Αναγεννήσεως: Σκαλωσιές στο παραδοσιακό για ακόμη δύο μήνες

Επέστρεψαν οι σκαλωσιές στο διατηρητέο της οδού Αναγεννήσεως, παρότι αυτό το πανέμορφο κτίριο, που δεσπόζει στη δυτική πλευρά της πόλης, παραδόθηκε σε χρήση πριν από μόλις λίγους μήνες, έπειτα από πολυετείς καθυστερήσεις στις εργασίες που εξελίσσονταν για την αναπαλαίωση και την επανάχρησή του.

Έπειτα από ένα διάλειμμα μόλις λίγων μηνών ο χώρος στη συμβολή της Αναγεννήσεως με την Καζαντζάκη και την Ταντάλου μετατράπηκε και πάλι σε εργοτάξιο, καθώς το διατηρητέο κτίριο καλύφθηκε εκ νέου με σκαλωσιές, γεγονός που θορύβησε τους κατοίκους της γύρω περιοχής.

«Το έργο είναι πλήρως ολοκληρωμένο», διαβεβαιώνει ο αντιδήμαρχος Αστικού Περιβάλλοντος Ανδρέας Κουράκης, διευκρινίζοντας ότι αυτήν την περίοδο εξελίσσονται εργασίες για την εκ νέου βαφή των εξωτερικών όψεων του κτιρίου, όπως είχε απαιτήσει ο δήμος Θεσσαλονίκης από τον εργολάβο, πριν να παραλάβει οριστικά το έργο.

Αυτό κρίθηκε επιβεβλημένο, γιατί η εξωτερική όψη του κτιρίου είχε αποκατασταθεί προ επταετίας, επί θητείας του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. Από τότε είχαν μεσολαβήσει πληθώρα προβλημάτων Αναγεννήσεως Σκαλωσιές στο παραδοσιακό για ακόμη δύο μήνες στη χρηματοδότηση και στην πορεία των έργων, τα οποία σταμάτησαν για περίπου μία τριετία, μέχρι να αρχίσουν νέες εργολαβίες επί διοίκησης Γιάννη Μπουτάρη.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΜΙΚΣ

Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη τα έργα που αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη για τη βαφή του κτιρίου θα διαρκέσουν περίπου ενάμιση μήνα. Στην πορεία θα αρχίσουν οι διαδικασίες για τη λειτουργία του κτιρίου ως μουσείου κόμικς, όπως αποφασίστηκε από τη δημοτική αρχή.

«Το γεγονός ότι αποδίδουμε στο διατηρητέο κτίριο της οδού Αναγεννήσεως χρήσεις πολιτισμού και ιδιαίτερα χρήσεις που απευθύνονται κατά κύριο λόγο στους νέους αποτελεί την καλύτερη απάντηση στη Χρυσή Αυγή, που διατηρεί τα γραφεία της στην περιοχή», υπογράμμισε ο αντιδήμαρχος Αστικού Περιβάλλοντος.

Το κτίριο της Αναγεννήσεως χτίστηκε μεταξύ του 1900 και του 1910 και αρχιτεκτονικά θεωρείται ότι αποτελεί αξιόλογο δείγμα εκλεκτικιστικού ύφους. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε, για να στεγάσει το βουλγαρικό προξενείο, και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το 1912, αγοράστηκε από την οικογένεια Πετρίδη.

Στην πορεία των χρόνων η έπαυλη Πετρίδη έπαψε να χρησιμοποιείται ως κατοικία και στέγασε ένα γραφείο μεταφορών, έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη και κατέληξε να αποτελεί κατάλυμα για αστέγους. Το 1983 το κτίριο αυτό περιήλθε στο δήμο Θεσσαλονίκης και έναν χρόνο αργότερα κηρύχθηκε διατηρητέο από το υπουργείο Πολιτισμού και χαρακτηρίστηκε έργο τέχνης.

Πηγή: Εφημερίδα Μακεδονία