μας και τις ψυχές που χάθηκαν .