Δ. Μάρδας: Παιχνίδι κυριαρχίας: 0,7% vs 99,3%

Παιχνίδι κυριαρχίας: 0,7% vs 99,3%

Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή Πανεπιστημίου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Β’ Θεσσαλονίκης

Η ανισότητα που υφίσταται στον πλανήτη επισημαίνεται με γλαφυρό τρόπο ακόμη και από διάφορες τράπεζες, όπως την Credit Suisse, η οποία κάθε χρόνο δίνει τη κατανομή του παγκόσμιου πλούτου. (βλ. Διάγραμμα – Πυραμίδα του πλούτου για το 2016).
34 εκατομμύρια άτομα, δηλαδή το 0,7% του πληθυσμού των ενηλίκων του πλανήτη, ελέγχουν το 45,2% του παγκόσμιου πλούτου, κατέχοντας περιουσιακά στοιχεία της τάξης των 112,9 τρις δολαρίων!

Το υπόλοιπο 99,3% αρκείται με το υπόλοιπο 54,8%. Αναλυτικότερη παρουσίαση της δομής αυτής πραγματοποιήσαμε σε προηγούμενο άρθρο μας το 2013 (βλ. http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-pagkosmia-proklisi-toy-ploytoy-toy-dimitri-marda).
Μελέτη του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης κατέγραψε ότι μόνο 147 οικογένειες ελέγχουν το σύνολο της οικονομίας ή όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «ελέγχουν τα πάντα». https://www.forbes.com/sites/bruceupbin/2011/10/22/the-147-companies-that-control-everything/#56416f7c5105

Κάποιοι θεωρούν τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια φυσικό επακόλουθο, θεωρώντας ότι ως έκφραση της επιχειρηματικότητας δηλαδή της αέναης προσπάθειας διατήρησης του πλούτου, παράγει θέσεις εργασίας, χρηματοδοτεί καινοτομίες κ.ά. Αγνοούν βέβαια οι υποστηριχτές τέτοιων απόψεων ότι το 0,7% δεν ασχολείται απαραίτητα με παραγωγικές δραστηριότητες που προάγουν την επιχειρηματικότητα, την τεχνολογική έρευνα κ.λπ. Ένα μόνο όμως ποσοστό από τους προαναφερθέντες ασχολείται με την πραγματική οικονομία.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την παλαιότερη ανακοίνωσή μας, ο πλούτος (του 100%) των ελαχίστων πιο πλουσίων του πλανήτη πηγάζει: το 22% από τα ακίνητα, το 35% από μετοχές, εταιρικά ομόλογα και venture capital, το 8% από κρατικά ομόλογα, το 26% από τα νομίσματα, χρυσό πολύτιμα μέταλλα, το 5% από τα εμπορεύματα και το 4% από έργα τέχνης και αντικείμενα πλειστηριασμών. Οπότε εύκολα καταρρίπτεται η προσέγγιση που εξιδανικεύει την ανισότητα στον πλανήτη, μέσω της θεαματικής συμμετοχής του 0,7% στην αύξηση της παραγωγής, των θέσεων εργασίας κ.λπ.

Από πού αντλεί άραγε δύναμη αυτό το 0,7%; Εδώ διάφορες προσεγγίσεις μπορούν να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις. Εμείς θα κινηθούμε στα ίχνη μιας, που κατά πολλούς χαρακτηρίζεται ανορθόδοξη ενώ γι άλλους ερμηνεύεται από συμβατικές απόψεις της οικονομικής θεωρίας.

Θα ήταν υπερβολή να υποστηριχτεί ότι τα 34 εκατομμύρια ζάμπλουτων στηρίζουν τη δύναμή τους στην αδυναμία συνεννόησης του υπόλοιπου 99,3%;

Ή θα ήταν υπερβολή να υποστηριχτεί ότι το 0,7% αντλεί τη δύναμή του από την πολυδιάσπαση του υπόλοιπου 99,3%, που το ίδιο προκαλεί; Και πως προκαλείται αυτή η πολυδιάσπαση; Απλούστατα μέσα από την κυριαρχία της οικονομίας επί της πολιτικής, το επακόλουθο της εξασθένισης των κρατών σε καθεστώς παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.