Ανεφάρμοστη στην Ελλάδα η λύση Ιταλίας για τα κόκκινα δάνεια

ΦΩΤΟ: ΑΡΧΕΙΟΥ

Δύσκολο έως αδύνατο είναι να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η λύση που επέλεξε η Ιταλία για να απαλλαγεί το τραπεζικό της σύστημα από τα κόκκινα δάνεια. Μόνο στην Ελλάδα βέβαια επιμένουμε στον λάθος δρόμο της διαχείρισης των κόκκινων δανείων, που είναι διευθέτηση ξεχωριστά κατά τράπεζα, μια λύση που είναι επιλογή αδιεξόδου. Την ίδια στιγμή σε όλες τις χώρες υπήρξε συλλογική λύση για το μείζον αυτό πρόβλημα.

Τα κόκκινα δάνεια στην Ιταλία είναι μεν περισσότερα από την Ελλάδα και φτάνουν τα 200 δις ευρώ. Αλλά αντιστοιχούν μόνο στο 12% του Ιταλικού ΑΕΠ. Στην Ελλάδα ανέρχονται σε 100 δις ευρώ, αλλά αντιστοιχούν στο 54% του ΑΕΠ. Κι εμείς ακόμα αναζητούμε μεμονωμένες λύσεις.

Η Ιταλία ναι μεν έσπευσε να βρει συλλογική λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων, αλλά πρόκειται μια ομολογουμένως πολύ επίφοβη λύση. Να μεταφέρουν οι τα προβληματικά δάνειά τους σε οχήματα όπου θα τιτλοποιούν τα προβληματικά δάνεια και θα έχουν τα χαρακτηριστικά των δομημένων ομολόγων. Όμως το βασικό πρόβλημα αυτής της λύσης είναι η συμμετοχή. Η η λύση αυτή δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί καθώς το μείζον ζήτημα – που αντιμετωπίζει και η Ελλάδα – είναι η αποτίμηση των προβληματικών δανείων και των εγγυήσεων που φέρουν.

Το Ιταλικό κράτος θα εγγυάται τους νέους τίτλους αλλά μόνο όσους έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση πάνω από ΒΒΒ-. Αν αποφασίσουν να μεταφέρουν προβληματικά δάνεια με όρους αποτίμησης χαμηλότερους των προβλέψεων, τότε θα πρέπει να διενεργηθούν νέες προβλέψεις επιδρώντας στην κεφαλαιακή επάρκεια, όπως υποστηρίζει και η Fitch.

Από την άλλη πλευρά, εάν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτιμήθηκαν με βάση την λογιστική αξία, το ενδιαφέρον για τα δομημένα ομόλογα θα ατονήσει. Έτσι, στην Ιταλία οι ανακτήσεις ήταν 35% -40% χαμηλότερες από  ότι είχαν αρχικά προβλεφθεί, ενώ απαιτούνται 5 με 7 χρόνια.

Τρεις είναι οι λόγοι που η λύση της Ιταλίας για τα κόκκινα και μη εξυπηρετούμενα δάνεια δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα:

1) Οι τράπεζες συνεχίζουν να επιμένουν με εμμονή στις λύσεις αξιοποιήσης κατά τράπεζα, λύση που θα αποδειχθεί στρατηγικά λάθος.

2) Οι τιτλοποιήσεις και τα δομημένα ομόλογα έχουν κακό παρελθόν και ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί τίτλους τόσο χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης όπως θα ήταν των ελληνικών τραπεζών – αν επέλεγαν την ιταλική λύση.

3) Στο μείζον ζήτημα των αποτιμήσεων, η γενική πεποίθηση είναι ότι προβληματικά δάνεια και εγγυήσεις έχουν χαμηλότερη αξία από αυτή που εμφανίζουν οι τράπεζες.

Η απορία που γεννάται βέβαια είναι γιατί δεν παρεμβαίνει η κυβέρνηση, ή ο διοικητής τη Τράπεζας της Ελλάδος, ο πολύς κ.Γιάννης Στουρνάρας που συνεχώς μας λέει ότι έχει όλες τις λύσεις στο τσεπάκι του, ώστε να σταματήσουν οι ελληνικές τράπεζες την εμμονή τους στις λύσεις στα κόκκινα δάνεια κατά τράπεζα; Γιατί δεν παρεμβαίνουν και να πουν ότι αυτή η λύση είναι αδιέξοδη και δεν εξυπηρετεί ούτε τις ίδιες τις τράπεζες, αλλά ούτε τους δανειολήπτες, και κατ’ επέκταση ούτε την ίδια τη κυβέρνηση, καθώς η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη λύση που θα βρεθεί για να απαλλαγεί το τραπεζικό σύστημα από τα κόκκινα δάνεια; Γιατί δεν βλέπουν τι λύσεις βρήκαν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και να την προσαρμόσουν στα ελληνικά δεδομένα, τη στιγμή που και οι ίδιες οι τράπεζες εκτιμούν ότι από τα χρήματα που διεκδικούν από τα κόκκινα δάνεια, παρά το ότι έχουν βάλει στόχο να ανακτήσουν περί τα 10 δις, δεν θα συγκεντρώσουν τελικά πάνω από 2 δις ευρώ και μάλιστα σε ορίζοντα τριετίας;

Δεν βλέπουν ότι αυτή η λύση δεν οδηγεί πουθενά; Δεν βλέπουν ότι το μόνο που θα γίνει είναι να οδηγηθούν χιλιάδες ακίνητα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε πλειστηριασμό, κάτι το οποίο θα ρίξει κάθετα και απότομα τις τιμές των ακινήτων, καθώς θα υπάρχει μεγάλη προσφορά αλλά πολύ μικρότερη ζήτηση;

Ή μήπως αυτό που επιδιώκουν είναι να αγοραστούν τα κόκκινα δάνεια από distress funds, όπως διακαώς επιθυμούν οι δανειστές, για να αρχίσουν να πετάνε τον κόσμο από τα σπίτια τους, όπως βλέπαμε να γίνεται στην Ισπανία;

Σ.Α. / Radio1d.gr