Δεν φταίνε οι δανειολήπτες για τη κατάρρευση των τραπεζών

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Επί όσα χρόνια διαρκεί η οικονομική κρίση, διάφορα ΜΜΕ που οι ιδιοκτήτες τους έπαιρναν υψηλότατα δάνεια χωρίς εγγυήσεις και βύθισαν το τραπεζικό σύστημα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι για την κατάσταση των τραπεζών φταίνε οι δανειολήπτες που δεν πληρώνουν τα δάνειά τους. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική και δεν έχει καμία σχέση με τους δανειολήπτες. Αυτοί είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται. Την πραγματική ευθύνη έχουν τα τραπεζικά στελέχη με τις άστοχες αλλά και παράνομες κινήσεις τους, που οδήγησαν τις τράπεζες σε κατάρρευση. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την κατάσταση των ευρωπαϊκών τραπεζών, που κινδυνεύουν κι αυτές με κατάρρευση, αλλά όχι λόγω των κόκκινων δανείων.

Πρόκειται για 10 τράπεζες που βρέθηκαν στο “κόκκινο” στους ελέγχους αντοχής του Iουλίου και σε άλλες 8 που ξεπέρασαν για λίγο το όριο του 8% και προκαλούν ανησυχία στην Ευρωπαϊκή Kεντρική Τράπεζα και στην Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, με αφορμή την τροπή που έχει προσλάβει η διάσωση της Banca Monte dei Paschi di Siena.

Όπως διαβάζουμε, η τελευταία αναθεωρημένη πρόβλεψη της EKT για άμεσα απαιτούμενα κεφάλαια 8,8 (από 5 δισ.) και η προειδοποίηση της διοίκησης της ίδιας της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της Ιταλίας πως τα διαθέσιμα επαρκούν για (μόλις ) 4 μήνες αποτυπώνουν την σοβαρότητα της κατάστασης που βαραίνει το ευρω-χρηματοπιστωτικό σύστημα με το 2017 να προοιωνίζεται πολύ κρίσιμο.

Mε βάση τα αποτελέσματα των stress tests, που ανακοινώθηκαν στις 29 Iουλίου στο κόκκινο  βρέθηκαν οι τράπεζες Reiffeisen (Aυστρία), Deutsche Bank, Commerzabnak (Γερμανία), Banco Popular Espanol, Criteria Caixa (Iσπανία),     Societe Generare (Γαλλία), Allied Irish Banks, The Governor and Company of Bank of Ireland (Iρλανδία), Unicredit (Iταλία), Barclays (Hνωμένο Bασίλειο). Στο όριο με ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρειαστούν κεφαλαιακή ενίσχυση (το 2017) βρέθηκαν οι Royal Bank of Scotland / RBS (Hνωμένο Bασίλειο), Cooperative RaboBank(Oλλανδία), BNP Paribas (Γαλλία), Banco Santader, Banco de Sabatell, Banco Bilbao Vizcaya (Iσπανία), Bayerische Landesbank (Γερμανία), Erste Group (Aυστρία).

Οι ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι, αν στα stress tests του 2014 (για 123 τράπεζες) προέκυψαν κεφαλαιακές ανάγκες 25 δισ. ευρώ, στους ελέγχους του 2016 (για 51 τράπεζες) οι πραγματικές υπολογίσθηκαν σε 60-65 δισ. ευρώ και πλέον μόνον για το ιταλικό τραπεζικό σύστημα μπορεί να φτάνουν στα 35 δισ. ευρώ με τον λογαριασμό να ανεβαίνει ιλιγγιωδώς.

Στο Bερολίνο ανησυχούν, πως εάν επεκταθεί η κρίση η Deutsche Bank δεν θα χρειαστεί άμεσα μόνον τα 7,2 δισ. ευρώ (που συμφώνησε με το υπ. Δικαιοσύνης των HΠA), αλλά επιπλέον κεφάλαια κυρίως λόγω των αρνητικών επιτοκίων και της επιβάρυνσης του επενδυτικού χαρτοφυλακίου της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας. Ωστόσο συναγερμός έχει σημάνει από το Δουβλίνο (για την Allied Irish), την Bιέννη (για την Reiffeisen), τη Mαδρίτη (για την Banco Popular Espanol), το Παρίσι (για τη Societe Generale) μέχρι άλλες ευρωπαικές πρωτεύουσες ενώ σε δύσκολη κατάσταση δεν παύει να βρίσκονται τράπεζες στην Πορτογαλία, στην Eλλάδα (σ.σ. δεν συμμετείχαν στους ελέγχους αντοχής του 2016).  Oι ίδιοι κύκλοι παραδέχονται πως στα stress tests του Iουλίου δεν είχαν συμπεριληφθεί οι επιπτώσεις του Brexit, που βαραίνει ακόμη περισσότερο το ήδη βαρύ κλίμα.

Ήδη στην EKT ανησυχούν έντονα για την επίδραση που έχει η κρίση στα καθαρά έσοδα από τόκους, που ούτως ή άλλως είναι υπό πίεση, για την επίδραση στα στοιχεία ενεργητικού με βάση τις συνεχείς μεταβολές, για την  επίδραση από ενδεχόμενη αύξηση επιτοκίων, για την απότομη επιβάρυνση των (χαμηλών) αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, για την αδύναμη προοπτική κερδοφορίας των τραπεζών σε περιβάλλον χαμηλής ονομαστικής ανάπτυξης και για την αύξηση των ανησυχιών της βιωσιμότητας του χρέους στον δημόσιο και ιδιωτικό- μη τραπεζικό τομέα-.

Γι’ αυτό παρά το ότι τα επόμενα stress tests έχουν προγραμματισθεί για το 2018 μένει ανοιχτό το ενδεχόμενο να διενεργηθούν ενδελεχείς έλεγχοι κάποια στιγμή το 2017 και ανάλογα με την τροπή που θα έχουν πάρει οι εξελίξεις και λόγω των εκλογών στη Γαλλία (άνοιξη) και στη Γερμανία (φθινόπωρο).

Οι άστοχες κινήσεις των τραπεζών λοιπόν, η φιλελεύθερη οικονομία που ακολουθούσαν και ακολουθούν τόσα χρόνια είναι οι πραγματικές αιτίες για την κατάρρευση των τραπεζών και όχι οι δανειολήπτες. Άλλωστε, κανένας δανειολήπτης δεν έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό των τραπεζιτών για να τους δώσουν δάνειο. Αυτοί μοίραζαν δάνεια αριστερά και δεξιά, χωρίς να βλέπουν αν ο δανειολήπτης έχει τη δυνατότητα να τα εξοφλεί.