Είναι δικτάτορας ο Ντράγκι;

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά είμαι σίγουρος πως στη θέση της ακτιβίστριας με τα χαρτιά στον Ντράγκι, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο Πάνος Καμμένος, εγώ, ο διπλανός μου στο λεωφορείο, ο Βαρουφάκης μαζί με Τσακαλώτο και Λαπαβίτσα (για να κρατούνται και οι ισορροπίες), ο Ζουράρις, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Ραχήλ Μακρή, ένας νταβραντισμένος Απόστολος Γκλέτσος, μη σας πω και ο Πάκης Παυλόπουλος – αν και ο τελευταίος θα προτιμούσε μια πιο… παθητική διαμαρτυρία.

Δεν ξέρω, επίσης, αν θα αρκούμασταν στο χάρτινο ντους πάνω στον Ντράγκι ή θα του δείχναμε το γνωστό βαρουφάκειο δάχτυλο, αλλά σε γενικές γραμμές δε διαφωνούμε πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ηγεμονεύει δικτατορικά την Ευρώπη και ο Μάριο Ντράγκι είναι δικτάτορας κι ένας στυγνός εκβιαστής.

Μονάχα που εμείς, σε αντίθεση με τη νεαρή ακτιβίστρια, χρωστάμε κάτι δισεκατομμύρια στην ΕΚΤ και θέλουμε να πάρουμε κι άλλα και όσο να ‘ναι το να ρίξεις χάρτινο κομφετί στο διοικητή της δε βοηθάει και τόσο…

Μπορούμε, βέβαια, πάντα να υπολογίζουμε στην εξήγηση που μας καθησυχάζει και μας βολεύει στη στριμωγμένη, αλλά χουχουλιάρικη, θέση του θύματος και του αιώνια κυνηγημένου, αφού κάθε μήνα ο Ντράγκι ρίχνει σ’ όλη την ευρωζώνη 60 δισ. ευρώ, εκτός από την Ελλάδα. Λογικό, αφού εμείς δεν υποτασσόμαστε όπως όοοοοοολοοι οι άλλοι κι εν πολλοίς άλλη Ευρώπη ονειρευόμαστε. Ως εκ τούτου ποτέ ανοικτά την Κυριακή και τα φαρμακεία πίσω στις παλιές εφημερίες και να τα βάλει εκεί που ξέρει τα δισεκατομμύρια ο Ντράγκι!

Για μια στιγμή, όμως! Καλή η νεοφιλεύθερη πλάκα (που θα ΄λεγε κι ο Φλαμπουράρης), αλλά μήπως τελικά είναι όντως  δικτάτορας ο Ντράγκι και αποφασίζει σε ποιους θα δώσει ρευστότητα και ανάσα ζωής και σε ποιους όχι; Γιατί, αν δεν κάνω λάθος, μπορεί τα ελληνικά ομόλογα επί Βαρουφάκη να είναι σκουπίδια και να μη θέλει να τα εντάξει στο χρηστό χαρτοφυλάκιο της η ΕΚΤ, αλλά δε θα έλεγες ότι ήταν και κελεπούρια επί Χαρδούβελη και Στουρνάρα!

Και, για μια ακόμη στιγμή! Από το καλοκαίρι η κυβέρνηση Σαμαρά προσπαθούσε να κλείσει (και δεν έκλεισε) την ίδια συμφωνία και αξιολόγηση που τώρα δεν κλείνει (για άλλους, προφανώς, λόγους, αλλά με την ίδια έγνοια πολιτικού κόστους) η κυβέρνηση Τσίπρα. Τότε, όμως, κανένα όριο στην αγορά εντόκων γραμματίων δεν υπήρχε και κανένα μαρτύριο της σταγόνας (λέγε με ELA, έκτακτος μηχανισμός ρευστότητας) δεν έσταζε από πάνω μας…

Δεν ξέρω, λοιπόν, αν είναι ο Ντράγκι δικτάτορας. Περισσότερο σε εκβιαστή φέρνει…

Τάσος Ρέτζιος – Τμήμα Ειδήσεων Radio1d.gr