Αλ. Τσίπρας: Υπήρξε σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης

Στα σχέδια που, όπως είπε, υπήρχαν για την ανατροπή της κυβέρνησης από συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, αναφέρθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σήμερα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.

«Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση, με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης» ανέφερε ο κ. Τσίπρας. Αποκάλυψε, επίσης, ότι, πέραν αυτών, στόχος ήταν και η δημιουργία ενός νέου κυβερνητικού σχήματος «αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου».

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις ανακοινώσεις που έκανε χθες στο υπουργικό συμβούλιο για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της επόμενης εβδομάδας, για την αντιμετώπιση του «τερατώδους καθεστώτος διαφθοράς και διαπλοκής», ενώ τόνισε την ανάγκη, το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ να μην γίνει ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας, όπως γινόταν στο παρελθόν και να στηρίζει, αλλά και να τηρεί κριτική στάση στην κυβέρνηση.

Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία -γέφυρα με τους δανειστές, επισήμανε ότι ο ελληνικός λαός αισθάνεται να κερδίζει την αξιοπρέπεια που του αμφισβητούσαν και του στερούσαν και πρόσθεσε ότι κατά τις διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση είπε «όχι ένα, αλλά πολλά, αλλεπάλληλα ΟΧΙ μέσα σε λίγες μέρες, παρά τις πιέσεις, που σε ορισμένες στιγμές έγιναν αφόρητες και πήραν το χαρακτήρα εκβιασμού».

Σήμερα, υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας, είναι πλέον σαφές, ότι η τρόικα τελείωσε και «ας βαφτίζουν, ορισμένοι του παλιού καθεστώτος, τρόικα την Κομισιόν ή τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, με τους οποίους φυσικά συνεργαζόμαστε και συζητάμε, αφού ανήκουμε στην ευρωζώνη». Πρόσθεσε ότι «η τρόικα ως ενιαίος εξωθεσμικός και πέραν κάθε ελέγχου και δημοκρατικής νομιμοποίησης, μηχανισμός εποπτείας και επικυριαρχίας τελείωσε και τυπικά».

Αναφερόμενος εκτενώς στις διαπραγματεύσεις και στα σχέδια που, όπως είπε, υπήρχαν για ανατροπή της κυβέρνησης, έκανε λόγο για «τρεις αλήθειες», τις οποίες και περιέγραψε, ενώ κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά τονίζοντας ότι «το σχέδιο, στο οποίο συνένοχος και εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός, που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας.

Αλήθεια πρώτη: Η κυβέρνηση πήγε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε της βήμα. Μας είχαν στήσει παγίδα οι πιο επιθετικές συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης, σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια πριν καλά-καλά αναλάβουμε την κυβέρνηση. Με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης. Με στόχο δηλαδή τη λεγόμενη αριστερή ή αντιμνημονιακή παρένθεση. Πήγαμε στη διαπραγμάτευση σε καθορισμένα από πριν ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Με άδεια ταμεία και τις τράπεζες στο όριο. Με σημαδεμένα από τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και τους προστάτες της χαρτιά και e-mails. Με το μαχαίρι της πιστωτικής ασφυξίας στο λαιμό. Όλα τα είχαν έτοιμα για να μας οδηγήσουν σε ναυάγιο, οδηγώντας σε ναυάγιο τη χώρα.

Τι δεν είχανε προβλέψει:Πρώτον ότι θα πάρουμε ένα ποσοστό πολύ κοντά στην αυτοδυναμία. Δεύτερον ότι θα σχηματίσουμε κυβέρνηση σε χρόνο ρεκόρ, αφήνοντας απέξω τα αγαπημένα τους παιδιά. Τρίτον ότι θα έχουμε μια πρωτοφανή λαϊκή υποστήριξη μετά τις εκλογές.

