Έχω λόγο… Μητέρες μονογονεϊκών οικογενειών. Ιστορίες της διπλανής πόρτας
Για τη Μ. Γ. το να παλεύει να μεγαλώσει μόνη της το παιδί της, ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει… Η σοβαρή της ασθένεια, η οικονομική τους επιβίωση, η ανεργία, η μετακίνηση σε περιοχή που να διαθέτει έναν έστω περίγυρο υποστήριξης για τη μητέρα , ο στιγματισμός του γονιού, αλλά κυρίως του παιδιού στο σχολείο, είναι μερικά από τα καθημερινά , δαιδαλώδη προβλήματα που αντιμετωπίζει το 10-15% των ελληνικών νοικοκυριών. Γιατί τόσο περίπου είναι –και συνεχώς αυξάνεται- το ποσοστό των οικογενειών που έχουν έναν μόνο γονιό.
| […Και να που η ώρα αυτή έφτασε. Μια ώρα, που ποτέ να µην ερχόταν. Κείµενα, που ποτέ να µη µε αξίωνε ο Θεός να διάβαζα, αν επρόκειτο να την έχανα. Σκέψεις της, που σαν διαθήκη καλούµαι τώρα να δηµοσιεύσω κατά παραγγελία της.] Η ιδιότυπη δηµοσίευση του ηµερολογίου της Νόρας φέρνει στο φως τους κλυδωνισµούς της ψυχής και της σκέψης µιας νέας γυναίκας που µεγαλώνει µόνη το παιδί της, παλεύοντας να ισορροπήσει ανάµεσα στη δυσκολία και την αγωνία, την απόγνωση και την ελπίδα, τη λογική και το συναίσθηµα, τη ζωή και τον θάνατο. Μία εξοµολόγηση-οδοιπορικό στον κόσµο των ιδεών και των συναισθηµάτων µιας γυναίκας που διεκδίκησε τη ζωή και πρόλαβε να γευτεί τη χαρά της µέσα από τη µητρότητα και την καταξίωση, αντιµαχόµενη τις δοκιµασίες της τύχης, που σαν αντίζηλος των αντοχών της επίµονα την προκαλούσαν. Ένας εσωτερικός µονόλογος σε ανοιχτή ακρόαση, ένας λόγος που είχε τον λόγο του να ακουστεί µέσα από την προσωπική γραφή της Νόρας. Ένας λόγος αφορµή για προσωπική ενδοσκόπηση και συναισθηµατική ανασύνταξη. |
«Με αυτό το βιβλίο ήθελα να θέσω ακριβώς αυτό το θέμα. Το νομικό πλαίσιο που διέπει τις μονογονεϊκές οικογένειες παραμένει ακόμη θολό. Για παράδειγμα ακόμη και για τη μοριοδότηση στην προκήρυξη μιας θέσης, η έννοια της μονογονεϊκής οικογένειας ερμηνεύεται με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα πολλές φοορές με την υπηρεσία ή την ίδια την προκήρυξη. Από την άλλη πλευρά χρειάζεται ένα αποτελεσματικότερο πλαίσιο στήριξης των μονογονεϊκών οικογενειών που σε συνδυασμό με την ενίσχυση των υπαρχουσών κοινωνικών δομών θα μπορούσαν να διευκολύνουν επί της ουσίας τη ζωή ενός μονογονέα», εξηγεί η συγγραφέας του βιβλίου «Έχω λόγο» (www.pigi.gr/?product=exw-logo) Χριστίνα Κυριακίδου.
Τα τελευταία χρόνια, τόσο η νομοθεσία, όσο και η κεντρική πολιτική, έχουν δώσει βαρύτητα στην στήριξη της μονογονεϊκής οικογένειας και μάλιστα της μητέρας. Ωστόσο, τόσο η έλλειψη παιδικών σταθμών με διευρυμένο ωράριο (ολοήμεροι), ώστε να μπορεί η μητέρα να αφήνει το παιδί της και να εργαστεί , αλλά και το μειωμένο ωράριο κυρίως στον ιδιωτικό τομέα που έχει θεσπιστεί νομοθετικά αλλά δεν τηρείται, αναστέλλουν την επαγγελματική ζωή της μονογονεϊκής οικογένειας, με αποτέλεσμα η μητέρες να δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της.
| Η Χριστίνα Κυριακίδου είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε το 1979 στην Καβάλα, απ’ όπου και ξεκίνησε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα ως υπεύθυνη διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε αλλοεθνείς. Λάτρης της ελληνικής γλώσσας, ασχολήθηκε συστηματικά με τη φιλολογική επιμέλεια λογοτεχνικών κειμένων, υπήρξε για πολλά χρόνια ειδική σύμβουλος Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Καβάλας, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν, συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως ιστορικός – ερευνητής, αναπτύσσοντας παράλληλα συνεργασίες και με άλλους φορείς σε επίπεδο εκπαιδευτικών προγραμμάτων και έρευνας. Σήμερα, ύστερα από ολιγόχρονη απουσία στη Θεσσαλονίκη λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου και εργάζεται ως δικαστική υπάλληλος. Το πρώτο της συγγραφικό εγχείρημα με τίτλο «Έχω λόγο» συνιστά για την ίδια την εκτόνωση της συσσωρευμένης ανάγκης της για μια ελεύθερη κατάδυση στα απύθμενα βάθη του νου και της ψυχής. |
Χρήσιμα links
