Χαράλαμπος Π. Περβανάς- Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδος
Το 2019 όλοι οι πολιτικοί μας έλεγαν ότι πλέον βρισκόμαστε σε ανάπτυξη και συνεπώς θα πρέπει να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί προκειμένου να εξορθολογιστεί και εξυγιανθεί το τραπεζικό σύστημα. Έτσι, δόθηκε το πράσινο φως στα κερδοσκοπικά funds, τα οποία ουσιαστικά είναι οι ίδιες οι τράπεζες που διασώσαμε με 80 δις ευρώ από το υστέρημά μας, να ξεκινήσουν μαζικούς πλειστηριασμούς. Ήταν μνημονιακή υποχρέωση συμφωνημένη από το Δεκέμβριο του 2015, την οποία η Κυβέρνηση της ΝΔ θεώρησε σκόπιμο να την «προικοδοτήσει» και με το σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ, δηλαδή, να επιτρέπει την πώληση των κόκκινων δανείων με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Αντί να γίνει μία κακιά τράπεζα με κεφάλαιο 12 δις ευρώ που θα αγόραζε όλα τα κόκκινα δάνειά μας, συμφωνήθηκε να εγγυηθεί το Ελληνικό Δημόσιο την αγορά των κόκκινων δανείων υπέρ των κερδοσκοπικών funds. Κοινώς, με 12 δις ευρώ τα funds πρόκειται να αγοράσουν δάνεια αξίας 100 δις ευρώ, ωστόσο τι τους λέει το Ελληνικό Δημόσιο, εάν δεν καταφέρεται να εισπράξετε το ποσό που δαπανήσατε για την αγορά, τότε θα σας το δώσω εγώ. Εξ ου και η εγγύηση που φέρει το όνομα «ΗΡΑΚΛΗΣ».
Τελευταία, ωστόσο, εν μέσω της κρίσης του Κορονοϊού βγήκε ο κύριος Στουρνάρας και μίλησε για ανάγκη δημιουργίας κακιάς τράπεζας, η οποία θα αποκτήσει άμεσα τα νέα κόκκινα δάνεια που θα δημιουργηθούν αυτή την περίοδο από την οικονομική κρίση που αναμένεται να ξεσπάσει σαν τυφώνας από τον κορονοϊό. Ουσιαστικά πρόκειται για «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών πάλι από τα χρήματα του Ελληνικού Λαού, με το πρόσχημα τώρα ότι «δήθεν» δεν θα πάνε αυτά τα κόκκινα δάνεια σε κερδοσκοπικά funds.
Τίθεται ευλόγως το εξής ερώτημα, οι προηγούμενοι δανειολήπτες που βλέπουν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους να πλειστηριάζονται έναντι πινακίου φακής και να κερδοσκοπούν πολλαπλώς στις περιουσίες τους οι τράπεζες, γιατί δεν είχαν αυτή την πρόταση;
Οι ίδιοι είδαν τα εισοδήματά τους να εκμηδενίζονται λόγω υπέρογκων εισφορών, φόρων και τελών στην περιουσία τους, η οποία οδήγησε σε μείωση των εισοδημάτων τους και αίφνης μετά από 10 ή λιγότερα ή περισσότερα χρόνια συνετής και συνεπούς εξυπηρέτησης των δανειακών τους υποχρεώσεων κατέστησαν αφερέγγυοι από γεγονότα μη προβλέψιμα και μη αναγόμενα στην δική τους σφαίρα επιρροής.
