Φάτε μάτια ψάρια

Σε νομοσχέδιο για τα ψάρια κατατίθενται σήμερα προς ψήφιση στη Βουλή 5 τροπολογίες εκ των οποίων, οι τέσσερις αφορούν αλλαγές στα εργασιακά, τη μη αύξηση των συντάξεων, τη διατήρηση της μείωσης του αφορολόγητου όπως ψηφίστηκε πρόσφατα, αλλά και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Κι όλα αυτά για να κλείσει η αξιολόγηση που θα δώσει τη χώρα να μπει δήθεν σε ρυθμούς ανάπτυξης. Την ίδια ώρα, όλοι αυτοί που αποφασίζουν και ψηφίζουν, φορτώνουν τη χώρα με εκατομμύρια ευρώ εξόδων, καθώς νοσηλεύονται δωρεάν, ενώ προσπαθούν να συλλάβουν όσους αντιδρούν στους πλειστηριασμούς.
Μόλις λοιπόν ψηφιστούν και αυτές οι τροπολογίες, που αποτελούν προαπαιτούμενα για να προχωρήσει η β’ αξιολόγηση, θα μπορέσει η χώρα να μπει σε τροχιά ανάπτυξης και να βγει η χώρα στις αγορές.
Τι θα προσφέρει όμως αυτό στους συνταξιούχους και στους μισθωτούς; Απολύτως τίποτα. Αυτό που αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι οι αλλαγές στα εργασιακά, η μείωση του αφορολόγητου και η μη αύξηση των συντάξεων. Γιατί ο απλός λαός δεν πρόκειται να βγει στις αγορές. Δεν τον ενδιαφέρει αυτό. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πώς θα μπορέσει να πάρει φαγητό, πώς θα μπορέσει να πάρει τα φάρμακά του και πώς θα μπορέσει να σώσει το σπίτι και τη περιουσία του από τις αδηφάγες τράπεζες και τα ξένα κοράκια. Όλα τα άλλα αφορούν τις ξένες επιχειρήσεις που θα έρθουν για να αγοράσουν και να λειτουργήσουν χρεωμένες ελληνικές επιχειρήσεις με το μικρότερο δυνατό κόστος. Δίνοντας χαμηλούς μισθούς και μάλιστα με νόμο του κράτους.
Η ανάπτυξη δεν θα έρθει. Τουλάχιστον όχι αυτή την οποία περιμένουν οι Έλληνες πολίτες. Η ζωή μας δεν θα γίνει καλύτερη. Τουλάχιστον όχι μέσα στα επόμενα 50 ή 100 χρόνια. Γιατί καμία ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει στη ζωή των πολιτών όταν τους επιβάλλεται υπερφορολόγηση, όταν δίνονται μισθοί πείνας, όταν μειώνονται οι συντάξεις, όταν μειώνεται το αφορολόγητο και όλο και περισσότεροι καλούνται να επιβιώσουν με συνεχώς μειούμενο εισόδημα. Κι όταν κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους από τις τράπεζες που έχουν εξωπραγματικές απαιτήσεις στην εξόφληση των κόκκινων δανείων, λες και τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει αυτά τα 7 χρόνια στη ζωή των δανειοληπτών. Πρόκειται για μια ανάπτυξη των αριθμών, που καμία σχέση δεν έχει με τον τρόπο ζωής και την υποβάθμιση της ζωής των απλών πολιτών που υφίστανται εδώ και τόσα χρόνια όλα τα βάρη των μνημονίων. Μπορεί οι τράπεζες να διασωθούν. Μπορεί ίσως και με 4η ανακεφαλαιοποίηση που θα γίνει με κούρεμα καταθέσεων. Αλλά ένα είναι το σίγουρο. Δεν πρόκειται να ξαναδούν ούτε ένα ευρώ από τους Έλληνες πολίτες στα ταμεία τους. Γιατί ούτε θα έχουν για να τα βάλουν στις τράπεζες, αλλά και να έχουν, κανείς δεν δίνει σ’αυτόν που τον έκλεψε, να του φυλάξει τις οικονομίες του.