Μπόλαρης: Βγαίνουμε από την κρίση

Συνέντευξη του Βουλευτή Α΄Θεσσαλονίκης Μάρκου Μπόλαρη στον Ανδρέα Μαραθιά και στην εφημερίδα Finance & Markets Voice στις 14 Σεπτεμβρίου 2017

Στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός επέβαλε τη δική του πολιτικοοικονομική ατζέντα και έχει στα χέρια του τις πολιτικές πρωτοβουλίες. Αυτό εκτιμά στη συνέντευξη που παραχωρεί στην «F&M Voice» ο Μάρκος Μπόλαρης, τονίζοντας ότι «η χώρα έχει μπει στην ευθεία της εξόδου από την κρίση».
Ενόψει της τρίτης αξιολόγησης, ο πρώην υπουργός και βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι «η κόκκινη γραμμή για τη χώρα, για τον λαό μας, για την κυβέρνηση, για τον καθένα από τους πολίτες είναι η έξοδος από τον χειμέριο “κλύδωνα” που μας ταλανίζει επί οκταετία» και δηλώνει με νόημα: «Δεν χρειαζόμαστε επικοινωνιακά τεχνάσματα για να πείσουμε τον λαό. Η πολιτική που επαναπαύεται στον θρίαμβο της επικοινωνίας αστοχεί, σφάλλει».
«Υπάρχουν δυνάμεις, κατ’ επίφαση κεντροαριστερές, που επιδιώκουν να αναδειχτούν σε βακτηρία της δεξιάς και εταίρους του κ. Μητσοτάκη», σχολιάζει -ως πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ- με αφορμή τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, ενώ χαρακτηρίζει «ευτελές βεγγαλικό, για να υπηρετηθεί πρόσκαιρα η αδιέξοδη αντιπολιτευτική τακτική» την ξαφνική κίνηση της Eldorado Gold να αναστείλει την επένδυση στη Χαλκιδική.

Πώς αποτιμάτε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ;

Είθισται οι κυβερνητικοί να τα βρίσκουν όλα τέλεια την επομένη της πρωθυπουργικής παρουσίας και ομιλίας. Διαχρονικά. Ακόμη κι όταν η οικονομία της χώρας βούλιαζε. Δεν προτίθεμαι να ακολουθήσω το έθος. Αναφέρομαι σε στοιχεία.
Η φετινή παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, χαρακτηριζόταν από την εμφανή αλλαγή κλίματος στην οικονομία, από την προσδοκία σημαντικών παραγωγικών επενδύσεων, από την εξαιρετικά επιτυχημένη διοργάνωση της έκθεσης (1.500 εκθέτες ενώ πέρυσι ήταν 1.000) κι αντανακλά την ανοδική πορεία στον παραγωγικό τομέα, στον εμπορικό τομέα και στον εξαγωγικό τομέα. Δεν χρειάζεται η δική μου μαρτυρία. Αν ξανακούσει οποιοσδήποτε κι όχι μόνο ο καλοπροαίρετος, τις ερωτήσεις που απευθύνθηκαν στον πρωθυπουργό, από όλο το φάσμα των δημοσιογράφων, θα διαπιστώσει ότι η συντριπτική τους πλειονότητα στρεφόταν στην ανάπτυξη, στην επιχειρηματικότητα, στις επενδύσεις, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην καταπολέμηση της ανεργίας, στις εξαγωγές, στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας. Είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός επέβαλε τη δική του πολιτικοοικονομική ατζέντα και γι’ αυτό κέρδισε.

