Χέρι στις ελληνικές επιχειρήσεις βάζουν τα distress funds

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Τα distress funds έρχονται για να βάλουν χέρι στις ελληνικές επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις οι ιδιοκτήτες των οποίων αναγκάστηκαν να τις υποθηκεύσουν και πλέον δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, θα περάσουν σε ξένα χέρια και πια η διαχείριση δεν θα γίνεται με σκοπό το συμφέρον και της βιωσιμότητα των ίδιων των επιχειρήσεων, αλλά μόνο και μόνο το κέρδος των εταιρειών-distress funds.

Έτσι ανοίγει ο δρόμος για πώληση των ελληνικών επιχειρήσεων, κλείσιμό τους, αλλά και για μαζικές απολύσεις του προσωπικού αυτών των επιχειρήσεων. Επιχειρήσεις θα βρεθούν με νέα «αφεντικά», διοικήσεις θα αλλάξουν, καινούργιοι μέτοχοι θα εμφανιστούν, εταιρικά δάνεια θα πωληθούν σε εξειδικευμένα funds(hedge funds ή distress), τράπεζες θα μετοχοποιήσουν χρέη και θα βρεθούν με μετοχικά μερίδια, αφού πρώτα βέβαια οι εταιρείες «χωριστούν» σε βιώσιμες και μη. Σύμφωνα με τις φήμες που ακούγονται ήδη στην ελληνική αγορά, ανακατατάξεις πρέπει να αναμένονται σε τομείς όπως ο τουρισμός, τα τρόφιμα, το real estate, στο ευρύτερο εμπόριο, στις φαρμακευτικές κ.λπ.

Στο στόχαστρο των distress funds μπαίνουν οι προβληματικές-υπερδανεισμένες, που δεν είναι σε θέση να αναπτύξουν νέες επενδύσεις ή και να λειτουργήσουν ομαλά. Αιτία είναι η δυσκολία εξεύρεσης τραπεζικής χρηματοδότησης, ο ακριβός δανεισμός από διεθνείς τράπεζες λόγω του ρίσκου της χώρας και της επιβολής των capital controls, η αύξηση της φορολογίας και η πτώση του τζίρου που δυσκολεύουν την κατάσταση και  φέρνουν ακόμα και υγιείς εταιρείες σε αδιέξοδο.

Τα distress funds που έχουν αντιληφθεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει εύκολο και γρήγορο κέρδος, καθώς κάποιες ελληνικές εταιρείες αναζητούν «φρέσκο χρήμα» και άλλες βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού, έρχονται να προσφέρουν κεφάλαια ή να ψάξουν για ευκαιρίες μέσω της εξαγοράς εταιρικών δανείων «για ένα κομμάτι ψωμί», δηλαδή στο 5%, 10% ή 20% της ονομαστικής αξίας των δανείων.

Όταν πρόκειται για καλές εταιρείες που όμως αναζητούν κεφάλαια, τα funds θα εισέλθουν σε αυτές μέσω συμμετοχής στο μετοχικό τους κεφάλαιο, όπως π.χ. με αγορά πακέτου, με μετατρέψιμες ομολογίες κ.λπ., ενώ στις περιπτώσεις εκποίησης «κόκκινων δανείων» οι εταιρείες – κοράκια θα αγοράζουν σε χαμηλότατη τιμή και με σειρά κινήσεων που θα κάνουν θα προχωρούν σε αναδιάρθρωση και εξυγίανση της εταιρείας, ώστε στη συνέχεια να πουλήσουν ακριβότερα. Βεβαίως, σε τέτοιες περιπτώσεις θα υπάρξουν και εταιρείες που θα κρίνονται μη βιώσιμες, οπότε για να αποπληρωθούν τα δάνεια θα γίνονται ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων, όπως π.χ. ακίνητα, βιομηχανικές μονάδες και άλλα περιουσιακά στοιχεία.

Βεβαίως θα υπάρχουν περιπτώσεις που θα γίνεται επί της ουσίας μετοχοποίηση χρεών από τις πιστώτριες τράπεζες με αποτέλεσμα οι τελευταίες να καθίστανται μέτοχοι της επιχείρησης, θα αλλάζουν τις διοικήσεις και σε επόμενο στάδιο θα αναδιαρθρώνουν τις επιχειρήσεις με σκοπό ακολούθως να αναζητήσουν στρατηγικό επενδυτή.