Έπιασαν δουλειά οι νομικές εταιρείες «διαχείρισης» κόκκινων δανείων

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πνέει τα λοίσθια, αλλά δεν σταματά να εκδικείται για τα λάθη, τις παραλείψεις και τις παρανομίες του αυτούς που δεν φταίνε για τη κατάσταση των τραπεζών. Τους δανειολήπτες. Έτσι, κι επειδή ακόμη δεν δόθηκε το πράσινο φως στα distress funds να ξεκινήσουν το θεάρεστο έργο τους εις βάρος των δανειοληπτών, οι τράπεζες έδωσαν το πράσινο φως σε κάποιες ελληνικές νομικές εταιρείες. Είτε πούλησαν κόκκινα δάνεια στις εταιρείες αυτές, είτε τους ανέθεσαν τη συγκέντρωση χρημάτων από κόκκινα δάνεια, είτε τους έδωσαν εντολή να ενεργήσουν για τα συμφέροντα των τραπεζών.

Γι αυτό και, όπως μαθαίνουμε από καταγγελίες δανειοληπτών, οι νομικές αυτές εταιρείες – που μπορούν πλέον να λειτουργούν ως εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων – ξεκίνησαν ήδη να δραστηριοποιούνται. Όπως καταγγέλλεται στο Σύλλογο Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βόρειας Ελλάδας, κάποιοι δανειολήπτες δέχτηκαν ήδη τηλεφωνήματα από τέτοιες εταιρείες, οι οποίες μεταχειρίζονται πλέον νέες τακτικές. Έρχονται σε τηλεφωνική επικοινωνία με τους δανειολήπτες και τους κάνουν μία «άτυπη» όπως την έχουν βαφτίσει, πρόταση για τη ρύθμιση των δανείων τους. Οι δανειολήπτες θα πρέπει με τη σειρά τους να γράψουν αυτή την «άτυπη» πρόταση και να τη φέρουν στην εταιρεία, δηλαδή κατά συνέπεια στη τράπεζα για λογαριασμό της οποίας ενεργεί η νομική εταιρεία.

Με τον τρόπο αυτό, το βάρος της ευθύνης της πρότασης φαίνεται πως ανήκει στον ίδιο τον δανειολήπτη και η νομική εταιρεία ή η τράπεζα δεν φέρουν καμία ευθύνη για άσκηση πίεσης, εκφοβισμού ή εκβιασμού σε βάρος του δανειολήπτη. Επίσης, με αυτή τη μέθοδο, ο δανειολήπτης χάνει το δικαίωμα να υπαναχωρήσει στη συμφωνία – αν διαπιστώσει ότι τελικά δεν τον συμφέρει, ακόμη κι αν αρχικά την έχει υπογράψει, ή αν έχουν αλλάξει οι συνθήκες διαβίωσής του και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Τότε, η τράπεζα ή η νομική εταιρεία παρουσιάζουν σαν πρόταση του δανειολήπτη τη πρόταση ρύθμισης που μπορεί να έχει υπογραφεί και όλη η ευθύνη για τη μη τήρησή της βαραίνει τον δανειολήπτη καθώς ο ίδιος φαίνεται να την έχει προτείνει ως συμφέρουσα σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία και δεδομένα.

Πρόκειται για έναν νέο τρόπο παγίδευσης που μηχανεύτηκαν οι τράπεζες σε συνεργασία με τις νομικές εισπρακτικές εταιρείες δήθεν διαχείρισης κόκκινων δανείων ή ανεξόφλητων οφειλών, που σκοπό έχει να φανούν σαν φταίχτες και πάλι οι δανειολήπτες.

Φυσικά, αιτία γι αυτή τη μηχανορραφία, δεν είναι άλλη από την άρνηση των δανειοληπτών να ανταποκριθούν στις κλήσεις των τραπεζών για να προσέλθουν και να ρυθμίσουν τα δάνειά τους. Ελάχιστο ποσοστό έχει ανταποκριθεί, ενώ και από αυτά τα δάνεια που ρυθμίστηκαν, πολλά «ξανακοκκίνησαν» λόγω της υπεροφορολόγησης των πολιτών, της μείωσης μισθών και συντάξεων και, φυσικά, της παρατεταμένης και με αυξητικές τάσεις πραγματική ανεργία.

Από την άλλη, οι τράπεζες που βλέπουν τα χρηματοκιβώτιά τους να αδειάζουν, κάνουν ό,τι μπορούν για να ξαναφέρουν ζεστό χρήμα στα ταμεία, ώστε να παρουσιάσουν καλύτερη εικόνα στους δανειστές από την πραγματική. Αλλά δεν θα τους βγει, καθώς δεν υπάρχει σωτηρία. Ήδη οι δανειστές περνούν από κόσκινο τα τραπεζικά στελέχη που οδήγησαν τις τράπεζες σε κατακρήμνιση, ενώ όσοι είναι διορατικοί, όπως ο πρόεδρος της τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας, σπεύδουν να φύγουν και να διασωθούν.