Υπάρχουν περιθώρια για κόκκινες γραμμές ενόψει τρίτης αξιολόγησης;

Η κόκκινη γραμμή για τη χώρα, για τον λαό μας, για την κυβέρνηση, για τον καθένα από τους πολίτες, είναι η έξοδος από τον χειμέριο «κλύδωνα», που μας ταλάνισε και μας ταλανίζει επί οκταετία. Είναι η έξοδος από την κρίση, με την επίγνωση των λόγων που μας οδήγησαν σ’ αυτήν και συνεπώς με ισχυρή πολιτική βούληση για την υλοποίηση ενός καινούργιου παραγωγικού πρότυπου για τη χώρα, με διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, με Δικαιοσύνη και Δημοκρατία.
Ο Έλληνας σήμερα έχει τη δίκαιη καύχηση ότι επωμίστηκε το βάρος της κρίσης και τα κατάφερε, τα καταφέρνει, αντιπαλεύει την πολύπλευρη δυσχέρεια. Κι έχει ταυτόχρονα την αξιοπρέπεια που του χαρίζει η ιστορική, πολιτισμική και πολιτική, διαχρονία της Ρωμιοσύνης στους αιώνες. Η χώρα έχει μπει στην ευθεία της εξόδου από την κρίση, περάσαμε τον άγριο κυματισμό του κάβου, σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι. Μπορούμε. Τα καταφέρνουμε.

Θεωρείτε ότι βρισκόμαστε ενόψει ενός πραγματικού success story και της εξόδου από το καθεστώς των μνημονίων;

Ο Σεφέρης μας προειδοποίησε και μας προσγείωσε με τον ανεπανάληπτο στίχο του: «Λόγια για λόγια. Κι άλλα λόγια;». Δεν χρειαζόμαστε επικοινωνιακά τεχνάσματα για να πείσουμε τον λαό. Η πολιτική που επαναπαύεται στον θρίαμβο της επικοινωνίας, αστοχεί, σφάλλει. Λόγια και μεγαλοστομίες, που δεν αντιστοιχίζονται με καθημερινή πολιτική παρέμβαση, με εφαρμοσμένη πολιτική δράση υπέρ του λαού, του πολίτη, των πολλών, έχουν μικρό ορίζοντα. Αντί των διακηρυκτικών μεγαλοστομιών, δουλειά, συλλογική δουλειά για «να ξεκολλήσει η ρόδα από τη λάσπη», όπως μας προτρέπει κι ο Σικελιανός.

Προέρχεστε από το ΠΑΣΟΚ. Πώς βλέπετε τις διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ενόψει εκλογής αρχηγού;

Μεγάλωσα και γαλουχήθηκα με τις αρχές της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, της Διακήρυξης με την οποία ο Αντρέας κάλεσε τον λαό, που μόλις έβγαινε από την επταετία της χούντας, στη συγκρότηση ενός Σοσιαλιστικού Κινήματος Αλλαγής. Για την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Κοινωνική Απελευθέρωση με δημοκρατικές διαδικασίες και με στρατηγική εθνικής λαϊκής ενότητας.
Σας θυμίζω ότι ο Αντρέας επέμενε στον ιδρυτικό όρο και χαρακτηρισμό του Κινήματος, «σοσιαλιστικό». Δεν χρησιμοποίησε όρους, που επιστρατεύτηκαν από επιγόνους του, όπως εκσυγχρονισμός, κεντροαριστερά, μεταρρυθμιστές, σοσιαλδημοκρατία. Σήμερα ο πολίτης, ενθυμούμενος τη σοφή ρήση του Γιάννη Τσαρούχη, αναρωτιέται ποιοι εξ’ όσων δηλώνουν Κεντροαριστερά, είναι τω όντι.
Επειδή είναι σαφές ότι η κατάταξη στην πολιτική κλίμακα αριστεράς-δεξιάς δεν επιτυγχάνεται με την αυτοπροσδιοριστική δήλωση, αλλά με την εφαρμοσμένη πολιτική δράση και καθημερινή παρέμβαση υπέρ συμφερόντων. Ο κάθε υποψιασμένος πολίτης, σήμερα, αντιλαμβάνεται ότι η μάχη στον χώρο που μνημονεύσατε έχει σαφέστατη πολιτική στόχευση: υπάρχουν δυνάμεις, κατ’ επίφαση κεντροαριστερές, που επιδιώκουν, εάν κερδίσουν, να αναδειχτούν σε βακτηρία της δεξιάς και εταίρους του κ. Μητσοτάκη, όπως υπάρχουν και δυνάμεις δημοκρατικές, προοδευτικές, που τιμούν την ιστορική διαδρομή τους.