Γιατί, λοιπόν, αυτοί θα πρέπει να μείνουν εκτός μίας τέτοιας προοπτικής αλλά το δάνειό τους να αποτελέσει πρώτης τάξεως κερδοσκοπική ευκαιρία για αδηφάγα απρόσωπα κερδοσκοπικά funds; Συμμετείχαν ή όχι με τις θυσίες τους στην διάσωση των τραπεζών και στην ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας; Γιατί για αυτούς θα πρέπει η μόνη λύση να είναι ο πλειστηριασμός και η πώληση του δανείου τους σε κερδοσκοπικά funds και γιατί για άλλους η σωτηρία είναι η πώληση του δανείου τους σε μία κρατική κακιά τράπεζα, η οποία προφανώς θα ασκήσει κοινωνική πολιτική, ωστόσο συνιστά νέο μεγάλο δώρο στις τράπεζες, αφού ουσιαστικά είναι έμμεση ανακεφαλαιοποίηση τους με χρήματα του Ελληνικού Λαού;
Επίσης, βλέποντας κανείς την εξέλιξη της κρίσης διαπιστώνει ότι το 2008 η ύφεση, δηλαδή η μείωση του ΑΕΠ ήταν μόλις 0,2%, ενώ το 2009 4,2% και το 2010με βάση αυτή την ύφεση θεωρήθηκε σκόπιμο να ανασταλούν όλοι οι πλειστηριασμοί και να μπορεί ο κάθε δανειολήπτης να προφύγει στον θεσπισθέντα τότε νόμο 3869/2010 γνωστό και ως νόμο Κατσέλη. Το 2010 η ύφεση ανήλθε σε 4,9% επί του ΑΕΠ, το 2011 σε 7,1%, το 2012 σε 6,0%, το 2013 4,2%, ενώ το 2014 είχαμε ανάπτυξη σχεδόν 1,4%. Ωστόσο, για όλες αυτές τις χρονιές κρίθηκε σκόπιμο από δανειστές και Κυβερνώντες να εξακολουθήσει να ισχύει ο νόμος Κατσέλη και να ανασταλεί κάθε πράξη πλειστηριασμού σε κάθε ακίνητη και κινητή περιουσία ανεξαρτήτως αξία.
Τίθεται συνεπώς το ερώτημα, για το 2020 που η ύφεση σύμφωνα με την Κυβέρνηση και την ΕΕ αναμένεται να φτάσει από 12% έως 15% (το καλύτερο σενάριο όλων), ενώ κατά τον ΟΑΣΑ αναμένεται να ξεπεράσει στη χώρα μας το 30% (σ.σ. ο ΟΑΣΑ μιλάει για μείωση ΑΕΠ για την Ελλάδα 33,4%) τι θα πρέπει να γίνει με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς; Θα πρέπει να ξαναθεσπισθεί ένας νέος νόμος Κατσέλη; Θα πρέπει να υπάρξει αναστολή όλων των πλειστηριασμών ανεξαρτήτως δανείων, δηλαδή του πότε αυτά κοκκίνισαν και για διάστημα τουλάχιστον τριών ετών;
Είναι αυτονόητο ότι οι πλειστηριασμοί συμφωνήθηκαν να ξεκινήσουν μαζικά το 2019 και το 2020 διότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης και των Θεσμών η Χώρα θα βρισκόταν σε πλήρη ανάπτυξη, η ανεργία θα μειωνόταν κατακόρυφα και συνεπώς θα έσπευδαν όλοι να κάνουν ρυθμίσεις με τα funds για να αποπληρωθούν τα κόκκινα δάνεια, αλλά κι εάν δεν έκαναν ρυθμίσεις και επακολουθούσε πλειστηριασμός πάλι δεν θα ζούσαμε κάποιο δράμα καθότι η πλειονότητα των οφειλετών που θα έχανε το σπίτι του θα μπορούσε να βρει να νοικιάσει ένα άλλο καθότι θα είχε εισόδημα και θα μπορούσε να συνεχίσει τη ζωή της υποθετικά χωρίς να υφίσταται κάποιο μεγάλο δράμα.
Τώρα Κύριοι που υπερθεματίζατε για πλειστηριασμούς κι εξυγίανση των Τραπεζών τι έχετε να προτείνετε για αυτές τις περιπτώσεις; Τώρα που η ανεργία αναμένεται να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και η ύφεση να σπάσει κάθε ρεκόρ.
Χαράλαμπος Π. Περβανάς
Πρόεδρος του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδος