Bloomberg: Οι αγορές ποντάρουν σε λύση για την Ελλάδα έστω και την τελευταία στιγμή
Για να καταλάβει κανείς γιατί η Ευρώπη δαπανά τόσο χρόνο και κόπο για να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη δεν πρέπει να πάει μακρύτερα από τον Ιούλιο του 2012, όταν ο Μάριο Ντάγκι έκανε την διάσημη δήλωσή του, κατά την κορύφωση της κρίσης χρέους, σημειώνει το ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Η δέσμευση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να κάνει ότι είναι αναγκαίο για να παραμείνει ενωμένη η Ευρωζώνη, υποηγράμμισε την αρχή στην καρδιά της – ότι η είσοδος είναι χωρίς επιστροφή.
Ο κίνδυνος υπονόμευσης αυτού του μηνύματος εξηγεί γιατί μία χώρα με λιγότερο από 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης είναι τόσο σημαντική για πολιτικούς και αξιωματούχους, ενώ μπορεί να προστατέψει την Ελλάδα από την χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ.
«Μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο έχει επενδυθεί στην συνοχή της Ευρωζώνης … όταν επιτρέπουμε στην Ελλάδα να βγει, υπό μία έννοια κάνουμε σαφές στην αγορά ότι η Ευρωζώνη δεν είναι πλέον μία οντότητα, ότι μπορεί να αλλάξει και δεν είναι πλέον μη αναστρέψιμη», σημειώνει ο Ελβιν ντε Γκρουτ, κορυφαίος οικονομολόγος της Rabobank International στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας.
Το μεγάλο διακύβευμα εξηγεί επίσης την σχετική απουσία πανικού στις αγορές, ακόμη και τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για το μέλλον της Ελλάδας δεν δείχνουν να παρουσιάζουν σημαντική πρόοδο. Τόσο το ευρώ όσο και τα ομόλογα Ιταλίας και Ισπανίας παρουσίασαν μικρές μόνο μεταβολές.
Μία αποτυχία να κρατηθεί στην Ευρωζώνη των 19 η Ελλάδα θα μπορούσε να οδηγήσει τους επενδυτές στην εκτίμηση ότι άλλες χώρες ίσως αποχωρήσουν στο μέλλον, κάτι που απειλεί την ίδια την επιβίωση του εγχειρήματος του ευρώ.
Την ίδια ώρα, η εθνικίστρια Λε Πεν στη Γαλλία, που κατεβαίνει για τις προεδρικές εκλογές του 2017 ως ένα από τα φαβορί, είπε την Τρίτη ότι είναι υπέρ μίας συγκροτημένης διάλυσης της Ευρωζώνης.
Το μήνυμα των αγορών είναι ότι απλώς παίζονται τόσο πολλά για την Ελλάδα και τους εταίρους της, ώστε να μην είναι δυνατό να επιτραπεί στο χειρότερο σενάριο να γίνει πραγματικότητα. «Το γεγονός ότι βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι ένα θετικό σημάδι», κατά τον ντε Γκρουτ.
