Χάθηκε η εμπιστοσύνη του λαού στο πολιτικό σύστημα

ΦΩΤΟ: EUROKINISSI

Επιχείρηση «ρευστότητα» ετοιμάζουν οι τράπεζες διαβάζουμε στα σημερινά δημοσιεύματα. Το σχέδιό τους στοχεύει στην επιστροφή των καταθέσεων που βρίσκονται εκτός τραπεζικού συστήματος αλλά εντός της χώρας. Πρόκειται για ένα σχέδιο που θα τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές του 2016. Οι διοικήσεις τους εκτιμούν ότι, αν δεν υπάρξει εκ νέου επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, είναι εφικτός ο στόχος για αύξηση των υπολοίπων τη διετία 2016-2017 κατά 25 δισ. ευρώ, ποσό που θα δώσει ανάσα στον κλάδο επιτρέποντας την επαναφορά του σε  συνθήκες ομαλότητας.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο κόσμος έχει ήδη χάσει τη εμπιστοσύνη του, τόσο στο τραπεζικό, αλλά κυρίως στο πολιτικό σύστημα. Κάτι τα capital controls που ανάγκαζαν τον κόσμο να στήνεται στις ουρές των ΑΤΜ, κάτι η γενικότερη πολιτική, οι συνεχιζόμενες αυξήσεις στη φορολογία, οι μεθοδεύσεις να εξυγιανθούν οι τράπεζες αρπάζοντας τα σπίτια των δανειοληπτών για τα πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές στα διεθνή κοράκια, ο κόσμος γύρισε στις παλιές καλές μεθόδους. Παίρνει τα χρήματά του από τις τράπεζες και τα φυλάει μέσα σε στρώματα, μαξιλαροθήκες, συρτάρια και ντουλάπια. Έτσι έχει μόνο να αντιμετωπίσει τους κλασικούς ληστές που μπαίνουν στα σπίτια, αλλά σίγουρα δεν έχει να αντιμετωπίσει έναν αιφνιδιασμό από το τραπεζικό και πολιτικό σύστημα, που θα έχει ως αποτέλεσμα να αδειάσουν ξαφνικά οι τραπεζικοί λογαριασμοί και να χαθούν οι λιγοστές πλέον καταθέσεις των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων.

Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος, η έλλειψη εμπιστοσύνης δηλαδή, που φεύγουν οι νέοι και οι επιχειρήσεις από τη χώρα. Η αβεβαιότητα, οι αδύναμοι θεσμοί, η ελλιπέστατη εφαρμογή νόμων και κανόνων. Αυτά τα προβλήματα για να λυθούν δεν χρειάζονται χρήματα, ούτε τρόικες και μνημόνια. Απαιτούν, όμως, σχεδιασμό, ρήξη με το παρελθόν, αφοσίωση στον στόχο και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η εμπιστοσύνη αυτή απουσιάζει από τη χώρα εδώ και χρόνια. Δεν παρέχεται από τη Βουλή. Οι μικροκαταθέτες, οι δανειολήπτες, οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, είδαν τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια να μηδενίζεται, το εισόδημά τους και τις συντάξεις τους να μειώνονται σε επίπεδα απλής επιβίωσης, τη φορολογία τους να αυξάνεται και τις δουλειές τους να χάνονται. Και μάλιστα χωρίς προοπτική να βρουν μια νέα δουλειά.

Κι ενώ προσπαθούν να επιβιώσουν όλοι αυτοί οι αδύναμοι που δεν είναι σε θέση να κρύψουν τα εισοδήματά τους ή που είναι έντιμοι και δεν θέλουν να το κάνουν, βλέπουν αντίθετα τους γνωστούς μεγαλοκαρχαρίες και τα λαμόγια που τόσα χρόνια φοροδιαφεύγουν, αλλά βρίσκονται πολύ κοντά στο πολιτικό σύστημα, όχι μόνο να μην τιμωρούνται, αλλά να βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, χωρίς να έχουν καμία απολύτως νομική η φορολογική συνέπεια. Αντίθετα, παρά τις χιλιάδες λογαριασμών της λίστας Λαγκάρντ αλλά και της νέας λίστας Ρηνανίας – Βεστφαλίας που μόλις ανακαλύφτηκε, όλοι αυτοί μένουν ατιμώρητοι ή ακόμη τους προσφέρουν και μειώσεις φορολογίας για να επιστρέψουν στη χώρα τις παράνομες καταθέσεις που έχουν στο εξωτερικό.