Μια πρωτοφανή λαϊκή ενότητα στήριξης του αγώνα μας για την αξιοπρέπεια και τη κυριαρχία, που όμοιά της έχει να ζήσει ο τόπος μας από τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Και όλα αυτά τους ανέτρεψαν τους σχεδιασμούς και μας έδωσαν το περιθώριο να αποφύγουμε τη παγίδα.

Αλήθεια δεύτερη: Είχαμε βέβαια και προεκλογικά εκτιμήσει και συζητήσει για αυτή την εξέλιξη. Αυτό όμως δεν μείωσε τις δυσκολίες. Γιατί η θεωρητική σύλληψη δεν αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Χρειάζονται κινήσεις προετοιμασίας που απαιτούν χρόνο και μέσα διακυβέρνησης. Κι εμείς στη φάση αυτή, της άμεσης ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων, δεν είχαμε προλάβει ούτε καν να ανοίξουμε τη Βουλή.Δεν είχαμε, λοιπόν, αντικειμενικά κανένα άλλο όπλο, παρά μόνο την αποφασιστικότητά μας να ανταποκριθούμε στη θέληση του λαού, όπως αυτή εκφράστηκε εκλογικά.

Αλήθεια τρίτη: Είχαμε σωστά διαβλέψει ότι ένα από τα ισχυρά μας χαρτιά ήταν η ανησυχία για τη γενικότερη αποσταθεροποίηση που θα προκαλούσε η μη συμφωνία, που θα οδηγούσε στη εφαρμογή του σχεδίου ασφυξίας που είχαν ενορχηστρώσει οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.Ανησυχία που οδήγησε μεγάλες χώρες, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Κίνα, και άλλες, σε μια πιο θετική και υπεύθυνη θέση, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό άξονα της λιτότητας.

Και μας επέτρεψε να ελιχθούμε ανάμεσα σε διαφοροποιημένα συμφέρονται και στρατηγικές προς όφελος των ελληνικών θέσεων.

Από την άλλη μεριά όμως, βρεθήκαμε απέναντι και σε ένα άξονα δυνάμεων, με πρωτεργάτες τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους, που για ευνόητους πολιτικούς λόγους, επιχειρούσαν να οδηγήσουν όλη τη διαπραγμάτευση στο χείλος του γκρεμού, παίρνοντας το ρίσκο μιας ανεξέλεγκτης εξέλιξης, προκειμένου να αποφύγουν το εσωτερικό πολιτικό ρίσκο. Το σχέδιο, στο οποίο συνένοχος και εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας».

Σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα το σχέδιο ήταν και παραμένει «να οδηγήσουν την κυβέρνησή μας σε φθορά, ανατροπή, ή άνευ όρων παράδοση, πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Και πριν το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες. Και κυρίως πριν από τις εκλογές στην Ισπανία». Δηλαδή, στόχος ήταν «να μας πιέσουν τόσο ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας. Να σπείρουν έτσι απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση. Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας. Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου». Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «απίστευτη άγνοια των πραγματικών δεδομένων που αφορούν στην Ελλάδα και στην ελληνική αριστερά καθώς όλες αυτές οι δυνάμεις στις οποίες αναφέρθηκε υποτίμησαν «την αποφασιστικότητα και την αντοχή μας».

Αναφερόμενος στα καθήκοντα του ΣΥΡΙΖΑ στο εξής, ο κ. Τσίπρας είπε ότι το κόμμα δεν μπορεί να γίνει -και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει- ένας μηχανισμός νομής της εξουσίας, όπως γινόταν στο παρελθόν. Πρόσθεσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σταθεί φυσικά κοντά στην κυβέρνηση, θα τη στηρίξει στις προσπάθειές της μαχητικά, αλλά πάντα κριτικά, όπως αρμόζει σε ένα κόμμα της Αριστεράς. Τόνισε μάλιστα την ανάγκη το κόμμα «να τραβάει από το μανίκι την κυβέρνηση όταν χρειάζεται και όταν κρίνει ότι κάποιες επιλογές της είναι λαθεμένες».