Μπορεί να υπάρξει συνεργασία στο μέλλον με τη ΔΗ.ΣΥ. ή τον νέο φορέα και σε ποια βάση;

Οι συνεργασίες κι ο διάλογος είναι βραχίονες της Δημοκρατίας, όταν αυτό αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός. Μόνο που οι συνεργασίες, ως έκφραση λαϊκής βούλησης, για να πετύχουν, πρέπει να γίνονται πάνω σε βάση πολιτικής πλατφόρμας, σε βάση κυβερνητικού προγράμματος κι όχι αφηρημένων διακηρύξεων. Και σίγουρα όχι επί τη βάσει συναλλαγής, που διαγράφει χρέη και παραγράφει εγκλήματα.

Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, αποτυπώνουν ένα σαφές προβάδισμα της Ν.Δ. Κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ανατραπεί;

Οι ασχολούμενοι γνωρίζουν την αστοχία των δημοσκοπήσεων, τόσο σε ΗΠΑ όσο και σε Ευρώπη. Πολλώ μάλλον στη χώρα. Επειδή οι εκλογές δεν θα είναι εικονική πραγματικότητα, αλλά πραγματική μάχη αποτύπωσης της βούλησης του λαού, είμαι πεπεισμένος ότι τις πολιτικές πρωτοβουλίες τις έχει στα χέρια του ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Και ξαφνικά Eldorado…

Πρώτα να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα. Το δίλημμα που επικρατεί στο δημόσιο λόγο, εάν είμαστε υπέρ της επένδυσης για τις μεταλλευτικές εξορύξεις χρυσού ή κατά της επένδυσης, είναι εσφαλμένο. Γι’ αυτό και οδηγεί σε πολώσεις, συνθηματολογίες, επικοινωνιακά τεχνάσματα, κομματική καπηλεία. Το ερώτημα που, με ενάργεια, τίθεται είναι: Η μεταλλευτική δραστηριότητα σέβεται το περιβάλλον και, μάλιστα, ένα αρχαίο πυκνό δάσος, μνημείο της φύσης, όπως αυτό του Χολομώντα;
Η εξόρυξη χρυσού θέτει ή όχι σε διακινδύνευση άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες εξίσου «χρυσοφόρες», όπως ο τουρισμός στη Χαλκιδική;
Είναι λυπηρό ότι μία εταιρία, όπως η Eldorado, αντί να πρωτοστατήσει σε πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος, ώστε να επανενώσει την πληγωμένη τοπική κοινωνία στη βορειοανατολική Χαλκιδική, δέχτηκε να γίνει, την επόμενη της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ένα ευτελές βεγγαλικό για να υπηρετηθεί πρόσκαιρα η αδιέξοδη αντιπολιτευτική τακτική.
Είναι σαφές ότι η στρατηγική των πολυεθνικών εταιριών, των μεγάλων στρατηγικών επενδυτών δεν χαρακτηρίζεται από παρορμητικές κινήσεις ούτε προωθείται με συνεντεύξεις χαμηλής σκοπιμότητας.
Ως προς την αντιπολιτευτική στρατηγική, που προκρίνει να πληγώσει τη χώρα, για να υπηρετήσει καπρίτσια και συμφέροντα, που παραγράφουν τις υποχρεώσεις απέναντι στον νόμο και το περιβάλλον, απλώς δείχνει τη θλιβερή έλλειψη της πολιτικής πρότασης της αντιπολίτευσης και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται. Και οι πολίτες καταλαβαίνουν.