Έρχεται η 4η ανακεφαλαιοποίηση

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Παρά τα όσα μας έλεγαν και μας ξανά έλεγαν πολιτικοί όλων των κομμάτων και όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 που μπήκαμε στο μνημόνιο μέχρι σήμερα, η 4η κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών είναι κάτι παραπάνω από απλή κινδυνολογία. Είναι πλέον ένας ορατός  κίνδυνος.

Στην αρχή, όταν κάποιος τολμούσε να ξεστομίσει ακόμα και τις λέξεις «τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών», υπουργοί και βουλευτές έσκιζαν τα ιμάτιά τους και εκτόξευαν κατηγορίες για προσπάθεια αποσταθεροποίησης, σπίλωσης της χώρας και του τραπεζικού συστήματος, και της προσπάθειας που γίνεται για τη διάσωση των τραπεζών. Σήμερα αυτές οι λέξεις ξεστομίζονται πλέον από χείλη τραπεζιτών και κανένας υπουργός ή βουλευτής δεν σπεύδει να τις διαψεύσει. Τα σχετικά δημοσιεύματα αυξάνονται και πληθύνονται όσο περνούν οι μέρες, αλλά καμία διάψευση από επίσημα χείλη.

Τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ απλά και προχωρούν με μαθηματική ακρίβεια. Ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός (SSM) δίνει πλέον προθεσμίας 365 ημερών για να δείξουν αποτελέσματα στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (NPΕs) και στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και οι τράπεζες τέλη Σεπτεμβρίου του 2016 θα παρουσιάσουν τις νέες στοχοθεσίες τους. Αν οι τράπεζες πετύχουν θα αποφύγουν τις νέες αυξήσεις αν αποτύχουν στα NPEs τότε με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούν προς το τέλος του 2017 σε νέες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.

Αλλά αν οι τράπεζες δεν πιάσουν τους στόχους στη προθεσμία που έχει θέσει ο SSM, τότε – σύμφωνα με δημοσιεύματα από εξειδικευμένα ΜΜΕ στα τραπεζικά ζητήματα, η 4η ανακεφαλαιοποίηση θα καταστεί μονόδρομος αργά ή γρήγορα.

Το θέμα δυστυχώς είναι απλό. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί μέχρι τώρα 3 φορές και έχουν συγκεντρώσει 25 δισεκ το 2013, περίπου 8,3 δισεκ. το 2014 και 13,8 δισεκ. το 2015 συνολικά 47 δισεκ. ευρώ. Σήμερα, οι 4 συστημικές τράπεζες και η Attica bank για να καθάριζαν πλήρως και οριστικά από τα κακώς κείμενα στα χαρτοφυλάκια τους και να αποκτούσαν πραγματική υγιή κεφάλαια θα έπρεπε να βρουν 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια. Αυτό είναι το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών των ελληνικών τραπεζών στην ιδανική περίπτωση που αποφάσιζαν να εξυγιάνουν οριστικά και αμετάκλητα τα κεφάλαια τους. Μόνο με νέα κεφάλαια οι τράπεζες θα μπορούσαν να αποκτήσουν διεθνή αξιοπιστία και κύρος και το σημαντικότερο να στηρίξουν επαρκώς την ελληνική οικονομία. Αλλιώς δεν υπάρχει σωτηρία.

Κι εδώ τίθεται το ερώτημα, ποιος θα βάλει 17,9 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια; Δυστυχώς, η μόνη λύση που βλέπουν οι ειδικοί είναι η 4η ανακεφαλαιοποίηση.

Αυτό δείχνει λογικό ίσως όταν μιλάμε για αναζήτηση τρόπου διάσωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ώστε να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τη πραγματική οικονομία. Αλλά μήπως θα έπρεπε να θέσουμε και κάποια άλλα ερωτήματα; Όπως πχ, τι έγιναν όλα αυτά τα χρήματα που πήραν οι τράπεζες κατά τις τρεις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις; Ποιοι τα πήραν και τι τα έκαναν; Έγιναν λάθη και παραλείψεις; Έγινε κακή χρήση αυτών των χρημάτων; Κι αν ναι, ποιοι είναι οι υπεύθυνοι; Τι θα γίνει μ’αυτούς; Δεν θα λογοδοτήσουν; Δεν θα τιμωρηθεί κανείς; Τι γίνεται με τα θαλασσοδάνεια; Γιατί δεν προσπαθούν να τα πάρουν πίσω οι τράπεζες; Και γιατί πέφτει πάλι το βάρος στους φορολογούμενους Έλληνες, οι οποίοι έχουν πληρώσει ήδη τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, αλλά χωρίς αποτέλεσμα; Τη στιγμή μάλιστα που πλέον, όλοι γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ελάχιστοι είναι οι πολίτες που ακόμη έχουν κάποια οικονομική δυνατότητα για να ζουν αξιοπρεπώς.